Obecne środowisko oznacza złe wieści dla czerwonych alg koralowych

Organizacje pozarządowe wzywają do bardziej rygorystycznego wdrażania przepisów Podwyższony poziom dwutlenku węgla w atmosferze i zwiększone zakwaszenie oceanów ma szkodliwy wpływ na wzrost czerwonych alg koralowych (Lithothamnion glaciale), które są niezbędnym budulcem środowiska morskiego. Badania wykazały, że odporność alg koralowych na erozję jest obniżona, ponieważ zwiększone stężenie dwutlenku węgla powoduje, że ich struktura szkieletowa staje się bardziej krucha i niewystarczająco zwapniona. Ma to tragiczne konsekwencje dla ekosystemu morskiego, ponieważ algi koralowe tworzą pokłady maerlu, które są niezbędnym siedliskiem, schronieniem i wylęgarnią dla wielu różnych organizmów morskich, w tym niektórych ważnych gospodarczo gatunków ryb. Odkrycia te opierają się na badaniach i eksperymentach przeprowadzonych przez naukowców z GEOMAR Helmholtz Centre for Ocean Research Kiel, Bristol University i University of Western Australia. Zostały one opublikowane w czasopiśmie Scientific Reports. Ściany komórkowe czerwonych alg koralowych zazwyczaj składają się z kalcytu, który zawiera dużą ilość magnezu. W miarę wzrostu tworzą one okrągłe pasma, przypominające nieco słoje drzew. Słoje, które pojawiają się latem, zawierają więcej magnezu niż te, które rosną zimą. Aby zmierzyć wzrost i akumulację magnezu w obliczu zwiększonych warunków dwutlenku węgla i zakwaszenia oceanów, naukowcy poddali czerwone algi koralowe dwóm różnym warunkom: przy obecnym i prognozowanym poziomie stężenia dwutlenku węgla. Zarówno temperatura wody, jak i warunki oświetleniowe były utrzymywane na stałym poziomie. "W warunkach podwyższonego stężenia dwutlenku węgla, mniej magnezu zostało wbudowane w ściany komórkowe, a ściany pozostały cieńsze niż przy obecnym poziomie dwutlenku węgla. Zmieniła się nawet ich struktura" - powiedziała dr Federica Ragazzola, biolog z Instytutu Nauk o Morzu na Uniwersytecie w Portsmouth. "Widzimy dwa możliwe powody takiego stanu rzeczy: Albo algi wymieniły kalcyt o wysokiej zawartości magnezu na mniej rozpuszczalny, albo straciły część kalcytu z powodu zakwaszenia. Ale w każdym przypadku Lithothamnion traci swoją elastyczność i twardość i może być łatwiej uszkodzony" - powiedziała. Naukowcy podejrzewają zatem, że glony nie będą w stanie utrzymać swojej ważnej roli jako budowniczego ekosystemu. Ponieważ zmiany temperatury i natężenia światła można wykluczyć jako przyczyny spadku stężenia magnezu, naukowcy zaproponowali, że jest to bezpośredni skutek zakwaszenia oceanów. Wniosek ten ma implikacje, gdy weźmie się pod uwagę rekonstrukcję klimatu minionych epok geologicznych. "Stosunek magnezu do wapnia w algach koralowych był używany jako rejestrator temperatury. Ponieważ jednak nasze próbki były stale utrzymywane w temperaturze siedmiu stopni Celsjusza, zmiany stężenia magnezu nie mogą być powiązane z temperaturą. Bez informacji o pH, rekonstrukcja temperatury na podstawie stosunku magnezu do wapnia w takich algach może być raczej myląca" - powiedział dr Jan Fietzke z GEOMAR. Link do badania: http://www.nature.com/articles/srep20572.