Duiken bij de Farne-eilanden: De beste duik met grijze zeehonden in Schotland
scuba divingenvironmentmarine lifegrey sealsscotland
4 views - 3 viewers (visible to dev)

Adam Moore
Toen we ontdekten dat Schotland een magneet is voor reuzenhaaien, werd het meteen een toevoeging aan ons expeditieparcours. Het idee om een van deze vriendelijke reuzen in het wild te zien en de mensen te ontmoeten die hun leven hebben gewijd aan het bestuderen ervan, voelde als een unieke kans. Als de op één na grootste vis in zee, na de walvishaai, zijn reuzenhaaien gewoonweg schokkende wezens. Ze glijden door het water en voeden zich met plankton met hun enorme, gapende bek. Ze kunnen wel 5200 kilo wegen. De grootste ooit gemeten, een kolossale 12,27 meter lang, werd gevonden voor de kust van Canada en herinnertons eraan dat deze haaien wijdverspreid zijn en gevonden kunnen worden in de Atlantische Oceaan, de Middellandse Zee en zelfs tot in Australië in de Stille Zuidzee.
In Schotland biedt de Zee van de Hebriden aan de westkust in de zomermaanden ideale omstandigheden voor reuzenhaaien. Hier doen deze wezens hun naam eer aan: ze koesteren zich tijdens warme maanden aan de oppervlakte terwijl ze plankton filteren. Het is een iconisch schouwspel, maar gezien onze aankomstdatum in september was het niet voorbestemd om het deze keer te zien. Tegen de tijd dat we Schotland in de herfst zouden bereiken, zouden de reuzenhaaien al lang verdwenen zijn.
Maar we waren er zeker van dat de onderwaterwereld van Schotland ons meer te bieden had dan alleen dat en we waren vastbesloten om er meer over te weten te komen. Vaak is het zo dat wanneer één charismatische soort in de schijnwerpers staat, er ruimte ontstaat om minder bekende wonderen te ontdekken en verhalen bloot te leggen die net buiten het meer bereisde pad liggen te wachten.
Top plaatsen om te gaan duiken in Schotland
Duiken in Schotland is echter niet voor bangeriken. De gemeenschap is hecht, niet vanwege een gebrek aan fantastische duikstekken, maar omdat de omstandigheden intens koud zijn ... en dat het hele jaar door. De watertemperaturen variëren van 4°C (39°F) in de winter tot 14°C (57°F) op het hoogtepunt van de zomer, waardoor een droogpak onmisbaar is.
Hoewel ik al eerder 10-13°C (50-55°F) water heb getrotseerd in een 7mm wetsuit, voelt het bijna onmogelijk om langer dan 30 minuten onder water te blijven en als je weer boven water komt, ben je verkleumd tot op het bot. Schots duiken vereist een sterke, toegewijde geest en een oprechte liefde voor het verkennen van het onbekende. Als je het gemoedelijke warmwaterduiken achter je laat, is duiken in Schotland een avontuur dat degenen beloont die bereid zijn het aan te gaan.
1.Scapa stroming
De meest epische duikstekken van Schotland liggen verspreid over het land, waardoor reizen door het land een essentieel onderdeel van de ervaring is. Neem bijvoorbeeld Scapa Flow op de afgelegen Orkney-eilanden. Dit gebied staat wereldwijd bekend om zijn buitengewone wrakduiken en is een topbestemming die vaak voorkomt op lijsten met "beste duikstekken" in Schotland. Deze onderwater tijdcapsule van maritieme geschiedenis bevat de scheepswrakken van de Duitse High Seas Fleet uit de Eerste Wereldoorlog. Met wrakken in ondiep tot diep water is Scapa Flow geschikt voor verschillende ervaringsniveaus en het uitstekende zicht en de goed geconserveerde wrakken maken het een echt opmerkelijk spektakel onder de duikmogelijkheden in Schotland.
