Wetenschappers kwantificeren de staat van wereldwijde zuurstofloosheid in de oceanen

Mondiale verandering leidt tot stijgende oceaantemperaturen en minder zuurstof De huidige wereldwijde verandering leidt tot stijgende oceaantemperaturen en veranderingen in de oceaancirculatie. Daardoor wordt er minder zuurstof opgelost in het oppervlaktewater en wordt er minder zuurstof naar de diepten van de zee getransporteerd. Deze daling in de zuurstoftoevoer naar de oceaan heeft ernstige gevolgen voor organismen in de oceaan. Zuurstof is noodzakelijk voor alle levende organismen, zowel op het land als in de oceaan. De zuurstoftoevoer in de oceanen wordt op twee manieren bedreigd door de opwarming van de aarde: Warmere oceaanoppervlakken nemen minder zuurstof op dan koudere wateren. Ten tweede stabiliseert warmer water de stratificatie van de oceaan en dit verzwakt de oceaancirculatie die het oppervlak met de diepten van de oceaan verbindt, waardoor er minder zuurstof naar de diepten van de oceaan wordt getransporteerd. Veel modellen voorspellen een afname van de zuurstofvoorraad in de oceanen als gevolg van de opwarming van de aarde. Deze trend lijkt te worden bevestigd door de eerste wereldwijde evaluatie van miljoenen zuurstofmetingen en wijst op de eerste gevolgen van de klimaatverandering. Oceanografen Dr. Sunke Schmidtko, Dr. Lothar Stramma en Prof. Dr. Martin Visbeck van het GEOMAR Helmholtz Centrum voor Oceaanonderzoek hebben de meest uitgebreide studie naar het wereldwijde zuurstofgehalte in de oceanen tot nu toe uitgevoerd. De resultaten van dit onderzoek zijn onlangs gepubliceerd in het tijdschrift Nature. Hieruit blijkt dat het zuurstofgehalte de afgelopen 50 jaar met meer dan twee procent is gedaald. "Aangezien vooral grote vissen gebieden met een laag zuurstofgehalte mijden of er niet overleven, kunnen deze veranderingen verstrekkende biologische gevolgen hebben," zei hoofdauteur Dr. Schmidtko. Voor het onderzoek maakten de onderzoekers gebruik van alle historische zuurstofgegevens die wereldwijd beschikbaar zijn. Ze vulden deze aan met actuele metingen en verfijnden de interpolatieprocedures om de ontwikkeling van het zuurstofbudget in de afgelopen 50 jaar te reconstrueren. In sommige gebieden is het zuurstofgehalte zelfs al afgenomen. Dr. Schmidtko: "Het was echter moeilijker om trends voor de hele oceaan te kwantificeren, omdat zuurstofgegevens uit afgelegen gebieden en de diepe oceaan schaars zijn. Voor het eerst konden we de zuurstofverdeling en de veranderingen daarin voor de hele oceaan documenteren. Deze cijfers zijn een essentiële voorwaarde voor het verbeteren van voorspellingen voor de oceaan van de toekomst." Uit het onderzoek blijkt dat, met uitzondering van enkele regio's, het zuurstofgehalte in de hele oceaan is gedaald gedurende de tijd van het onderzoek. "Terwijl de lichte afname van zuurstof in de atmosfeer momenteel als niet-kritiek wordt beschouwd, kan het zuurstofverlies in de oceaan verstrekkende gevolgen hebben vanwege de ongelijke verdeling. Voor de visserij en de kusteconomieën kan dit proces nadelige gevolgen hebben," aldus co-auteur Dr. Stramma. "Met alleen metingen kunnen we echter niet alle oorzaken verklaren. Natuurlijke processen op tijdschalen van enkele tientallen jaren kunnen ook hebben bijgedragen aan de waargenomen afname," voegde Prof. Visbeck toe. Desondanks komen de bevindingen overeen met de meeste modelberekeningen die een grotere afname van zuurstof in de oceanen voorspellen als gevolg van een hoger gehalte aan koolstofdixoide in de atmosfeer, en daardoor hogere temperaturen op aarde. Link naar de studie