Koralen jagen

Koralen voeden zich anders dan verwacht

Wanneer het op voeding aankomt, hebben koralen een paar trucjes. De meeste voedingsstoffen zijn afkomstig van microscopische algen die in de koralen leven, maar als deze algen niet genoeg voedsel leveren, kunnen koralen kleine prooien grijpen en opeten met hun tentakels.

Een recente studie van onderzoekers van het Woods Hole Oceanographic Institution (WHOI), de Universiteit van New Mexico en het Scripps Institution of Oceanography laat zien dat meer voedingsstoffen van koralen afkomstig zijn van dit soort jacht dan eerder werd gedacht - informatie die kan helpen bij het voorspellen van koraalriffen als de temperatuur van de oceanen wereldwijd stijgt. Het onderzoek is nu verschenen in het tijdschrift Functional Ecology.

"Tijdens een hittegolf beginnen koralen te verbleken, symbiotische algen die in koralen leven en hen voorzien van het grootste deel van hun voedingsstoffen worden uitgescheiden uit hun lichaam, en als koralen te lang verbleekt blijven, sterven ze van de honger," zegt Michael Fox van het WHOI en hoofdauteur van het onderzoek. "Maar als een koraal de mogelijkheid heeft om veel te eten voordat het gebleekt wordt, kan het lang genoeg overleven op zijn vetreserves om deze symbionten weer terug te krijgen als het water afkoelt, zodat we beter kunnen begrijpen wanneer, waar en waarom koralen eten. Bij toekomstige bleekgebeurtenissen kunnen we misschien begrijpen waarom ze op sommige plaatsen beter overleven dan op andere."

Onderzoekers voerden hun onderzoek uit met monsters die waren verzameld bij Palmyra Atoll in het centrale deel van de Stille Oceaan. Nadat ze waren teruggebracht naar het laboratorium, verwijderden de onderzoekers de koraalpoliepen van hun skeletten en scheidden vervolgens het koraal en hun symbiotische algen in een centrifuge. Het team haalde vervolgens essentiële aminozuren uit de koralen, hun symbionten en het kleine zoöplankton dat de koralen vaak eten.

"Essentiële aminozuren zijn essentieel voor het overleven van een dier, maar de meeste koralen kunnen ze niet maken. Ze moeten de essentiële zuren halen uit hun symbionten of uit iets dat ze net hebben gegeten," zegt Fox. "Maar elk van deze bronnen produceert aminozuren op een andere manier, waardoor de moleculen verschillende chemische eigenschappen hebben."

Deze eigenschappen kunnen worden gebruikt om de bron van het aminozuur te identificeren. Door chemische verschillen in zes afzonderlijke aminozuren te meten, konden de onderzoekers bepalen hoeveel van het voedsel afkomstig is van een koraal van symbionten of gevangen prooien. Deze nieuwe methode om de voeding van koralen te meten stelt wetenschappers in staat om de bijdrage van verschillende voedselbronnen aan de voeding van koralen in te schatten en geeft een nauwkeuriger beeld van hun dieet dan eerdere methoden.

"Voor zover ik weet, is dit nog nooit met koralen gedaan," zegt Fox. "Onze resultaten suggereren dat sommige koralen veel meer eten dan we eerder dachten, wat een grote invloed heeft op het overleven van riffen tijdens klimaatverandering, en we hebben ook geleerd dat individuele koralen van dezelfde soort zeer verschillende diëten kunnen hebben - dat kan een belangrijke bron van variatie zijn waarmee we rekening moeten houden om te begrijpen hoe koralen zullen reageren op toekomstige veranderingen."