© Above all, large fish like this marlin are dependent on sufficient oxygen supply. Previous studies have already shown that their habitat is becoming smaller due to expanding oxygen minima.
(c) Bill Boyce
© The authors of the current study: Dr. Lothar Stramma, Dr. Sunke Schmidtko and Professor Martin Visbeck.
(c) Jan Steffen, GEOMAR
© A crane water cremator is launched by the research vessel "METEOR". For the current study, the authors have evaluated hundreds of thousands of historical and current oxygen measurements.
(c) Martin Visbeck, GEOMAR
Οι επιστήμονες ποσοτικοποιούν την κατάσταση της παγκόσμιας αποοξυγόνωσης των ωκεανών
March 1, 2017
Η παγκόσμια αλλαγή οδηγεί σε αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών και λιγότερο οξυγόνο
Η τρέχουσα παγκόσμια αλλαγή οδηγεί σε αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών και αλλαγές στην ωκεάνια κυκλοφορία. Ως εκ τούτου, λιγότερο οξυγόνο διαλύεται στα επιφανειακά ύδατα και λιγότερο οξυγόνο μεταφέρεται στα βάθη της θάλασσας. Αυτή η πτώση της παροχής οξυγόνου των ωκεανών έχει σοβαρές συνέπειες για τους οργανισμούς στον ωκεανό.
Το οξυγόνο είναι απαραίτητο για όλους τους ζωντανούς οργανισμούς, τόσο στην ξηρά όσο και στον ωκεανό. Η παροχή οξυγόνου στους ωκεανούς απειλείται από την υπερθέρμανση του πλανήτη με δύο τρόπους: Οι θερμότερες επιφάνειες των ωκεανών απορροφούν λιγότερο οξυγόνο από τα ψυχρότερα νερά. Δεύτερον, το θερμότερο νερό σταθεροποιεί τη διαστρωμάτωση του ωκεανού και αυτό αποδυναμώνει την ωκεάνια κυκλοφορία που συνδέει την επιφάνεια με τα βάθη του ωκεανού, οδηγώντας έτσι σε λιγότερο οξυγόνο που μεταφέρεται στα βάθη των ωκεανών.
Πολλά μοντέλα προβλέπουν πτώση του παγκόσμιου ωκεάνιου αποθέματος οξυγόνου των ωκεανών ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Αυτή η τάση φαίνεται να επιβεβαιώνεται από την πρώτη παγκόσμια αξιολόγηση εκατομμυρίων μετρήσεων οξυγόνου και δείχνει τον αρχικό αντίκτυπο της παγκόσμιας αλλαγής.
Οι ωκεανογράφοι Dr Sunke Schmidtko, Dr Lothar Stramma και ο καθηγητής Dr Martin Visbeck από το GEOMAR Helmholtz Center for Ocean Research έχουν διεξαγάγει την πιο ολοκληρωμένη μελέτη για την παγκόσμια περιεκτικότητα σε οξυγόνο στους ωκεανούς του κόσμου μέχρι σήμερα. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Nature. Δείχνει ότι η περιεκτικότητα σε οξυγόνο έχει μειωθεί κατά περισσότερο από δύο τοις εκατό τα τελευταία 50 χρόνια.
«Δεδομένου ότι τα μεγάλα ψάρια αποφεύγουν ή δεν επιβιώνουν σε περιοχές με χαμηλή περιεκτικότητα σε οξυγόνο, αυτές οι αλλαγές μπορεί να έχουν εκτεταμένες βιολογικές συνέπειες», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ Schmidtko.
Για τη μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν όλα τα ιστορικά δεδομένα οξυγόνου που είναι διαθέσιμα παγκοσμίως, συμπληρώνοντάς τα με τρέχουσες μετρήσεις και τελειοποιώντας τις διαδικασίες παρεμβολής για την ανακατασκευή της ανάπτυξης του προϋπολογισμού οξυγόνου τα τελευταία 50 χρόνια. Μάλιστα, ορισμένες περιοχές έχουν ήδη μειωθεί το οξυγόνο.
Σύμφωνα με τον Δρ Schmidtko, "Ωστόσο, ήταν πιο δύσκολο να ποσοτικοποιηθούν οι τάσεις για ολόκληρο τον ωκεανό, καθώς τα δεδομένα οξυγόνου από απομακρυσμένες περιοχές και τα βαθιά του ωκεανού είναι αραιά. Καταφέραμε να τεκμηριώσουμε την κατανομή οξυγόνου και τις αλλαγές του για ολόκληρο τον ωκεανό για πρώτη φορά Αυτοί οι αριθμοί αποτελούν ουσιαστική προϋπόθεση για τη βελτίωση των προβλέψεων για τον ωκεανό του μέλλοντος».
Η μελέτη δείχνει ότι, με εξαίρεση αρκετές περιοχές, η περιεκτικότητα σε οξυγόνο έχει μειωθεί σε όλο τον ωκεανό κατά τη διάρκεια της έρευνας.
"Ενώ η ελαφρά μείωση του οξυγόνου στην ατμόσφαιρα θεωρείται επί του παρόντος μη κρίσιμη, οι απώλειες οξυγόνου στον ωκεανό μπορεί να έχουν εκτεταμένες συνέπειες λόγω της άνισης κατανομής. Για την αλιεία και τις παράκτιες οικονομίες, αυτή η διαδικασία μπορεί να έχει επιζήμιες συνέπειες", είπε. συν-συγγραφέας Dr Stramma.
"Ωστόσο, μόνο με μετρήσεις, δεν μπορούμε να εξηγήσουμε όλες τις αιτίες. Φυσικές διεργασίες που συμβαίνουν σε χρονικές κλίμακες μερικών δεκαετιών μπορεί επίσης να συνέβαλαν στην παρατηρούμενη μείωση", πρόσθεσε ο καθηγητής Visbeck.
Ωστόσο, τα ευρήματα συνάδουν με τους περισσότερους υπολογισμούς μοντέλων που προβλέπουν μεγαλύτερη μείωση του οξυγόνου στους ωκεανούς ως αποτέλεσμα της υψηλότερης περιεκτικότητας σε διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και, κατά συνέπεια, των υψηλότερων παγκόσμιων θερμοκρασιών.
Σύνδεσμος στη μελέτη