2.St Abbs en Eyemouth
Dan is er nog het duiken in het zeereservaat St Abbs en Eyemouth aan de zuidoostkust van Schotland. Met dramatische kliffen, kelpwouden en gedifferentieerde onderwaterecosystemen wordt het beschouwd als een van de ideale kustduikbestemmingen. Hier kunnen duikers wolvissen, kreeften en koudwateranemonen tegenkomen, vooral in de zomer wanneer het zicht het beste is. Deze plek is gemakkelijk bereikbaar vanuit Edinburgh en is favoriet bij de plaatselijke bevolking. Helaas gooide het noodweer onze plannen in de war toen we aankwamen, zodat we ons alleen maar konden voorstellen waar we zo veel over hadden gehoord van de plaatselijke bevolking.
3.Isle of Skye en St. Kilda
Verder weg worden het Isle of Skye en St. Kilda meer beschouwd als de "vakantiebestemmingen" van Schotland. Op het Isle of Skye vind je het wrak van de SS Chadwick, meer kelpwouden in Loch Bay en onderwaterlandschappen compleet met grotten, pinakels en steile drop-offs - zo is ons verteld!
Ondertussen staat St. Kilda bekend om het helderste water van Europa, met papegaaiduikers verspreid tussen torenhoge kliffen. Grotten en ongelooflijke natuurlijke stenen bogen maken het uitzicht compleet. Voor een rustigere duik kun je naar Loch Long bij Glasgow, waar de omstandigheden rustig zijn met duikstekken als Conger Alley en de A-Frames. Hier is het water rijk aan zeeleven zoals kreeften en zeepalingen, als je wat dichter bij de stad wilt blijven.
4.Oban en het eiland Mull
Maar natuurlijk is geen lijst compleet zonder het duiken in Oban en Isle of Mull te noemen, die beide als duikparadijs worden beschouwd. Ze bieden een scala aan duikplekken, van iconische wrakken als de Breda, Thesis, Hispania en de Rondo. Naast scheepswrakken zijn de gematigde riffen van Oban een andere locatie voor kelp, zacht koraal en onderwatermuren.
In de nabijgelegen Firth of Lorne, een speciaal beschermd natuurgebied, vind je driftduiken bij de beroemde Corryvreckan draaikolk. Er zijn ook zogenaamde "beschutte zeearmen", waar je naaktslakken, kreeften, serpulidenriffen en de beroemde vuurwerkanemoon kunt tegenkomen. En toevallig is dit ook de plek vanwaar je te water kunt gaan om in de zomer reuzenhaaien te zien.
5.Seahouses en duiken bij de Farne-eilanden
Hoewel de aantrekkingskracht van Oban en Mull onmiskenbaar was, voelden we ons genoodzaakt om nog verder van de gebaande paden af te gaan. Zo kwamen we terecht anderhalf uur buiten Edinburgh, in Seahouses, met het plan om te gaan duiken bij de Farne Islands. We waren precies op tijd aangekomen voor een van de seizoensgebonden hoogtepunten van het duiken op de Farne eilanden: de Atlantische grijze zeehonden die zich klaarmaken voor het broedseizoen.
De reis langs de kust van Northumberland was de droom van een liefhebber van wilde dieren - een stuk van 40 mijl vol met mogelijkheden om unieke soorten te spotten. Dit deel van de Noordzee, waar de kleine Farne-eilanden liggen en waar wij naartoe gingen, staat bekend om zijn dramatische en vaak woeste omstandigheden. Toch is er tussen maart en oktober een ruime periode voor boottochten en duiken op de Farne-eilanden, waarbij een wereld wordt onthuld die wemelt van leven, zowel op zee als op de eilanden zelf.
Terwijl de frequente lagedruksystemen in Schotland vaak een sombere, middeleeuwse sfeer in het landschap brengen, herinnert het verkennen van en duiken op de Farne Islands je eraan dat zelfs de somberste dagen de moeite waard zijn om naar buiten te gaan om te verkennen. Normaal gesproken zijn het de papegaaiduiker kolonies hier die vogelliefhebbers van over de hele wereld aantrekken, maar in deze tijd van het jaar draaide het allemaal om de zeehonden.
