© Above all, large fish like this marlin are dependent on sufficient oxygen supply. Previous studies have already shown that their habitat is becoming smaller due to expanding oxygen minima.
(c) Bill Boyce
© The authors of the current study: Dr. Lothar Stramma, Dr. Sunke Schmidtko and Professor Martin Visbeck.
(c) Jan Steffen, GEOMAR
© A crane water cremator is launched by the research vessel "METEOR". For the current study, the authors have evaluated hundreds of thousands of historical and current oxygen measurements.
(c) Martin Visbeck, GEOMAR
دانشمندان وضعیت اکسیژن زدایی اقیانوس های جهانی را کمیت می کنند
March 1, 2017
تغییرات جهانی منجر به افزایش دمای اقیانوس ها و اکسیژن کمتر می شود
تغییرات جهانی فعلی منجر به افزایش دمای اقیانوس ها و تغییرات در گردش اقیانوس ها می شود. از این رو، اکسیژن کمتری در آب های سطحی حل می شود و اکسیژن کمتری به اعماق دریا منتقل می شود. این کاهش در عرضه اکسیژن اقیانوس عواقب جدی برای موجودات موجود در اقیانوس دارد.
اکسیژن برای همه موجودات زنده چه در خشکی و چه در اقیانوس ضروری است. تامین اکسیژن در اقیانوس ها به دلیل گرمایش جهانی به دو صورت در معرض تهدید قرار می گیرد: سطوح گرمتر اقیانوس ها نسبت به آب های سردتر اکسیژن کمتری جذب می کنند. ثانیاً، آب گرمتر لایه بندی اقیانوس را تثبیت می کند و این باعث تضعیف گردش اقیانوسی می شود که سطح را با اعماق اقیانوس متصل می کند، در نتیجه منجر به انتقال اکسیژن کمتر به اعماق اقیانوس می شود.
بسیاری از مدلها کاهش موجودی اکسیژن اقیانوسی اقیانوسها را در نتیجه گرمایش جهانی پیشبینی میکنند.
به نظر می رسد که این روند با اولین ارزیابی جهانی از میلیون ها اندازه گیری اکسیژن تأیید شده و به تأثیر اولیه تغییرات جهانی اشاره می کند.
اقیانوس شناسان دکتر سانکه اشمیتکو، دکتر لوتار استراما و پروفسور دکتر مارتین ویسبک از مرکز تحقیقات اقیانوسی GEOMAR هلمهولتز جامع ترین مطالعه را در مورد محتوای جهانی اکسیژن در اقیانوس های جهان تا به امروز انجام داده اند. نتایج این مطالعه اخیرا در مجله Nature منتشر شده است. این نشان می دهد که میزان اکسیژن در 50 سال گذشته بیش از دو درصد کاهش یافته است.
دکتر اشمیتکو، سرپرست تیم تحقیق، میگوید: «از آنجایی که ماهیهای بزرگ بهویژه در مناطقی که محتوای اکسیژن پایینی دارند اجتناب میکنند یا زنده نمیمانند، این تغییرات میتواند پیامدهای بیولوژیکی گستردهای داشته باشد.»
برای این مطالعه، محققان از تمام دادههای تاریخی اکسیژن موجود در سرتاسر جهان استفاده کردند و آن را با اندازهگیریهای فعلی تکمیل کردند و روشهای درونیابی را برای بازسازی توسعه بودجه اکسیژن در 50 سال گذشته تکمیل کردند. در واقع، برخی مناطق قبلاً کاهش اکسیژن را تجربه کرده اند.
به گفته دکتر اشمیتکو، "با این حال، کمی کردن روند برای کل اقیانوس دشوارتر بود زیرا داده های اکسیژن از مناطق دوردست و اعماق اقیانوس پراکنده است. ما توانستیم توزیع اکسیژن و تغییرات آن را برای کل اقیانوس برای اولین بار مستند کنیم. این اعداد یک پیش نیاز ضروری برای بهبود پیشبینیها برای اقیانوس آینده است.»
این مطالعه نشان می دهد که به استثنای چندین منطقه، محتوای اکسیژن در سراسر اقیانوس در طول زمان تحقیق کاهش یافته است.
گفت: "در حالی که کاهش اندک اکسیژن در اتمسفر در حال حاضر غیر بحرانی تلقی می شود، تلفات اکسیژن در اقیانوس می تواند عواقب گسترده ای به دلیل توزیع نابرابر داشته باشد. برای شیلات و اقتصادهای ساحلی، این فرآیند ممکن است عواقب زیانباری داشته باشد." نویسنده همکار دکتر استراما.
پروفسور ویزبک افزود: "با این حال، تنها با اندازه گیری ها، ما نمی توانیم همه دلایل را توضیح دهیم. فرآیندهای طبیعی که در مقیاس های زمانی چند دهه رخ می دهند نیز ممکن است در کاهش مشاهده شده نقش داشته باشند."
با این وجود، یافتهها با اکثر محاسبات مدل که کاهش بیشتر اکسیژن در اقیانوسها را در نتیجه محتوای دیاکسید کربن بالاتر در جو و در نتیجه دمای بالاتر جهانی پیشبینی میکنند، مطابقت دارد.
پیوند به مطالعه