Uważa się, że był to jeden z pierwszych statków zatopionych na terytorium Istrii na początku I wojny światowej. Według danych statek został zbudowany w angielskiej stoczni i wyposażony w silniki J. Gilmore, od których otrzymał swoją nazwę. Dobrze zachowane wnętrze statku jest dostępne.

Nazywany od lat "ISTRA", prawdziwa tożsamość tego wraku została dopiero niedawno ustalona jako parowiec "Hans Schmidt".

Wędrówkę po Baronie Gautschu najlepiej rozpocząć na rufie, przez górny pokład w kierunku dziobu. Po obejrzeniu zewnętrznej części statku można poczuć się bardzo przyjemnie, przebywając we wraku, przechodząc na górny pokład, gdzie znajduje się stalowy szkielet.

Włoski trałowiec zbudowany w 1913 roku, zatopiony w 1944 roku. Do 1929 roku nosiła nazwę "Pilade Bronzetti". Został zatopiony przez brytyjski samolot, który zauważył go podczas lotu zwiadowczego. Torpeda przełamała okręt na pół i dlatego dziób i rufa są oddalone od siebie o około pięćdziesiąt jardów.

W niewielkiej odległości od latarni morskiej S. Giovanni (Sv. Ivan), u wybrzeży Rovinj, na głębokości 30-35 m znajduje się Maona, mały statek towarowy, który przy długości 40 m oferuje stosunkowo proste nurkowanie dla nurków, w warunkach dobrej widoczności. Odpowiedni dla AOWD z minimum 40 nurkowaniami.

Złe warunki pogodowe w listopadzie 1912 r. fatalnie wpłynęły na los Romagny, statku towarowego zatopionego w pobliżu Rovinj. To był ostatni raz, kiedy płynął, przewożąc zboże z Rawenny do Triestu. Dziś leży na głębokości 40 m, a jej długość wynosi 60 m, prawie całkowicie pokryta strzępami sieci rybackich.

Włoski parowiec handlowy "Varese" zatonął w 1915 roku podczas transportu ładunku z Triestu do Tunisu. Z powodu złej pogody kapitan postanowił schronić się w porcie Pula. Kierując się w stronę miasta, statek uderzył w minę, która zniszczyła dziób, a statek zatonął w miejscu, w którym znajduje się dzisiaj.

Zatopiony w latach 60. holownik służył do manewrowania większymi statkami w porcie. Ma 15 metrów długości, więc nie ma możliwości wejścia do środka wraku.

Zbudowany w 1956 roku w pulskiej stoczni Uljanik jako część floty Tito, został zaprojektowany jako okręt dowodzenia Jugosłowiańskiej Marynarki Wojennej. Kadłub wykonany jest ze stali, natomiast pokłady z aluminium. Jest to pierwszy celowo zatopiony statek w Chorwacji o maksymalnej głębokości 34 m.

Pionowa ściana opadająca od 10-14 m do 28 m jest pełna otworów i małych jaskiń różnej wielkości, które można łatwo obejrzeć bez wchodzenia do nich. Na głębokości 26 m znajduje się wbity w skałę maszt okrętowy z widocznymi resztkami statku.