Ondanks de ijskoude omstandigheden in die Schotse wateren stonden we te popelen om een duik te nemen. Maar wat was er precies zo verleidelijk onder de oppervlakte om onderkoeling te riskeren?
Deze eilanden herbergen een van de grootste kolonies grijze zeehonden van Engeland, een soort die van vitaal belang is voor de mariene ecosystemen en de culturele geschiedenis van de regio. Met jaarlijks ongeveer 2.500 geboren pups zijn de Farnes een cruciale broedplaats.
De Farne-eilanden herbergen een van de grootste kolonies Atlantische grijze zeehonden van Engeland , met jaarlijks ongeveer 2.500 geboren pups.
Deze soort is van vitaal belang voor de mariene ecosystemen en de culturele geschiedenis van de regio, en de Farnes dienen als een cruciale broedplaats.
Om het in perspectief te plaatsen: op de Monach-eilanden in de Buiten-Hebriden van Schotland leven 20% van de grijze zeehondenjongen van Groot-Brittannië, waarmee de rol van Groot-Brittannië als thuisbasis van 40% van de wereldbevolking is bekrachtigd. Historisch gezien werd er in de 12e eeuw door monniken op deze zeehonden gejaagd voor hun olie en luxe vlees, een praktijk die tot de jaren 1500 standhield.
Tegenwoordig hebben ze te maken met modernere bedreigingen, zoals stormen die de nabijgelegen laaggelegen eilanden kunnen verwoesten, waardoor de pups hun favoriete leefomgeving kwijtraken. Ondanks hun lokale overvloed zijn grijze zeehonden wereldwijd zeldzaam, een realiteit die organisaties zoals de National Trust heeft aangespoord om hun bescherming prioriteit te geven en die onze interesse heeft aangewakkerd om met ze te duiken tijdens een verblijf in Schotland.
Duiken op de Farne-eilanden
Na ongeveer dertig minuten op het schip kwamen we aan in het midden van de archipel-15 of 28 eilanden, afhankelijk van het getij en het tijdstip van de dag. Het plan was om in de binnenste archipel te duiken omdat de buitenste gebieden werden geteisterd door golven en chop. Dichter bij de kust blijven bood meer bescherming en iets rustigere omstandigheden onder het oppervlak. Overhead, zwermen zeevogels zwierven door de lucht-een passend gezicht gezien het feit dat 23 verschillende soorten deze eilanden hun thuis noemen. Maar ondanks alle vogels was er nog steeds geen spoor van de grijze zeehonden.
Onze eerste duik bracht ons naar een scheepswrak, een van de vele in dit historisch verraderlijke gebied voor schepen. De meeste wrakken hier zijn niet meer dan skeletresten, omdat veel van de schepen die hier zijn overleden van hout waren gemaakt. Een van de opmerkelijkste wrakken is de Somali, een passagiers- en vrachtstoomschip van 6.810 ton dat op weg naar Hong Kong werd gebombardeerd. Maar ongeacht het scheepskerkhof was de onderwaterwereld levendig, met kelpbedden die wiegden in de koude stroming en verschillende koudwatersoorten die snel hun opwachting maakten. We bleven glimpsen opvangen van schimmige gedaantes die om ons heen bewogen, hoopgevend, maar we deden ze af als wishful thinking.
Pas tijdens onze tweede duik, op een duikstek genaamd de Hopper, lieten de zeehonden zich echt voelen. Plons en beweging omringden ons nog voordat we het water in gingen, en hoewel we ze nog niet echt hadden gezien, was hun activiteit onmiskenbaar. Ze dartelden door het water met indrukwekkende snelheden (tot 35 km/u), waardoor onze verwachting nog groter werd.
