Struktura bioherm na Wielkiej Rafie Koralowej trzy razy większa niż oczekiwano

September 2, 2016 Nowe badania ujawniły istnienie rozległych pól składających się z okrągłych kopców w północnej części Wielkiej Rafy Koralowej (GBR) - w istocie jest to kolejna struktura rafy tuż za słynną rafą. W rzeczywistości naukowcy wiedzieli o nich już od lat 70. i 80. ubiegłego wieku. Nazywane biohermami Halimeda, kopce w kształcie pączków mierzą od 200 do 300 metrów średnicy i mają do 10 metrów głębokości w środku. Powstają one w wyniku wzrostu Halimedy, zielonej algi składającej się z żywych zwapniałych segmentów. Z czasem, po śmierci, glony formują się w wapienne płatki, które ostatecznie przekształcają się w duże kopce, zwane biohermami. Do tej pory naukowcy nie mieli pojęcia o rzeczywistym kształcie, rozmiarze i ogromnej skali tych struktur. Zespół naukowców z James Cook University, University of Sydney i Queensland University of Technology wykorzystał w tym projekcie dane z dna morskiego o wysokiej rozdzielczości. Ich odkrycia zostały opublikowane w najnowszym wydaniu czasopisma Coral Reefs. Główny autor Mardi McNeil z Queensland University of Technology powiedział: "Zmapowaliśmy już ponad 6000 kilometrów kwadratowych. To trzykrotnie więcej niż wcześniej szacowano, rozciągając się od Cieśniny Torresa na północ od Port Douglas. Wyraźnie tworzą one znaczące siedlisko między rafami, które obejmuje obszar większy niż sąsiednie rafy koralowe". Pomijając dobre wieści, pojawiło się pytanie o odporność bioherm na zmiany klimatu. Będąc organizmami wapiennymi, mogą być podatne na zakwaszenie oceanów i globalne ocieplenie. Profesor nadzwyczajny Uniwersytetu w Sydney, Jody Webster, zastanawiał się, czy i w jakim stopniu wpłynęło to na biohermy Halimeda. Nowe odkrycie utorowało drogę dla nowych kierunków badań. Dr Beaman wyjaśnił: "Na przykład, co osady bioherm o grubości od 10 do 20 metrów mówią nam o przeszłych zmianach klimatycznych i środowiskowych na Wielkiej Rafie Koralowej w skali 10 000 lat? I jaki jest drobniejszy wzór współczesnego życia morskiego znajdującego się w biohermach i wokół nich, teraz, gdy rozumiemy ich prawdziwy kształt?". Kolejne badania będą miały formę rdzeniowania osadów, podpowierzchniowych badań geofizycznych i technologii autonomicznych pojazdów podwodnych, aby dowiedzieć się więcej o procesach fizycznych, chemicznych i biologicznych bioherm. Więcej informacji: www.jcu.edu.au. Link do badania: http://link.springer.com/article/10.1007%2Fs00338-016-1492-2