Włoski trałowiec zbudowany w 1913 roku, zatopiony w 1944 roku. Do 1929 roku nosiła nazwę "Pilade Bronzetti". Został zatopiony przez brytyjski samolot, który zauważył go podczas lotu zwiadowczego. Torpeda przełamała okręt na pół i dlatego dziób i rufa są oddalone od siebie o około pięćdziesiąt jardów.

Wędrówkę po Baronie Gautschu najlepiej rozpocząć na rufie, przez górny pokład w kierunku dziobu. Po obejrzeniu zewnętrznej części statku można poczuć się bardzo przyjemnie, przebywając we wraku, przechodząc na górny pokład, gdzie znajduje się stalowy szkielet.

Nazywany od lat "ISTRA", prawdziwa tożsamość tego wraku została dopiero niedawno ustalona jako parowiec "Hans Schmidt".

Uważa się, że był to jeden z pierwszych statków zatopionych na terytorium Istrii na początku I wojny światowej. Według danych statek został zbudowany w angielskiej stoczni i wyposażony w silniki J. Gilmore, od których otrzymał swoją nazwę. Dobrze zachowane wnętrze statku jest dostępne.

Z powodu złej pogody, która nawiedziła wówczas cały Adriatyk, kapitan postanowił schronić się w porcie w Puli; kierując się w stronę miasta, uderzył w minę, która zniszczyła dziób, zatapiając statek w miejscu, w którym stoi do dziś. Podczas nurkowania można wejść na wrak, który jest dość szeroki i bezpieczny.

Złe warunki pogodowe w listopadzie 1912 r. fatalnie wpłynęły na los Romagny, statku towarowego zatopionego w pobliżu Rovinj. To był ostatni raz, kiedy płynął, przewożąc zboże z Rawenny do Triestu. Dziś leży na głębokości 40 m, a jej długość wynosi 60 m, prawie całkowicie pokryta strzępami sieci rybackich.

Włoski parowiec handlowy "Varese" zatonął w 1915 roku podczas transportu ładunku z Triestu do Tunisu. Z powodu złej pogody kapitan postanowił schronić się w porcie Pula. Kierując się w stronę miasta, statek uderzył w minę, która zniszczyła dziób, a statek zatonął w miejscu, w którym znajduje się dzisiaj.

Zatopiony w latach 60. holownik służył do manewrowania większymi statkami w porcie. Ma 15 metrów długości, więc nie ma możliwości wejścia do środka wraku.

Nurkowanie rozpoczyna się na płytkim płaskowyżu na głębokości 5 m i schodzi lekko w kierunku południowo-zachodnim, aż do ściany, która łagodnie opada do głębokości 30 m, za którą podążamy po prawej stronie. Zbocze rozciąga się po południowej stronie wysp Brijuni, które są ozdobione licznymi pinaklami.

Począwszy od małej plaży w zatoce, nachylona rafa osiąga maksymalną głębokość około 20-22m. Podążając za rafą po prawej stronie, zaczynając od plaży, znajdziesz trzy stopnie od 3 do 6, od 6 do 9 i od 9 do 11 metrów, co czyni to miejsce idealnym do nurkowań odkrywczych.