Ρεύμα του Κόλπου: Οι επιστήμονες υπολογίζουν τη διαδρομή του λιωμένου νερού της Γροιλανδίας

June 24, 2016 Η αύξηση του νερού τήξης επηρεάζει την αλατότητα του Gulf Stream  Η αλατότητα στα νερά γύρω από τη Γροιλανδία παίζει σημαντικό ρόλο στην κίνηση του Ρεύματος του Κόλπου στον Βόρειο Ατλαντικό. Ωστόσο, ένα προοδευτικό φρεσκάρισμα (απώλεια αλατότητας) που προκαλείται από αυξανόμενες ποσότητες πάγου που λιώνουν από το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας μπορεί να επηρεάσει και να αποδυναμώσει το τρέχον σύστημα. Σύμφωνα με βρετανούς ερευνητές, το γλυκό νερό που ρέει στον Βόρειο Ατλαντικό από το λιώσιμο των παγετώνων της Γροιλανδίας έχει αυξηθεί κατά 50 τοις εκατό από το 1990. Ως αποτέλεσμα της αυξημένης θερινής τήξης και του τοκετού των παγετώνων εξόδου, περισσότερα από 5.000 κυβικά χιλιόμετρα επιπλέον λιωμένου νερού έχουν κυλούσε στη θάλασσα. Αυτό ισοδυναμεί με το ένα τέταρτο του όγκου της Βαλτικής Θάλασσας. Πού καταλήγει όλο αυτό το γλυκό νερό; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα επηρεάζει άμεσα την κατανόησή μας για το παγκόσμιο σύστημα των ωκεάνιων ρευμάτων, μέρος του οποίου είναι το Ρεύμα του Κόλπου. Η πυκνότητα του θαλασσινού νερού στον Βόρειο Ατλαντικό έχει μεγάλη επίδραση στα ωκεάνια ρεύματα, με την περιεκτικότητα σε αλάτι να παίζει καθοριστικό ρόλο. Για αρκετά χρόνια, οι επιστήμονες αναρωτιούνται εάν η εισροή γλυκού νερού θα μπορούσε να μειώσει την πυκνότητα του νερού στον Βόρειο Ατλαντικό και, τουλάχιστον, να αποδυναμώσει εν μέρει το Ρεύμα του Κόλπου. Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής το GEOMAR Helmholtz Center for Ocean Research Kiel, δημιούργησε ένα λεπτομερές μοντέλο υπολογιστή που δείχνει τις οδούς και τις επιπτώσεις του πρόσθετου νερού τήξης. Τα αποτελέσματα της μελέτης τους δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Nature Geoscience. Υποδηλώνει ότι μεγάλο μέρος του νερού τήξης απομακρύνεται αποτελεσματικά από τις πιο ευαίσθητες περιοχές με τα γρήγορα οριακά ρεύματα. "Οι επιπτώσεις του λιώσιμου παγετώνων της Γροιλανδίας παραμένουν αρχικά μικρότερες από το αναμενόμενο, καθώς ένα μεγάλο μέρος του λιωμένου νερού ξεπλένεται ουσιαστικά από γρήγορα, στενά ρεύματα κατά μήκος της ακτογραμμής της Βόρειας Αμερικής. Έτσι οι αλλαγές στις κρίσιμες, βόρειες θάλασσες καθυστερούν", είπε. επικεφαλής συγγραφέας Καθηγητής Δρ Claus Böning, ερευνητής GEOMAR. Το μοντέλο υπολογιστή λαμβάνει υπόψη τις περιφερειακές διαφορές στις τάσεις των υδάτων τήξης της Γροιλανδίας και τις πολύ λεπτές λεπτομέρειες των ωκεάνιων ρευμάτων. Αυτό επέτρεψε στους ερευνητές να αξιολογήσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τις επιρροές των ρευμάτων στενών ορίων και των μικρής κλίμακας δίνες στην ανταλλαγή νερού μεταξύ της επίπεδης ακτής της Γροιλανδίας και του βαθέως ωκεανού. Με βάση τους υπολογισμούς, περισσότερο από το μισό του νερού τήξης κατευθύνεται προς τα νότια κατά μήκος της καναδικής ακτής μέσω του ρεύματος Λαμπραντόρ. Λιγότερο από το 20 τοις εκατό παραμένει στην περιοχή μεταξύ Γροιλανδίας και Θάλασσας Λαμπραντόρ. Ως εκ τούτου, το μοντέλο προτείνει ότι η ποσότητα των επιπτώσεων στην αλατότητα των ωκεανών που προκαλείται από το λιωμένο νερό είναι μόλις το μισό από τις φυσικές διακυμάνσεις που μετρήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες. Η προσομοίωση υπογραμμίζει επίσης μια προοδευτική τάση στο φρεσκάρισμα του θαλασσινού νερού."Εάν προβλέψουμε την αύξηση των ρυθμών τήξης της Γροιλανδίας στο μέλλον, αναμένουμε πρώτες αξιοσημείωτες αλλαγές στη Θάλασσα του Λαμπραντόρ σε δύο ή τρεις δεκαετίες. Υπό αυτή την έννοια, το Ρεύμα του Κόλπου μπορεί απλώς να πάρει λίγο χώρο αναπνοής», είπε ο καθηγητής Böning. Περισσότερες πληροφορίες:  www.geomar.de Σύνδεσμος για μελέτη:  dx.doi.org/10.1038/ngeo2740< /strong>