Het huidige milieu is slecht nieuws voor rode koraalalgen

NGO's roepen op tot strengere implementatie van wetgeving De verhoogde kooldioxideconcentraties in de atmosfeer en de toegenomen verzuring van de oceanen hebben een nadelig effect op de groei van rode koraalalgen (Lithothamnion glaciale), die een essentiële bouwsteen vormen in het mariene milieu. Onderzoek heeft aangetoond dat de weerstand van de koraalalg tegen erosie zou afnemen, omdat de verhoogde kooldioxideconcentratie ervoor zorgt dat de skeletstructuur brozer wordt en onvoldoende verkalkt is. Dit heeft nefaste gevolgen voor het mariene ecosysteem, aangezien deze koraalalgen maerlbedden vormen die een essentiële habitat, schuilplaats en kraamkamer vormen voor een grote verscheidenheid aan mariene organismen, waaronder enkele economisch belangrijke vissoorten. Deze bevindingen zijn gebaseerd op onderzoek en experimenten uitgevoerd door wetenschappers van het GEOMAR Helmholtz Centre for Ocean Research Kiel, de Universiteit van Bristol en de Universiteit van West-Australië. Ze zijn gepubliceerd in het tijdschrift Scientific Reports. De celwanden van rode koraalalgen bestaan meestal uit een vorm van calciet, dat een grote hoeveelheid magnesium bevat. Tijdens hun groei ontwikkelen ze cirkelvormige banden, een beetje zoals boomringen. De ringen die in de zomer ontstaan bevatten meer magnesium dan de ringen die in de winter groeien. Om de groei en ophoping van magnesium te meten in het licht van een verhoogde kooldioxideconcentratie en verzuring van de oceaan, onderwierpen de onderzoekers de rode algen aan twee verschillende omstandigheden: bij de huidige en bij de verwachte kooldioxideconcentratie. Zowel de watertemperatuur als de lichtomstandigheden werden constant gehouden. "Onder verhoogde kooldioxideconcentraties werd er minder magnesium in de celwanden opgenomen en bleven de wanden dunner dan bij de huidige kooldioxideniveaus. Zelfs hun structuur veranderde," zei Dr. Federica Ragazzola, bioloog aan het Institute of Marine Sciences van de Universiteit van Portsmouth. "We zien twee mogelijke redenen hiervoor: Of de algen ruilden het hoog-magnesium calciet tegen een minder oplosbare samenstelling of ze verloren een deel van het calciet door de verzuring. Maar in elk geval verliest Lithothamnion zijn elasticiteit en hardheid en kan het gemakkelijker beschadigd raken," zei ze. De onderzoekers vermoeden daarom dat de alg zijn belangrijke rol als ecosysteembouwer niet zou kunnen behouden. Omdat veranderingen in temperatuur en lichtintensiteit kunnen worden uitgesloten als redenen voor de daling van de magnesiumconcentraties, hebben de onderzoekers voorgesteld dat dit het directe gevolg is van oceaanverzuring. Deze conclusie heeft gevolgen voor de reconstructie van het klimaat van voorbije geologische tijdperken. "De verhouding tussen magnesium en calcium in koraalalgen is gebruikt als temperatuurmeter. Maar omdat onze monsters constant op zeven graden Celsius werden gehouden, kunnen veranderingen in magnesiumconcentraties niet worden gerelateerd aan temperatuur. Zonder pH-informatie zou een temperatuurreconstructie op basis van de magnesium-calciumverhouding van zulke algen nogal misleidend kunnen zijn," zei Dr. Jan Fietzke van GEOMAR. Link naar onderzoek: http://www.nature.com/articles/srep20572