SSI x randen van de aarde: Duiken met de reuzensalamanders van Japan
scuba divingenvironmentjapangiant salamanderscitizen science
0 views - 0 viewers (visible to dev)

Edges of Earth
Ben je ooit nieuwsgierig geweest om beter onder een rots te gluren, dieper in een uitgeholde boomtak te kijken of een paar stappen verder te gaan in een diepe, donkere grot? In afwachting van wat er in die donkere en onheilspellende plaatsen zou kunnen liggen, gaat je hart tekeer, maar je nieuwsgierigheid voert je vooruit. Als jij, net als wij, een kick krijgt van het ontdekken wat er in die verborgen ruimtes ligt, lees dan verder voor onze ervaring met de reuzensalamanders van Japan.
Op zoek naar een icoon in de overloopwateren van Japan.
Voor degenen die goed bekend zijn met scuba diving: de kans om van alles te zien, van delicaat koraal tot vreemd uitziende vissen en indrukwekkende roofdieren, zorgt ervoor dat duikers terugkomen voor meer!
Soms zijn de spannendste duikervaringen echter diegene die je het minst verwacht en vaak zijn het die met een element van het onbekende. Zoals met je gezicht naar beneden liggen in het overloopwater van een door mensen gemaakte dam, terwijl een Japanse man in een droogpak voor je op de uitkijk staat.
Toen we met de kogeltrein vanuit Kyoto, Japan, naar het oosten reisden, was er geen sprankje oceaan te zien. Toen we uitstapten op het station van Gifu, zo'n 60 kilometer van de dichtstbijzijnde kustlijn, waagden we ons verder landinwaarts richting een geheime locatie in de richting van de Japanse Alpen.
Japan staat bekend om zijn berglandschappen en poedersneeuw. Maar in de brandende zomerzon zou het iedere inwoner vergeven zijn als hij dacht dat ons expeditieteam de seizoenen en kompassen volledig uit het oog verloren was.
Het begon allemaal met een uitwisseling van Facebook-berichten, maar niet van de gewone soort. Een contactpersoon van het Japan Tourism Office bracht ons in contact met Ito Yoshihiro, een expert in wildernis als het gaat om reuzensalamanders.
In spanning hangend als een nerveuze tiener met een verlammende verliefdheid, werd het vriendschapsverzoek uiteindelijk geaccepteerd en begonnen we aan een enthousiaste ketting van communicatie. Er was echter één probleem. Elk bericht was in onze moedertaal. Google Translate was hard aan het werk terwijl we probeerden vast te stellen hoe we elkaar mogelijk zouden kunnen ontmoeten.
Japanse reuzensalamanders zijn, zoals de naam al doet vermoeden, gigantisch: tot wel 1,5 meter lang en 44 kilo zwaar!
Ze staan maar een fractie achter de Chinese reuzensalamander wat betreft de titel van grootste amfibie op aarde. Ze zien er prehistorisch uit en hebben naar schatting meer dan 20 miljoen jaar op aarde rondgezworven. Ze staan bekend om hun levensduur van meer dan 70 jaar als ze kunnen gedijen in hun favoriete habitat, snelstromende zoetwater bergbeekjes.
In 1951 erkend als een Speciaal Natuurmonument van Japan en een federaal beschermde soort, was het gemakkelijk te begrijpen waarom de exacte verblijfplaats van reuzensalamanders nauwlettend in de gaten wordt gehouden.
Hoewel we niet werden geblinddoekt en achter in een busje werden gezet toen we werden opgepikt bij het treinstation, kregen we wel veel uitleg over het belang van hun behoud en de verschillende bedreigingen voor deze ongelooflijke diersoort. Bedreigingen voor reuzensalamanders zijn onder andere habitatvernietiging door rivieraanpassingen, vervuiling en illegale vangst voor de handel in huisdieren - de gebruikelijke uitdagingen waar soorten op deze planeet mee te maken krijgen.
Toen we Ito eindelijk persoonlijk ontmoetten, was het meteen duidelijk hoe gepassioneerd hij was over reuzensalamanders. Toen we aankwamen op onze eindbestemming, een damoverlaat tussen weelderig groene, glooiende Japanse bergen onder een diepblauwe hemel, waren we nauwelijks uit de auto gestapt voordat Ito zich enthousiast omkleedde.
