بهره وری اقیانوس اطلس شمالی در عصر صنعتی 10 درصد کاهش یافته است

May 14, 2019 فتوسنتز کمتر به دلیل افزایش دمای آب عملاً تمام موجودات دریایی به بهره وری فیتوپلانکتون ها بستگی دارد - موجودات میکروسکوپی که به طور خستگی ناپذیر روی سطح دریا کار می کنند تا دی اکسید کربنی را که از جو وارد اقیانوس می شود جذب کنند. جلبک ها از طریق فتوسنتز دی اکسید کربن را به اکسیژن و کربن آلی تقسیم می کنند که آنها را ذخیره می کنند. این کربن اساس شبکه‌های غذایی دریایی است، از کوچک‌ترین میگو گرفته تا لاک‌پشت‌های دریایی تا نهنگ‌های گوژپشت. اکنون دانشمندان MIT، موسسه اقیانوس شناسی Woods Hole (WHOI) و سایر موسسات شواهدی یافته اند که نشان می دهد بهره وری فیتوپلانکتون در اقیانوس اطلس شمالی، یکی از پربارترین مناطق دریایی جهان، به طور پیوسته در حال کاهش است. در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله Nature منتشر شده است، محققان گزارش می‌دهند که بهره‌وری فیتوپلانکتون در این منطقه مهم از آغاز عصر صنعتی در اواسط قرن نوزدهم حدود ده درصد کاهش یافته است. این کاهش همزمان با افزایش مداوم دمای سطح در همان دوره است. متیو عثمان از WHOI، نویسنده اصلی این مطالعه، تخمین می زند که با افزایش دما در نتیجه تغییرات آب و هوایی ساخته دست بشر، بهره وری فیتوپلانکتون ها می تواند به کاهش ادامه دهد. عثمان می گوید: «ما باید نگران باشیم. اگر ما جمعیت رو به رشدی داشته باشیم اما پایه غذایی در حال کاهش باشد، احتمالاً در نهایت اثرات این کاهش را احساس خواهیم کرد.» عثمان و همکارانش به دنبال روندهایی در بهره وری فیتوپلانکتون ها با استفاده از ترکیب مولکولی متان سولفونیک اسید، به اختصار MsOH بودند. هنگامی که فیتوپلانکتون به گل‌های بزرگ منبسط می‌شود، میکروب‌های خاصی دی متیل سولفید یا DMS ساطع می‌کنند، یک آئروسل که در جو آزاد می‌شود و در نهایت به صورت آئروسل سولفات یا MsOH تجزیه می‌شود، که سپس توسط بادهای دریا یا زمین رسوب می‌کند. در اقیانوس اطلس شمالی، فیتوپلانکتون MsOH تولید شد که در شمال و همچنین در گرینلند رسوب کرد. محققان MsOH را در هسته‌های یخی گرینلند اندازه‌گیری کردند که نشان‌دهنده لایه‌هایی از رویدادهای بارش برف گذشته است که برای صدها سال زنده مانده‌اند. این تیم در مجموع دوازده هسته یخی را که از دهه 1980 تا امروز در مکان‌های مختلف ورقه یخی گرینلند به‌دست آمده بود، تجزیه و تحلیل کردند. در تمام 12 هسته یخی، محققان کاهش قابل توجهی در غلظت MsOH از اواسط قرن نوزدهم، زمانی که تولید گازهای گلخانه ای در مقیاس بزرگ آغاز شد، مشاهده کردند. این کاهش مستقیماً با کاهش تولید فیتوپلانکتون در اقیانوس اطلس شمالی مرتبط است. عثمان می‌گوید: «ما شاهد کاهش بلندمدت بهره‌وری اقیانوس‌ها هستیم که تقریباً همزمان با شروع انتشار گازهای گلخانه‌ای در مقیاس صنعتی، زمانی که سیستم آب‌وهوایی شروع به کار نکردن کرد، رخ می‌دهد. اقیانوس اطلس شمالی منطقه بسیار پرباری است و صنعت ماهیگیری چندملیتی عظیمی در ارتباط با این بهره وری وجود دارد و هر تغییری در پایه این زنجیره غذایی اثرات آبشاری خواهد داشت که ما در نهایت روی میزهای غذاخوری خود تجربه خواهیم کرد.