Tekstil ve lastiklerden kaynaklanan plastik parçacıklar – okyanus kirliliğinin ana kaynağı

IUCN araştırması plastik kirliliğinin başlıca nedenlerini vurguluyor Sentetik giysilerden ve lastiklerden yıkanan küçük plastik parçacıklar, okyanus kirliliğinin yüzde 30'unu oluşturabilir. Bu nedenle, yeni bir IUCN (Uluslararası Doğayı Koruma Birliği) raporuna göre, birçok gelişmiş ülkede plastik atıklardan daha büyük bir deniz plastik kirliliği kaynağı olarak kabul ediliyorlar. Rapor, okyanusa küçük parçacıklar halinde giren birincil mikroplastiklere odaklanıyor. Bu maddeler, okyanuslara daha büyük plastikler olarak giren ve suda bir süre sonra daha küçük parçacıklara dönüşen plastik atıklardan farklıdır. Birincil mikroplastik kaynakları arasında araba lastikleri, sentetik tekstiller, deniz kaplamaları, yol işaretleri, kişisel bakım ürünleri, plastik topaklar ve şehir tozu yer alıyor. Her yıl okyanuslarımıza giren tahmini 9,5 milyon ton plastiğin yüzde 15 ila 31'ini oluşturabilirler. Yaklaşık üçte ikisi sentetik tekstillerin yıkanmasından ve sürüş sırasında lastiklerin aşınmasından kaynaklanmaktadır. IUCN Direktörü Inger Andersen, "Bu rapor, okyanus plastiklerinin yalnızca plastik atıklardan ibaret olmadığını gösteren gerçekten ufuk açıcı bir rapor" dedi. "Kıyafet yıkamak ve araba kullanmak gibi günlük aktivitelerimiz, okyanuslarımızı boğan kirliliğe önemli ölçüde katkıda bulunuyor ve okyanuslardaki zengin yaşam çeşitliliği ve insan sağlığı üzerinde potansiyel olarak yıkıcı etkiler yaratıyor. Bu bulgular, atık yönetiminin çok ötesine bakmamız gerektiğini gösteriyor." Eğer okyanus kirliliğini bütünüyle ele alacaksak." Gelişmiş dünyanın etkili atık yönetimi tesislerine sahip bazı bölgelerinde, birincil mikroplastikler, denizdeki plastik kirliliğinin plastik atıklardan daha büyük bir kaynağını oluşturuyor. Asya'da mikroplastiklerin ana kaynağı sentetik tekstiller iken Amerika, Avrupa ve Orta Asya'da ana kaynak lastiklerdir. IUCN'nin Küresel Denizcilik Programı Denizcilik Proje Yöneticisi Joao de Sousa, "Bu raporun bulguları, şu anda plastik atıkların azaltılmasına odaklanan okyanuslardaki plastik kirliliğiyle mücadeleye yönelik küresel strateji açısından önemli çıkarımlara sahip" dedi. "Çözümlerin ürün ve altyapı tasarımının yanı sıra tüketici davranışını da içermesi gerektiğini gösteriyorlar. Örneğin sentetik giysiler daha az lif dökecek şekilde tasarlanabilir ve tüketiciler sentetik kumaşlar yerine doğal kumaşları tercih ederek hareket edebilirler." Kozmetiklerde mikro boncukların yasaklanması yönündeki son çağrılar doğru yönde atılmış bir adımdır. Ancak birincil mikroplastiklerin yalnızca yüzde ikisini oluşturdukları göz önüne alındığında, yasağın etkisi asgari düzeyde olacaktır. Daha fazla bilgi için buraya bakın IUCN raporu (PDF indirme)