Na een paar ruwe vertalingen en gebaren volgden we hem zonder vragen. Met het warme en gunstige zomerweer hadden we verwacht slechts lichte zwemspullen nodig te hebben. Maar toen we naar Ito keken, gehuld in een droogpak en dikke laarzen, voelden we ons net kinderen in de zandbak die naar de afgestudeerden van de middelbare school staarden. Het zou de eerste van vele zijdelingse blikken zijn die we de hele dag zouden werpen, alsof we wilden zeggen: "Waar zijn we in hemelsnaam in verzeild geraakt!
Wat Ito mist aan fysieke gestalte maakt hij zeker goed met zijn charisma en aanwezigheid, genoeg om door een definitieve taalbarrière heen te breken. Ito is geen onbekende in de duiksport en zijn no-nonsense, technische aanpak was daar het bewijs van. Vele jaren eerder werd hij gebrevetteerd scuba-instructeur en hij heeft meer dan 3000 oceaanduiken gemaakt.
Na een succesvolle carrière als verkoper was het een ervaring uit zijn kindertijd die Ito zijn hele leven is bijgebleven en die hem er uiteindelijk toe bracht om zijn passie voor reuzensalamanders fulltime na te streven. Hij herinnert zich dat hij op zeer jonge leeftijd een reuzensalamander zag in zijn plaatselijke aquarium en sinds dat moment bleef hij volledig betoverd.
Duiken met reuzensalamanders.
Hij liet zijn verkoopcarrière achter zich en werd al snel de enige gids in Japan die uitgekozen ontdekkingsreizigers zoals wij meenam om de gekoesterde reuzensalamanders te zien. Met maskers en snorkels op en zaklampen in de hand marcheerden we op klaarlichte dag als een klein, vreemd samengesteld leger naar het stromende water van de dam.
Het was niet nodig om een achterwaartse rolbeweging te maken of grote passen te maken. Geïnstrueerd om aan de rand van het water te blijven, keken we toe hoe Ito in kniediep water schuifelde voordat hij iets uitvoerde wat alleen maar beschreven kan worden als een hoofd naar beneden, bips omhoog, zachte buikflop.
Hij begon met het zoekpatroon, tegen het snelstromende, extreem koude water in, turend onder elke spleet en spleet terwijl hij zich systematisch van de ene naar de andere kant van de waterweg bewoog.
Na 10 minuten gebaarde hij ons opgewonden om bij hem te komen staan bij wat een vrij onschuldige groep rotsen leek te zijn.
Nauwelijks zichtbaar vanaf het wateroppervlak was een donkere onderwatergrot die mogelijk groot genoeg was voor een klein menselijk hoofd. Ito voelde ieders bezorgdheid en deed zijn best om ons aan te moedigen onze hoofden eronder te steken en ons te verzekeren dat alles goed zou komen.
Dit is ook nadat hij ons had verteld dat salamanders die zich bedreigd voelen door indringers bekend staan om het feit dat ze hun vijanden vastgrijpen met een bankschroefachtige greep. Mensen hebben bij zulke gelegenheden zelfs vingers verloren aan hun krachtige kaken!
Met alleen de lichtbundel van een onderwaterlamp die een gevoel van veiligheid gaf en de gedachte in ons achterhoofd dat dit wel eens de laatste keer zou kunnen zijn dat we een voorwerp zouden vastpakken met alle vingers nog intact, gingen we één voor één kopje onder.
Perfect gecamoufleerd met de kleur van de rotsen, zagen we dit oeroude en fascinerende schepsel.
Nogal timide, diep verscholen in de rotsgrot, was het enige dat zijn bestaan verraadde zijn witte, naadachtige glimlach die af en toe opflitste.
Als lid van de amfibieënfamilie kunnen reuzensalamanders onder water zuurstof inademen via hun huid, wat betekent dat ze lang onder water kunnen blijven - technisch gezien oneindig. Maar om de zoveel tijd kruipen ze uit hun schuilplaats om stiekem even diep adem te halen aan het wateroppervlak.
Met dat in gedachten leidde Ito ons verder stroomafwaarts op zoek naar meer salamanders die misschien in beweging waren en klaar om te ademen, om hun positie prijs te geven. We hadden geluk: we vonden er steeds meer en elke salamander werd een beetje 'reuzer' dan zijn voorganger.
