SSI x Edges of Earth: غواصی در جزایر کوکوس (کیلینگ)

Adam Moore

استرالیا و اندونزی میزبان برخی از استثنایی‌ترین مقاصد غواصی اسکوبا در جهان هستند. پس از بیش از 20 ماه کاوش در آب‌های جهانی، می‌توانیم با اطمینان بگوییم که این اغراق نیست. در میان این نقاط برتر، یکی از آنها به اندونزی نزدیک‌تر از استرالیا است و در پهنه وسیع اقیانوس آزاد قرار دارد. جزایر کوکوس (کیلینگ) - که شامل دو جزیره مرجانی و 27 جزیره کوچک‌تر است - به دلیل موقعیت منحصر به فردشان در تقاطع این نیروگاه‌های غواصی اسکوبا، کاملاً در مسیر سفر اکتشافی ما قرار داشتند. این جزایر که در 2265 کیلومتری اندونزی و 2750 کیلومتری پرت، استرالیای غربی واقع شده‌اند، در قلب اقیانوس هند قرار دارند و چیزی را ارائه می‌دهند که، به نظر ما، قرار بود سطح بالاتری باشد.

بررسی تاریخ جزایر کوکوس (کیلینگ)

جزایر کوکوس (کیلینگ) که تا سال ۱۸۲۶ خالی از سکنه بودند، ابتدا توسط تاجر انگلیسی الکساندر هیر و پس از او کاپیتان جان کلونیز-راس مسکونی شدند که صنعت پررونقی در زمینه برداشت نارگیل و تولید مغز نارگیل ایجاد کرد. این تجارت برای دهه‌ها این جزایر را سرپا نگه داشت و میراث پیچیده‌ای از خود به جا گذاشت که هنوز هم در نخل‌های نارگیل متراکمی که امروزه بر چشم‌انداز غالب هستند، مشهود است.

در سال ۱۹۵۵، این جزایر از حاکمیت بریتانیا خارج و به قلمرو رسمی استرالیا تبدیل شدند. تا سال ۱۹۸۴، ساکنان مالایی کوکوس، که در اصل در دوران کشت و زرع به این جزایر آورده شده بودند، به ادغام کامل با استرالیا رأی دادند و ارتباط این جزایر با ملت را تقویت کردند. قانون خودمختاری در آن سال، استانداردهای دستمزد استرالیا را معرفی کرد و کشت و زرع نارگیل را از نظر اقتصادی غیرقابل توجیه ساخت. تا سال ۱۹۸۹، برداشت تجاری نارگیل به طور کامل متوقف شد و پایان یک دوره را رقم زد.

جزایر کوکوس (کیلینگ) همچنین در طول جنگ‌های جهانی از مناطق حیاتی بودند. در جنگ جهانی اول، ایستگاه کابلی در جزیره دایرکشن نقش محوری در ارتباطات جهانی ایفا کرد و توجه رزم‌ناو آلمانی امدن (Emden) را به خود جلب کرد، که در نهایت توسط HMAS سیدنی (1) در یک نبرد دریایی تاریخی نابود شد و اولین پیروزی نیروی دریایی استرالیا را رقم زد.

در طول جنگ جهانی دوم، این جزایر به پایگاهی کلیدی برای نیروهای متفقین تبدیل شدند و در سال ۱۹۴۴ یک باند فرودگاه برای پشتیبانی از عملیات در سراسر اقیانوس هند ساخته شد - باندی که تقریباً تمام طول نقطه فرود شاخص، وست آیلند ، امروز را اشغال می‌کند.

پس از جنگ، این جزایر تحت مدیریت استرالیا قرار گرفتند و بر توسعه و ادغام جامعه تمرکز داشتند. برای بسیاری از استرالیایی‌ها، این جزایر در درجه اول به خاطر نقش گذشته خود به عنوان یک مرکز قرنطینه شناخته می‌شوند، جایی که حیوانات وحشی از سراسر جهان از طریق این خوشه جزیره‌ای با موقعیت منحصر به فرد آورده می‌شدند و این امر اهمیت استراتژیک و جغرافیایی آن را برجسته می‌کند.

چه چیزی جزایر کوکوس (کیلینگ) را بسیار خاص می‌کند؟

برای تیم اکتشافی ما، کاوش آگاهانه جهان با در نظر گرفتن مکان‌های کلیدی غواصی، به گونه‌ای طراحی شده است که شاهد چگونگی شکل‌گیری یا حفظ برخی از قابل توجه‌ترین مکان‌های سیاره توسط گذشت زمان و تأثیر انسان بر آنها باشیم. جزایر کوکوس (کیلینگ)، با شهرت خود به عنوان یک مقصد مهم زیست‌محیطی با تمرکز بالای تنوع زیستی دریایی، برای ما کاملاً بدیهی بود.

