© SS Empire Heritage (c) Steve Jones
© SS Empire Heritage (c) Steve Jones
© SS Empire Heritage (c) Steve Jones
© SS Empire Heritage (c) Steve Jones
Malin Head: The Giant’s Graveyard (4)
August 1, 2019
Wreckdiving: SS Empire Heritageآبهای شفاف کریستالی عمیق مالین هد در ایرلند زمانی مسیر ناوبری برای کاروانهای زمان جنگ بود و پس از دو جنگ جهانی اکنون بستر دریا به قبرستانی برای خرابه های بزرگ در پایان چهار داستان کوچک، ما به نفتکش مملو از محموله جذاب، SS Empire Heritage نگاه می کنیم. در 8 سپتامبر 1944، هنگامی که بیش از 100 کشتی در کاروان HX-305 به سواحل ایرلند نزدیک شدند، U-482 یک اژدر را به سمت میراث امپراتوری SS شلیک کرد، یک تانکر حامل 16000 تن سوخت. یک انفجار فاجعه بار کشتی را چنان سریع غرق کرد که هیچ سیگنال خطری ارسال نشد، اما برای بازماندگان، این مصیبت ادامه یافت زمانی که کشتی نجات آنها نیز غرق شد، احتمالاً به عنوان یک کشتی نجات شناسایی نشده بود. این دو غرق تلفات جانی زیادی را به همراه داشت.
هنگامی که به داخل کشتی فرو می رویم، صحنه ای از هرج و مرج کامل در زیر ما آشکار می شود. تانکهای شرمن با کامیونها مانند اسباببازیهای دور ریخته شده در هم پیچیده شدهاند و تا آنجا که چشمهای ما میتوانند در میان کشتیها و بستر دریا پخش شدهاند. امپراتوری هریتیج نزدیک به 2000 تن از این تجهیزات حیاتی جنگی را حمل می کرد! برخی عمودی و کاملا دست نخورده می نشینند، در حالی که برخی دیگر هنوز به طور منظم در عمق تا سه پایه و در وضعیت فوق العاده خوبی قرار دارند. سالها فعالیت موج، روبنای این غرق 15702 تنی را در هم شکسته است که اکنون در ارتفاع 67 متری از بستر شنهای دریا بالا رفته است. در این عمق، برای دیدن کل طول 150 متری در یک غواصی به وسایل نقلیه پیشران غواصی نیاز است، بنابراین بدون آنها حتی سعی نمی کنیم به قسمت های عقب کشتی برسیم. در آنجا موتورها و 6 دیگ بخار بزرگ را پیدا میکردیم که در ردیفهای 3 تایی چیده شدهاند. در عوض به سمت مناطق جلویی میرویم که بقایای ذخایر مملو از زندگی ماهی است.
زمان پایان ما به زودی به 30 دقیقه نزدیک می شود، بنابراین ما به دنبال چراغ چشمک زن می گردیم که خط صعود ما را به سکوی رفع فشار نشان می دهد. از آنجایی که این کشتی در میان کشتیهای بزرگتری است که در جنگ جهانی دوم غرق شدهاند، در غواصیهای آینده چیزهای زیادی برای کاوش باقی میگذاریم.
با تشکر از
استیو جونز