شکار مرجان

مرجان ها متفاوت از آنچه انتظار می رود تغذیه می کنند

در مورد تغذیه، مرجان ها چند ترفند دارند. بیشتر مواد مغذی آنها از جلبک های میکروسکوپی است که در آنها زندگی می کنند، اما زمانی که این جلبک ها غذای کافی را فراهم نمی کنند، مرجان ها می توانند طعمه های کوچک را با شاخک های خود بگیرند و بخورند.

مطالعه اخیر توسط محققان Woods Hole Oceanographic موسسه (WHOI)، دانشگاه نیومکزیکو و موسسه اقیانوس‌شناسی اسکریپس نشان می‌دهد که مواد مغذی بیشتری از مرجان‌ها از این نوع شکار به دست می‌آید، اطلاعاتی که می‌تواند به سرنوشت کمک کند تا صخره‌های مرجانی را با افزایش دمای جهانی اقیانوس‌ها پیش‌بینی کند. این مطالعه اکنون در مجله Functional Ecology منتشر شده است.

"در یک موج گرما، مرجان ها شروع به سفید کردن می کنند، جلبک های همزیستی که در مرجان ها زندگی می کنند و بیشتر مواد مغذی خود را تامین می کنند از بدن آنها دفع می شوند و اگر مرجان ها مایکل فاکس از WHOI و نویسنده اصلی این مطالعه می گوید: برای مدت طولانی سفید می مانند، از گرسنگی می میرند. اما اگر مرجانی قبل از سفید شدن توانایی خوردن زیاد غذا را داشته باشد، می‌تواند آنقدر در ذخایر چربی خود زنده بماند تا با سرد شدن آب، این همزیستی‌ها را دوباره به دست آورد تا بهتر بفهمیم مرجان‌ها چه زمانی، کجا یا چرا غذا می‌خورند. در رویدادهای سفید شدن آینده، ممکن است بتوانیم بفهمیم که چرا آنها در برخی مکان‌ها بهتر از جاهای دیگر زنده می‌مانند."

محققان مطالعه خود را با استفاده از نمونه‌های جمع‌آوری‌شده در پالمیرا آتول در اقیانوس آرام مرکزی انجام دادند. پس از بازگشت به آزمایشگاه، محققان پولیپ های مرجانی را از اسکلت خود خارج کردند و سپس مرجان و جلبک های همزیست آنها را در یک سانتریفیوژ جدا کردند. سپس تیم، آمینو اسیدهای ضروری را از مرجان‌ها، همزیست‌های آنها و زئوپلانکتون‌های کوچکی که مرجان‌ها اغلب می‌خورند استخراج کردند.

"اسیدهای آمینه ضروری برای بقای یک حیوان، اسیدهای آمینه ضروری هستند، اما اکثر مرجان‌ها نمی‌توانند آنها را بسازند. فاکس می‌گوید که باید اسیدهای ضروری را یا از همزیست‌های خود یا از چیزی که تازه خورده‌اند دریافت کنند. اما هر یک از این منابع به روش‌های مختلفی اسیدهای آمینه تولید می‌کنند و به مولکول‌ها خواص شیمیایی متفاوتی می‌دهند.»

این امضاها را می‌توان برای شناسایی منبع اسید آمینه استفاده کرد. با اندازه‌گیری تفاوت‌های شیمیایی در شش اسید آمینه مجزا، محققان توانستند تعیین کنند که چه مقدار از غذا از یک مرجان همزیست‌ها یا طعمه‌های اسیر شده به دست می‌آید. این روش جدید برای اندازه گیری تغذیه مرجان ها به دانشمندان اجازه می دهد تا سهم منابع غذایی مختلف را در تغذیه مرجان ها تخمین بزنند و دید دقیق تری از رژیم غذایی آنها نسبت به روش های قبلی ارائه می دهند.

"تا آنجا که من می دانم، این فاکس می گوید هرگز با مرجان ها کار نشده است. «نتایج ما نشان می‌دهد که برخی از مرجان‌ها بسیار بیشتر از آنچه قبلاً فکر می‌کردیم می‌خورند، که تأثیر زیادی بر بقای صخره‌ها در طول تغییرات آب‌وهوایی دارد، و همچنین آموخته‌ایم که مرجان‌های یک گونه می‌توانند رژیم‌های غذایی بسیار متفاوتی داشته باشند. منبع مهمی از تنوع است که باید در نظر بگیریم تا بفهمیم مرجان ها چگونه به تغییرات آینده پاسخ خواهند داد."