این منطقه حفاظت‌شده دریایی که جزایر کوکوس (کیلینگ) را در بر می‌گیرد ، با مساحت چشمگیر ۴۶۷،۰۵۴ کیلومتر مربع، یکی از بزرگترین مناطق حفاظت‌شده در جهان است.

این پارک که در مارس ۲۰۲۲ تحت قانون EPBC تأسیس شد، الحاقی حیاتی به شبکه گسترده ۶۶ پارک دریایی استرالیا بود. این پارک به عنوان بخشی از یکی از بزرگترین سیستم‌های حفاظت دریایی در سطح جهان، نقش حیاتی در حفاظت از زیستگاه‌ها و گونه‌های منحصر به فرد در منطقه‌ای دارد که به طور فزاینده‌ای تحت تأثیر فشارهای زیست‌محیطی قرار دارد.

پارک دریایی کوکوس، در مجاورت پارک ملی پولو کیلینگ، پلی بین خشکی و دریا ایجاد کرده و حفاظت یکپارچه‌ای را برای گونه‌هایی مانند پرندگان دریایی که برای بقا به هر دو محیط متکی هستند، ایجاد می‌کند.

آب‌های آن زیستگاه ترکیبی از گونه‌های صخره‌های مرجانی اقیانوس هند و آرام، به همراه بیش از ۶۰۰ گونه ماهی، از جمله گونه‌های هیبریدی و بومی است که در هیچ جای دیگری از کره زمین یافت نمی‌شوند.

این پارک همچنین زیستگاه‌های حیاتی مانند مراتع علف دریایی، که برای جمعیت لاک‌پشت‌های سبز از نظر ژنتیکی متمایز ضروری است، و صخره‌های مرجانی بیرونی که دارای مرجان‌های نرم و سخت هستند را در خود جای داده است.

بیشتر بخوانید: SSI x Edges of Earth: کشف مکان‌های غواصی مخفی وانواتو

مناطق فراساحلی به عنوان مناطق پارک ملی تعیین شده‌اند که در آنها فعالیت‌هایی مانند ماهیگیری و استخراج معدن اکیداً ممنوع است، در حالی که آب‌های ساحلی مناطق حفاظت‌شده زیستگاه هستند که ماهیگیری را مجاز می‌دانند اما فعالیت‌های مزاحم کف دریا را محدود می‌کنند. زیستگاه‌های کلیدی درون پارک، مانند کوه‌های دریایی، دشت‌های دریای عمیق و خطوط رشته‌کوه‌ها، نسبتاً ناشناخته باقی مانده‌اند، اما به عنوان پناهگاه حیات دریایی متنوع، از جمله نهنگ‌ها، کوسه‌های صخره‌ای، دلفین‌ها و ماهی‌های دریای عمیق شناخته می‌شوند.

مشارکت جامعه در طراحی پارک نقش محوری داشت و اهمیت آن را برای تفریح، فرهنگ و گردشگری محلی برجسته می‌کرد. و سپس تالاب‌ها وجود دارند که برای اکتشافات علمی آماده هستند و آن را به یک دارایی حیاتی برای تقویت آموزش زیست‌محیطی و گردشگری پایدار در این منطقه دورافتاده تبدیل می‌کنند.

بسیاری از ۴۵ مکان غواصی نقشه‌برداری شده به سواحل جزایر نزدیک هستند. اما شاید قابل توجه‌ترین جنبه غواصی در اینجا، دورافتاده بودن آن باشد.

جزایر کوکوس (کیلینگ) دورافتادگی را از نو تعریف می‌کنند: در هر زمان معین، فقط ۱۴۴ بازدیدکننده مجاز به بازدید از اینجا هستند.

این جزایر با تنها ۶۰۰ نفر جمعیت، ترکیبی از مالایی‌های کوکوس و کارمندان دولت استرالیا، جذابیتی جاودانه دارند، گویی در دهه ۱۹۶۰ منجمد شده‌اند. اینجا جایی است که درهای خانه‌ها قفل نمی‌شوند، کلیدهای ماشین در استارت می‌مانند و پیتزافروشی محلی در فرودگاه، سفارش شما را قبل از خودتان می‌داند. گذشته از مقابله با هجوم گاه‌به‌گاه پشه‌ها هنگام گشت‌وگذار در میان درختان نارگیل انبوه، بزرگترین نگرانی، رسیدن به موقع به غواصی با دیتر از کوکوس دایو است.

دیتر گرهارد، تنها اپراتور غواصی این جزایر و یکی از اعضای افتخارآمیز SSI ، کوکوس را خانه خود در ۳۵ سال گذشته نامیده است. دانش عمیق او از مکان‌های غواصی، که بسیاری از آنها را شخصاً نقشه‌برداری کرده است، برای هر کسی که پا به این جزایر می‌گذارد، بی‌نظیر است.

رسیدن به خانه‌اش بیشتر شبیه ملاقات با یک دوست قدیمی است تا اجاره کردن قایق‌های غواصی. او شما را به دنیای خود دعوت می‌کند، تاریخ غنی جزایر را با شما به اشتراک می‌گذارد و مکان‌هایی را به شما نشان می‌دهد که مطمئناً شما را شگفت‌زده خواهد کرد. حداقل، این اتفاقی است که برای ما افتاد.

غواصی در جزایر کوکوس (کیلینگ)

اما قبل از همه اینها، رسیدن به این جزایر همیشه کار آسانی نیست. برنامه پرواز از پرت به جزیره کریسمس و از آنجا به کوکوس به طرز بدنامی محدود است و فقط دو بار در هفته - سه‌شنبه‌ها و جمعه‌ها - پرواز انجام می‌شود. تأخیر و لغو پروازها ممکن است اتفاق بیفتد، اما مردم محلی که با چالش‌ها به خوبی آشنا هستند، همیشه راه حلی آماده دارند.

بهترین توصیه برای مسافران این است که برای جلوگیری از اختلالات احتمالی، اقامتی حداقل یک هفته تا ده روزه را برنامه‌ریزی کنند. زندگی در جزایر کوکوس (کیلینگ)، از جمله دسترسی به غذا و مایحتاج، به شدت به این پروازها بستگی دارد و همین امر تدارکات را به اندازه آب و هوا غیرقابل پیش‌بینی می‌کند. در طول سفر ما که ماه‌ها قبل برنامه‌ریزی شده بود، دو سیستم کم‌فشار نوظهور، تنها ده روز قبل از کریسمس پدیدار شدند و همه چیز را تهدید کردند. با وجود عدم قطعیت، ما مصمم بودیم که به این مقصد مورد انتظار برسیم.

با نزدیک‌تر شدن طوفان‌ها، دیتر مدام در تماس بود و آخرین اخبار مهم را که در سرزمین اصلی به ما نمی‌رسید، ارائه می‌داد. برخلاف تمام احتمالات - و زمان طوفان - درست زمانی که بدترین قسمت طوفان شروع شده بود، فرود آمدیم. به محض ورود باران به استقبالمان آمد، اما خیلی زود تمام شد و یک روزنه‌ی عالی برای غواصی بی‌نقص باقی گذاشت. در این میان، ما با ماشین جزیره را گشتیم و در باران، جذابیت، تاریخ و البته آن پیتزای معروف فرودگاه غرق شدیم، در حالی که دیتر ما را با داستان‌هایی از گذشته‌ی کوکوس سرگرم می‌کرد.

از سال ۲۰۰۰، دیتر قلب و روح کوکوس دایو بوده است، اما تا زمانی که در دهه ۱۹۹۰ به جزایر کوکوس (کیلینگ) نرسید، متوجه نشد که هیچ آموزش غواصی و زیرساخت مناسبی در آنجا وجود ندارد. بنابراین، خودش آن را ساخت. و از آن زمان تاکنون او این نمایش را اداره می‌کند.

بنابراین وقتی دیتر می‌گوید هوا خوب یا بد است، غواصان جزیره گوش می‌دهند. وقتی چراغ سبز را گرفتیم، قرار بود از آن نهایت استفاده را ببریم و به سمت مقاصد نامعلومی که او مدت‌ها کاوش نکرده بود، حرکت کنیم. قرار بود در طول وقفه‌ای که روی سطح آب داشتیم، ناهار بخوریم و در "محل ریپ" معروف - یا کانال شناور بین جزیره دایرکشن و بقایای جزیره پریزن که در کنار آن است - غواصی کنیم و بعد از آن برای ادامه سفر برگردیم.

در حالی که به مدت ۹۰ دقیقه متوالی حداقل ده سفره‌ماهی ما را احاطه کرده بودند، منظره‌ای را تجربه کردیم که کلمات به سختی می‌توانند آن را توصیف کنند.

