Yeni keşfedilen dört yassı solucan türünün adı verildi

MBARI (Monterey Bay Akvaryumu Araştırma Enstitüsü) moleküler biyolog Robert Vrijenhoek ve ekibi sayesinde bildiğimiz hayvan türlerinin sayısı dört kat arttı. Vrijenhoek'in Nature dergisinde yayınlanan son makalesi, Xenoturbella cinsinde yeni adlandırılan dört yassı solucan türünü tanımlamaktadır. Monterey Körfezi ve Kaliforniya Körfezi'nde keşfedilen bu hayvanların, iki taraflı simetriye sahip en ilkel hayvanlardan biri olduğu ve ağızları olduğu, ancak gözleri, beyinleri, mideleri veya anüsleri olmadığı ortaya çıktı.< /açıklık> 1950 yılında, Xenoturbella'nın ilk (ve önceden bilinen tek) türü İsveç açıklarındaki sularda keşfedildi. O dönemde biyologlar onun hangi filuma ait olduğunu belirleyemediler ancak DNA çalışmaları onun ilkel bir yumuşakça olduğunu öne sürmüştü. Fakat, Analizin solucanın kendisine değil solucanın mide içeriğine dayandığı ortaya çıktığı için bu yalanlandı. Daha sonra, hayvanın meşe palamudu solucanları ve deniz yıldızlarını da içeren bir grup hayvanın parçası olabileceği öne sürüldü. Bu, bu gruplardaki diğer hayvanlarda bulunan vücut özelliklerinin çoğuna sahip olmadığından, vücut planının zamanla daha basit hale geldiği anlamına gelebilir. Vrijenhoek'in 1.200 farklı genin analizine dayanan çalışması, Xenoturbella'yı ve başka bir grup yassı solucan benzeri hayvanı (acoelomorflar) iki taraflı simetriye sahip diğer tüm hayvanlara en yakın akrabalar olarak yerleştiriyor. Bunu yapmak, bu hayvanların hiçbir zaman beyin veya başka organ geliştirmediği anlamına geliyor ve Vrijenhoek, solucanların hayvan evrimindeki en eski vücut planlarından birine bir bakış sağladığını söylemesine neden oldu. Araştırmanın baş yazarı Greg Rouse (Scripps Oşinografi Enstitüsü'nden), araştırmaları sırasında Monterey Körfezi ve Kaliforniya Körfezi'ndeki dalışlar sırasında yassı solucanları toplamak için ROV'leri kullandı. Dört solucan türünün tümü, deniz tarağı ve diğer yumuşakçalarla beslendiklerine inanılan derin deniz soğuk sızıntılarının ve hidrotermal deliklerin yakınında bulundu. Xenoturbella profunda adlı dört türün en derin olanı, Kaliforniya Körfezi yüzeyinin 3.700 metre altında, Guaymas Havzası'ndaki bir hidrotermal menfezde bulunmuştu. İkinci tür olan Xenoturbella churro, Körfez'deki yaklaşık 1.700 metre derinlikteki soğuk bir sızıntıda keşfedildi; araştırmacılar bunun bir tür Meksika hamur işi gibi göründüğünü düşündükleri için bu adı almıştır. Diğer iki tür Monterey Kanyonu'nun derinliklerinde keşfedilmişti. Bu arada, dört türün tümü morumsu gri renkteydi. Vrijenhoek'in anlattığı gibi, "Greg, Monterey Körfezi'ndeki bir deniz tarağı tarlasında süzülen bu solucanları ilk gördüğünde, onlara şaka yollu mor çoraplar adını verdik". Bu nedenle üçüncü türe Xenoturbella MONSTERSA adı verildi. Monterey Kanyonu'nda bulunan dördüncü türe, evrim biyologları Linda ve Nick Holland'ın anısına Xenoturbella hollandorum adı verildi. Çalışmanın ortak yazarları Vrijenhoek, Scripps'ten Jose Carvajal ve Batı Avustralya Müzesi'nden Nerida Wilson'dır. Hayvanların hayat ağacında bu solucanlar dipte kayabilir. Bununla birlikte, evrimsel biyolojiye ilişkin daha kapsamlı bir anlayışın anahtarına sahip olabilirler. Örneğin, bağırsaklar ve beyin gibi iç organların (bunlarda eksik olan) zaman içinde nasıl geliştiğini keşfetmemize yardımcı olabilirler. Mor çoraba benzeyen bir yaratık için kötü bir kader değil!