Πώς οι φάλαινες μπορούν να σώσουν τις πολικές αρκούδες

February 15, 2017 Προστασία των φαλαινών σημαίνει προστασία του παγκόσμιου κλίματος Είναι το σύμβολο της απειλής που θέτουν οι κλιματικές αλλαγές για τον πλανήτη μας: λιμοκτονούντες πολικές αρκούδες που παλεύουν για επιβίωση σε ολοένα και συρρικνούμενους πάγους. Η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας τους έχει στερήσει τα σπίτια τους. Ταυτόχρονα, αποτελεί απειλή για το μέλλον της ανθρωπότητας. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, η έλλειψη μέτρων για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής είναι ο μεγαλύτερος παγκόσμιος κίνδυνος στον σημερινό κόσμο. Τώρα, οι πολικές αρκούδες μπορούν να πάρουν ένα χέρι βοήθειας από μια απροσδόκητη πηγή: τις φάλαινες. Ενώ διεθνείς συμφωνίες όπως το Πρωτόκολλο του Κιότο και η Σύμβαση των Παρισίων ορίζουν μείωση των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ο σημαντικός περιβαλλοντικός ρόλος των φαλαινών στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής έχει αγνοηθεί εντελώς. Ο διεθνής οργανισμός προστασίας φαλαινών και δελφινιών (WDC) θέλει να το αλλάξει αυτό με την καμπάνια τους "Der Grüne Wal" (κυριολεκτικά, "Η Πράσινη Φάλαινα"). Πολλές επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι οι υγιείς πληθυσμοί φαλαινών επηρεάζονται από την κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, η απουσία αυτών των «μηχανικών οικοσυστημάτων» θα είχε αδιανόητες συνέπειες για τον πλανήτη μας. Το φυτοπλαγκτόν (μικροσκοπικά θαλάσσια φυτά που επιπλέουν στα ανώτερα στρώματα του ωκεανού) μετατρέπουν το ηλιακό φως σε ενέργεια και οξυγόνο μέσω της φωτοσύνθεσης. Παράγουν τουλάχιστον το μισό οξυγόνο στην ατμόσφαιρά μας. Ταυτόχρονα, αποτελούν τη βάση των θαλάσσιων διατροφικών ιστών. Χρησιμεύουν ως τροφή για το ζωοπλαγκτόν, το οποίο με τη σειρά του καταναλώνεται από ψάρια και θαλάσσια ζώα όπως οι φάλαινες. Τα περιττώματα των φαλαινών με τη σειρά τους γονιμοποιούν το φυτοπλαγκτόν με σίδηρο, άζωτο και άλλα θρεπτικά συστατικά, ολοκληρώνοντας τον «κύκλο». Έτσι, περισσότερες φάλαινες σημαίνει περισσότερο πλαγκτόν και περισσότερα ψάρια στον ωκεανό. Επιπλέον, το φυτοπλαγκτόν όχι μόνο παράγει οξυγόνο, αλλά απορροφά και διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Όπως το φυτοπλαγκτόν, τα σώματα των φαλαινών βυθίζονται στον πυθμένα της θάλασσας αφού πεθάνουν, δεσμεύοντας τον άνθρακα που έχουν καταναλώσει κατά τη διάρκεια της ζωής τους στο σώμα τους. "Περίπου τρία εκατομμύρια φάλαινες χάθηκαν λόγω της βιομηχανικής φαλαινοθηρίας μόνο τον 20ο αιώνα. Μια σταδιακή ανάκαμψη των αποθεμάτων φαλαινών θα σήμαινε την αφαίρεση περίπου 200.000 τόνων άνθρακα κάθε χρόνο, που ισοδυναμεί με την αποθήκευση άνθρακα 110.000 εκταρίων δάσους ,», είπε η Διευθύντρια Προγράμματος του WDC Astrid Fuchs στα γερμανικά. "Μετά τη διεθνή απαγόρευση της φαλαινοθηρίας το 1986, ορισμένοι πληθυσμοί έχουν ανακάμψει σιγά σιγά. Ωστόσο, δεν πρέπει μόνο διασφαλίζει ότι οι πληθυσμοί συνεχίζουν να αυξάνονται, αλλά και ότι παραμένουν σταθεροί μακροπρόθεσμα. Οι φάλαινες μπορούν να αφαιρεθούν από την οικολογική εξίσωση, με φαλαινοθήρες, συγκρούσεις πλοίων ή με παρεμπίπτοντα αλιεύματα σε δίχτυα. Η «Πράσινη Φάλαινα» έχει σκοπό να ευαισθητοποιήσει το κοινό για την τεράστια σημασία της αποτελεσματικής και ολιστικής προστασίας των φαλαινών,», συνέχισε. Ως εκ τούτου, η ανάκτηση και η διατήρηση των πληθυσμών των φαλαινών πρέπει να αποτελεί ζωτικό μέρος της παγκόσμιας στρατηγικής για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Δείτε εδώ για περισσότερες πληροφορίες