آنها با کنجکاوی تقریباً بازیگوشانه‌ای ما را احاطه کرده بودند، در میان رشته‌های پیچیده جفت‌گیری در هم می‌پیچند و بیرون می‌آیند، حرکاتشان مسحورکننده و روان بود. آب‌های کم‌عمق وضوح کاملی داشتند که با نور ملایم خورشید و جریان ملایمی که صحنه را زنده نگه می‌داشت، تقویت می‌شد، مهم نبود به کجا می‌چرخیدیم. در حالی که ما کاملاً بی‌حرکت مانده بودیم، آنها تقریباً ما را لمس کردند، گویی با احتیاط به دنیای خود خوشامد می‌گفتند.

بیشتر بخوانید: ۶ مورد از بزرگترین مناطق حفاظت‌شده دریایی در جهان

غواصی در آب‌های خروشان ما را از کنار یک سیستم صخره مرجانی عبور داد که حداقل از دیدگاه ما، تقریباً ۷۰٪ پوشش مرجانی داشت. لاک‌پشت‌ها و دسته‌های ماهی در اطراف ما جمع شده بودند و شهرت این مکان غواصی بی‌نظیر را که در استرالیا و اندونزی قرار دارد، به عنوان مکانی در سطح جهانی تثبیت کردند. دمای ایده‌آل آب باعث شد انتخاب ما برای استفاده از لباس‌های غواصی ۳ میلی‌متری ، انتخاب مناسبی به نظر برسد و دامنه دید تا ۳۰ متر قابل توجه بود، چیزی که مدتی بود ندیده بودیم.

هوا آنقدر ثابت ماند که ما را به جزیره دایرکشن برد، جایی که چشم‌اندازهایی از جزیره هوم در همان نزدیکی، جایی که بیشتر جامعه مالایی کوکوس در آن ساکن هستند، ارائه می‌داد. رنگ‌های سرسبز و فیروزه‌ای جزایر در قابی از افق بی‌پایان قرار گرفته بودند. انگار در زمان به عقب برگشته بودیم، به یک فضای وحشی گرمسیری واقعی، جایی که به نظر می‌رسید بقا به ساده‌ترین چیزهای لوکس، مانند چیدن نارگیل مستقیماً از درختان، وابسته است. نارگیل‌های سبز جوان با آب شیرین خود ما را سرحال می‌کردند، در حالی که نارگیل‌های بالغ، که پر از گوشت متراکم و غنی بودند، برای ادامه غواصی ما عالی بودند.

همانطور که ما شیفته‌ی دنیای زیر آب اینجا شده بودیم و با اکراه آماده‌ی رفتن می‌شدیم، نگاهمان به جزیره‌ی ناهموار و بکر کریسمس - که به عنوان گالاپاگوس اقیانوس هند نیز شناخته می‌شود - معطوف شد که با زمان و آب و هوا رقابت می‌کرد تا شاهد مهاجرت معروف خرچنگ‌های قرمز باشد . سیستم‌های کم‌فشار در پیش بودند و نوید باران و باد بیشتری را در خط دید ما می‌دادند. اما هیچ چیز نمی‌توانست درخشش زمان ما در جزایر کوکوس (کیلینگ) را کم کند - از مواجهه با مانتا گرفته تا پیتزای فرودگاهی، جا گذاشتن کلید در استارت و غواصی در کنار دیتر، ما از اینکه در وهله‌ی اول به زمین رسیده بودیم، سپاسگزار بودیم.

اگر به دنبال بهترین مکان‌های غواصی در استرالیا هستید، جزایر کوکوس (کیلینگ) در صدر فهرست شما قرار دارند. اما زمان‌بندی همه چیز است - الگوهای آب و هوایی، برنامه‌های پرواز و بله، حتی برنامه‌های تعطیلات دیتر، شانس شما را برای رسیدن به این هدف تعیین می‌کند. با این حال، برای کسانی که به اندازه کافی خوش شانس هستند که همه متغیرها را با هم هماهنگ کنند، خود را در حال غواصی در یک پناهگاه دریایی خواهید یافت که از فعالیت‌های انسانی دست نخورده، وحشی و بی‌نقص، درست در قلب اقیانوس هند قرار دارد.

آماده‌اید تا ماجراجویی بعدی خود را برنامه‌ریزی کنید؟ برای کسب اطلاعات بیشتر با کوکوس دایو تماس بگیرید.

با SSI در جزایر کوکوس (کیلینگ) غواصی کنید

—

اندی کراس سفیر SSI و سرپرست سفر اکتشافی «لبه‌های زمین» است که داستان‌هایی از پیشرفت مثبت اقیانوس‌ها و چگونگی کاوش آگاهانه‌تر جهان را برجسته می‌کند. برای اطلاع از این سفر، تیم را در اینستاگرام ، لینکدین ، تیک‌تاک ، یوتیوب و وب‌سایت آنها دنبال کنید.