Μικροπλαστικά που βρέθηκαν σε αποθέματα ψαριών από τη Βόρεια και τη Βαλτική Θάλασσα

February 2, 2016

Τα θαλασσοπούλια δεν είναι τα μόνα ζώα που απειλούνται από τον όλεθρο των μικροπλαστικών. Σε δύο ξεχωριστές μελέτες, επιστήμονες στο Ινστιτούτο Άλφρεντ Βέγκενερ, το Κέντρο Πολικών και Θαλάσσιων Ερευνών του Χέλμχολτς (AWI) έδειξαν ότι επηρεάζονται και άλλοι οργανισμοί και φυτά.

Τα απορριπτόμενα πλαστικά υλικά καταστρέφονται από τα στοιχεία με την πάροδο του χρόνου. Μέσω του ηλιακού φωτός, των υπεριωδών ακτίνων, του ανέμου και των κυμάτων, διασπάται σε μικρότερα θραύσματα. Μόλις αυτά τα θραύσματα είναι μικρότερα από πέντε χιλιοστά, είναι γνωστά ως μικροπλαστικά, τα οποία βρίσκονται σχεδόν σε κάθε ωκεανό στον κόσμο σήμερα.

Καθώς οι επιστήμονες στο AWI εξερευνούν την ποσότητα και την εξάπλωση των μικροπλαστικών στη θάλασσα, συναντούν στοιχεία για τον αντίκτυπό τους στη θαλάσσια ζωή και στο οικοσύστημα. Δύο από τις πρόσφατες μελέτες τους έχουν εντόπισε συγκεκριμένες ομάδες οργανισμών και φυτών που επηρεάζονται από τα μικροπλαστικά.

Το σκουμπρί λάθος μικροπλαστικά ως θήραμα

Σε μία από τις μελέτες, εξέτασαν τα περιεχόμενα του στομάχου 290 σκουμπριού, κολοκυθιού, ρέγγας, μπακαλιάρου και δεξιού ματιού που ελήφθησαν από τη Βόρεια και τη Βαλτική Θάλασσα. Ανακάλυψαν ότι το σκουμπρί κατανάλωνε περισσότερα πλαστικά από εκείνα τα ψάρια που περνούσαν περισσότερο χρόνο κοντά στον πυθμένα της θάλασσας, όπως η χωματίδα και η κιτρινόπτερος σόλα. Επιπλέον, το σκουμπρί κατανάλωνε μικροπλαστικά 13 έως 30 τοις εκατό περισσότερες φορές, ανάλογα με το πού είχαν πιαστεί.

Από την άλλη πλευρά, η ρέγγα δεν είχε μικροπλαστικά στο σύστημά της κατά τη διάρκεια ορισμένων εποχών. «Ο λόγος για αυτό μπορεί να έχει να κάνει με τη διατροφική συμπεριφορά των ψαριών», είπε ο Δρ Gunnard Gerdts, AWI βιολόγος και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

Αναλυτικά, ο Δρ Γκέρντς εξήγησε ότι το σκουμπρί μπορεί να παρεξήγησε τα μικροπλαστικά που επιπλέουν στην επιφάνεια του νερού ως θήραμα, ιδιαίτερα νεογέννητα κυνόψαρα, τα οποία βρίσκονται συνήθως στην επιφάνεια του νερού και είναι κάπως παρόμοια σε σχήμα και χρώμα με τα μικροπλαστικά.

Προς το παρόν, λίγα είναι γνωστά για τις επιπτώσεις της κατανάλωσης μικροπλαστικών στα ψάρια. Ωστόσο, ο Δρ Γκερντς περιέγραψε έναν μπακαλιάρο που είχε ένα λάστιχο περίπου 50 εκατοστών στο στομάχι του. Γιατι το δεν μπόρεσε να το φτύσει, το ψάρι είχε πεθάνει από την πείνα. Θα μπορούσε η κατάποση μικροπλαστικών να έχει τόσο σοβαρές συνέπειες στα ψάρια; Σύμφωνα με τον Δρ Gerdts, η δική τους μελέτη τουλάχιστον δεν είχε δείξει καμία ένδειξη αυτής της πιθανότητας.

Μικροπλαστικά σε φύκια, που τρώγονται από τα σαλιγκάρια της θάλασσας

το δάσος με φύκια.

Ο Gutow είπε ότι ήταν εκπληκτικό το γεγονός ότι οι βραχώδεις ακτές και οι οργανισμοί που ζουν εκεί δεν έχουν μελετηθεί σχεδόν καθόλου για μικροπλαστικά, καθώς σε τέτοια σημεία τα μεγαλύτερα πλαστικά κομμάτια τρίβονται σε μικρότερα σωματίδια.<. /p>

"Τα πειράματά μας δείχνουν ότι τα μικροπλαστικά σωματίδια προσκολλώνται ιδιαίτερα καλά στη δομημένη και κολλώδη επιφάνεια της ουροδόχου κύστης", δήλωσε ο Gutow.

Για να ελέγξουν αυτήν την υπόθεση, οι ερευνητές μελέτησαν δείγματα φυκιών και σαλιγκάρια που ελήφθησαν από την ακτή της Βόρειας Θάλασσας. Αρχικά, ερεύνησαν πόσα μικροπλαστικά σωματίδια είχαν εναποτεθεί την επιφάνεια της ουροδόχου κύστης. Στη συνέχεια, προσάρτησαν θραύσματα φθορίζοντος πλαστικού στα φύκια και τάισαν τα φύκια στα σαλιγκάρια.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όσο υψηλότερη ήταν η συγκέντρωση μικροπλαστικών στο νερό, τόσο περισσότερα σωματίδια βρέθηκαν στο την επιφάνεια των φυκιών. Ωστόσο, δεν υπήρχε ίχνος των σωματιδίων φθορίου στους ιστούς ή στην κυκλοφορία του αίματος των σαλιγκαριών.

Σύμφωνα με τον Gutow, οι επιστήμονες είχαν εστιάσει μέχρι στιγμής την προσοχή τους σε είδη που απειλούνται με εξαφάνιση, ιδιαίτερα σε αυτά που τρύπωναν στον βυθό της θάλασσας ή ζούσαν σε φιλτραρισμένο θαλασσινό νερό. Η έρευνά του έδειξε ότι το φάσμα των ειδών που επηρεάζονται από τα μικροπλαστικά είναι πολύ μεγαλύτερο, καλύπτοντας και τα θαλάσσια φυτοφάγα ζώα. Επιπλέον, το περιβάλλον και τα πλάσματα των βραχωδών ακτών πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη.