Diepzeemijnbouw heeft ernstige gevolgen voor marien ecosysteem

February 15, 2018 Concrete maatregelen nodig om het mariene milieu te beschermen

De toenemende globalisering en het grotere gebruik van hightech materialen heeft de vraag naar zeldzame metalen doen toenemen. Het zoeken naar ertsafzettingen in de diepzee wordt dus steeds belangrijker. Als gevolg hiervan is het aantal aanvragen voor exploratievergunningen bij de International Seabed Authority (ISA) de afgelopen vijf jaar verdrievoudigd.

Welke milieurisico's zou de winning van metaalhoudende grondstoffen uit de diepzee met zich meebrengen en hoe kan de winning zo milieuvriendelijk mogelijk worden gemaakt? Deze vragen werden besproken door onderzoekers uit elf Europese landen in het kader van het project "MiningImpact". Hun bevindingen en beoordelingen zijn nu gepubliceerd in een artikel in het internationale tijdschrift Science.

De diepzee houdt nog steeds verrassingen in voor de wetenschap. Zo heerst tot nu toe de algemene opvatting dat de grote diepzeebodems in het centrale deel van de Stille Oceaan zeer uniform en dunbevolkt zijn. Dit is een vergissing, zoals onderzoekers van het MiningImpact project ontdekten: De ecologische diversiteit van de diepzeebedden is enorm, vooral in gebieden waar veel mangaanknollen op de oceaanbodem liggen.

Mangaanknollen bestaan niet alleen uit mangaan, maar naast ijzer zitten er ook begeerde metalen in, zoals koper, kobalt of nikkel. Rond de mangaanknollen bevindt zich een heel bijzonder en kwetsbaar ecosysteem, dat op grote schaal vernietigd zou worden als het gebied ontgonnen zou worden. Het bestaat uit heel verschillende op de knollen vastzittende maar ook beweeglijke organismen. Het herstel van het ecosysteem zou vele tientallen tot honderden jaren duren. Om mariene ecosystemen en hun biodiversiteit te beschermen, zijn voorzorgsmaatregelen onontbeerlijk, aldus de wetenschappers.

Zij raden aan beschermde zones in te stellen die vergelijkbaar zijn met de milieuomstandigheden en soortengemeenschappen in toekomstige mijnbouwgebieden. Daarnaast zijn extra beschermde gebieden binnen de vergunningsgebieden nodig. Volgens de auteurs bestaan er al technologieën voor het monitoren van diepzeemijnbouw, maar is een overeenkomstige overdracht van kennis tussen industrie en wetenschap en een standaardisatie van de exploratieprocedures noodzakelijk.

De maatregelen zijn met name gericht tot de International Seabed Authority (ISA). Deze autoriteit beheert de bodemschatten in internationale wateren buiten de exclusieve economische zones (200 zeemijl) van individuele staten. De overeenkomst verplicht ISA ook om te zorgen voor een effectieve bescherming van het mariene milieu tegen de mogelijke gevolgen van mijnbouw op zee. Concrete milieuregels voor de bescherming en het behoud van het diepzeemilieu, met inbegrip van hun biodiversiteit en ecologische integriteit, zijn nog niet overeengekomen door ISA. De auteurs van het onderzoek zijn echter optimistisch dat hun bevindingen zullen worden toegevoegd aan het huidige werk van het agentschap.