Malin Head: Het kerkhof van de reus (3)

July 28, 2019 Deel 3: SS Justicia

De kristalheldere diepe wateren bij Malin Head in Ierland waren ooit een navigatieroute voor oorlogskonvooien en na twee wereldoorlogen is de zeebodem nu een kerkhof voor supergrote wrakken. In het derde van vier miniverhalen kijken we naar de trans-Atlantische oceaanstomer SS Justicia die met 32.234 ton het op één na grootste schip was dat in de Eerste Wereldoorlog tot zinken werd gebracht.

Toen er tijdens de oorlog weinig vraag was naar trans-Atlantische passagiersovertochten, zette de Britse regering de Justicia in als troepentransportschip dat 4000 soldaten kon vervoeren! In juli 1918, op weg naar New York, werd het onbeladen schip aangevallen door UB-64 die er in slaagde 4 torpedo's in te sturen voordat escorts de hardnekkige U-boot dwongen om af te breken. Maar de positie van de Justicia was nu bekend en de volgende dag viel UB-124 aan, waarbij het machtige schip met nog twee torpedo's werd uitgeschakeld en 16 mannen omkwamen. UB-124 had niet zoveel geluk met zijn ontsnapping als UB-64. Het werd door de torpedobootjagers naar de oppervlakte gedwongen en zonk vervolgens zelf.

Tijdens de afdaling verschijnt het spectaculaire voordek, net zo groot als dat van het beroemdste White Star-schip, de Titanic. Daarna lijken we langzaam vooruit te komen terwijl we de blootgestelde lagere dekken verkennen, maar dit wrak is in feite zo groot dat het tijd kost om ergens te komen!

We banen ons een weg naar de punt van de boeg en ik zit op de zeebodem op 72 meter hoogte met dit grote schip dat voor me uittorent, een van de meest ontzagwekkende uitzichten die ik in mijn hele duikcarrière heb gezien! Maar het tij wacht op geen enkele duiker, dus we moeten terug naar onze shotlijn voordat de stroming weer op gang komt na de periode van rustig water. Op de terugweg vinnen we over een dek dat lijkt op een gigantische flipperkast, vanwege de kapstokken die door de dekken omhoog zijn gestuwd. Alles is zo groot op dit wrak! Uiteindelijk verschijnen de overblijfselen van de brug, waardoor we nog een laatste blik kunnen werpen op dit eens zo prachtige schip.

Dankzij Steve Jones