Deze duikstek is een bekende grijze zeehondenkolonie, waar duikers binnenkomen via een smalle doorgang, of spleet, tussen met kelp bedekte rotsblokken. De stroming rond de kloof was heftig, dus precisie en oplettendheid waren essentieel - een misstap kon je dieper in gevaarlijker water meeslepen.
Wat onze opwinding nog groter maakte, was de waarschuwing die we hadden gekregen over de zeehonden zelf: ze staan erom bekend dat ze proberen je duikspullen af te pakken.
Met vrouwtjes die wel 1,80 meter lang en 85 kilo zwaar kunnen worden en mannetjes die nog groter zijn, is het een verootmoedigende herinnering dat wij mensen verbleken in vergelijking met hun grootte en kracht.
Terwijl we door de koude, smalle doorgang navigeerden, kwamen de schimmige figuren steeds dichterbij. Plotseling werd het duidelijk dat we niet alleen in de buurt van zeehonden aan het duiken waren - we waren volledig omsingeld. Ze zoefden langs ons heen in alle richtingen met snelle en weloverwogen bewegingen, terwijl wij slechts vluchtige glimpen van hun verhulde figuren konden opvangen.
Het dichte kelp in het ondiepe water dwong ons uiteindelijk naar de oppervlakte te gaan en zodra we daar doorheen waren, zagen we waar we op hadden gewacht. Enorme hoofden keken ons aan, hun waakzame ogen gericht op elke beweging die we maakten.
Dit waren de leiders van de kolonie, hun massieve vormen eisten de aandacht op van hun kolonie en natuurlijk van ons. De kloof waar we doorheen zwommen was ongeveer 3 meter breed en strekte zich uit over 300 meter.
We telden minstens 40 grijze zeehonden, waaronder kleine pups. Het was een adembenemend moment, waarbij de zeehonden het water regeerden en wij slechts bezoekers in hun domein waren.
Een uur lang bleven we bij de zeehonden, ondergedompeld in hun boven- en onderwaterwereld. Jonge mannetjes dartelden speels om ons heen en sprongen van land naar zee, terwijl de imposante volwassen mannetjes onze bewegingen nieuwsgierig van achteren volgden.
Naar schatting worden er elke herfst zo'n 3000 pups geboren op de Farne-eilanden en het seizoen was nog maar net begonnen toen wij aankwamen. Moeders hielden hun jongen goed in de gaten terwijl we voorzichtig door de kloof liepen, terwijl onze handen en gezichten gevoelloos werden van de kou. Dit was een sterke herinnering dat, ook al zouden we het willen, het essentieel is om zeehonden nooit rechtstreeks te benaderen - een respectvolle afstand bewaren zorgt voor hun comfort en maakt natuurlijke, ongestoorde interacties mogelijk.
Onze zoektocht naar reuzenhaaien in Schotland was misschien een seizoensmisser, maar duiken bij de Farne Islands met nieuwsgierige grijze zeehonden bleek net zo bijzonder. De ijskoude wateren bevaren aan de zijde van deze majestueuze wezens en getuige zijn van het begin van het broedseizoen was een krachtige herinnering aan waarom we ervoor kiezen om verder te gaan dan het gewone.
De onderwaterwereld van Schotland is net zo ruig en fascinerend als zijn landschappen en biedt uitdagingen die ons belonen met momenten als deze. Als je gaat duiken in Schotland, dan hoort deze ervaring thuis op jouw versie van de "must-see" lijst.
Klaar voor een onvergetelijke duik met grijze zeehonden? Begin nu met het plannen van je avontuur:
-
Andi Cross is SSI-ambassadeur en leidt de expeditie 'Edges of Earth'. Ze belicht verhalen over positieve vooruitgang in de oceaan en hoe je de wereld bewuster kunt verkennen. Om op de hoogte te blijven van de expeditie kun je het team volgen op Instagram, LinkedIn, TikTok, YouTube en hun website.