Na een paar uur kwamen we er een tegen die helemaal uit zijn rotsgrot kwam en vrij zwom.
Ito beschreef deze ongelooflijke ontmoeting als een zeldzame en gelukkige waarneming, gezien de lange tijd dat we naar ze op zoek waren geweest. Toen we keken hoe de salamander zich onder water wendde en keerde op een onstabiele maar enigszins sierlijke manier, was het gemakkelijk te zien waarom Ito zijn tijd had gewijd aan reuzensalamanders.
Het was ook een moment om te beseffen dat het plezier van duiken niet altijd hoeft te liggen in de meer traditionele vormen van de sport waar je meestal aan denkt. Je kunt er net zo goed van genieten in 90 meter oceaanwater of in een 3 meter diepe bergbeek.
De reuzensalamanders van Japan beschermen met citizen science.
Net als anderen op onze expeditie, bevestigde Ito dat scuba en freediving niet alleen een sport of hobby is die alleen is voorbehouden aan de oceaan! Dit maakt het een opwindend vooruitzicht voor mensen die door land zijn omgeven of zich niet binnen een gemakkelijke afstand van een kustlijn bevinden.
Ito werkt nu samen met de Universiteit van Gifu en de plaatselijke middelbare scholen in het gebied. De meeste dagen besteedt hij aan het uitvoeren van burgerwetenschapsprogramma's. In de loop der tijd heeft hij bijna 300 salamanders geïdentificeerd in de omliggende waterwegen van Gifu. Er is echter niet genoeg onderzoek of historische data om te bepalen of dit een klein of groot percentage is van de totale overgebleven populatie.
Wetenschappelijke experts met wie Ito samenwerkt, hebben de hypothese opgesteld dat deze kwetsbare soort sinds de jaren 1950 een populatiedaling tot wel 50% heeft doorgemaakt.
Hiervoor doet hij eens in de vijf jaar een grootschalig onderzoek in samenwerking met een wetenschapper, vastbesloten om meer te weten te komen over zijn geliefde salamanders. Met de hulp van wetenschappers bedenken ze nu manieren om deze wezens te merken, zodat ze hun groeiende database verder kunnen aanvullen.
Ito's levenswerk, samen met zijn kleine citizen science gemeenschap en de universiteit, is cruciaal in het licht van de Japanse wet. Hoewel het illegaal is om op ze te jagen of ze aan te raken en reuzensalamanders een bedreigde status hebben, ligt de verantwoordelijkheid voor deze dieren in de handen van Japanse culturele instanties.
Deze organisaties hebben zelden deskundigen of biologen in dienst, dus het is aan de gemeenschap om hun steentje bij te dragen voor hun inheemse medebewoners.
We verlieten Gifu met een nieuwe waardering voor de minder gezochte duikervaringen; voor het feit dat er zelfs onder rotsen in ondiep water kolossen te vinden zijn. Elke watermassa ter wereld, van de kleinste vijver tot het grootste meer, is een ecosysteem dat wacht om ontdekt te worden.
Of je nu gaat grotduiken, snelstromende bergstromen gaat verkennen of iets anders, er is altijd een gemeenschap van mensen die nieuwsgierig zijn en staan te popelen om samen met jou de sprong te wagen.
Nieuwe dingen aanpakken met een weloverwogen aanpak en experts aan je zijde zal je helpen ontdekken wat er aan de andere kant van angst zit. Als je een stap buiten je comfortzone zet, kun je de leukste mensen ontmoeten en de meest ongewone en interessante verhalen horen.
Wie weet is het wel de mooiste, unieke ontdekking die je ooit hebt gedaan en kan het zelfs de loop van je leven voor altijd veranderen! Dus, waar ga jij de volgende keer op ontdekkingstocht?
-
Andi Cross is SSI-ambassadeur en leidt de expeditie 'Edges of Earth'. Ze belicht verhalen over positieve vooruitgang in de oceaan en hoe je de wereld bewuster kunt verkennen. Om op de hoogte te blijven van de expeditie kun je het team volgen op Instagram, LinkedIn, TikTok, YouTube en hun website.