Effecten van methaansijpeling kleiner dan absorptie van kooldioxide door de oceaan

May 24, 2017 Internationale onderzoekers onderzoeken gasuitstoot in Noordpoolgebied

Grote hoeveelheden van het broeikasgas methaan zitten vast in de Arctische zeebodem. Als het vrijkomt en in de atmosfeer terechtkomt, zal het de de opwarming van de aarde verergeren. Een internationaal onderzoeksteam heeft echter ontdekt dat methaanbronnen in de zeebodem voor Spitsbergen niet noodzakelijkerwijs dit effect hebben; het kan zelfs helpen bij het broeikasgassen uit de atmosfeer te verwijderen.

Als gas is methaan een van de meest efficiënte en klimaatvriendelijke fossiele brandstoffen. van de fossiele brandstoffen. Als vrij gas in de atmosfeer, is het echter een krachtig broeikasgas, dat dat van kooldioxide met een factor 30 over een periode van 100 jaar. Daarom maken veel wetenschappers zich zorgen over de Arctische permafrost en zeebodem, die enorme hoeveelheden methaan bevatten.

Zouden die vrijkomen als vrijkomen als de temperaturen stijgen en zo de klimaatverandering versnellen? Een team van Amerikaanse, Noorse en Duitse onderzoekers heeft de gasuitwisseling uitwisseling tussen het Arctische zeewater en de atmosfeer direct boven de natuurlijke methaanbronnen op de zeebodem. Hun verrassende conclusie was dat het oceaanwater 2000 keer meer kooldioxide uit de atmosfeer opnam dan de hoeveelheid methaan die uit de atmosfeer ontsnapte. de atmosfeer dan de hoeveelheid methaan die in de atmosfeer ontsnapt uit dezelfde wateren.

"Zelfs als je rekening houdt met het sterkere broeikaseffect van methaan, is er een kleiner effect op het broeikaseffect in deze gebieden," zei co-auteur prof. dr. Jens Greinert van GEOMAR in het Duits.

Het onderzoek is onlangs gepubliceerd in het internationale vakblad Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of Amerika (PNAS). De onderzoeken waarop de studie is gebaseerd zijn uitgevoerd bij het Noorse eiland Spitsbergen. Aan boord van het Noorse schip HELMER HANSSEN, mat het team continu de concentraties van methaan en kooldioxide in de oceaan nabij het oppervlak en in de lucht direct boven het oceaanoppervlak.

Binnen de studiegebied waren er locaties met waterdieptes van 80 tot 2600 meter waar methaan uit de zeebodem borrelde en in het zeewater terechtkwam. Een analyse van de gegevens bevestigde dat het methaan dat vrijkwam de atmosfeer binnenkwam op waterdieptes van 80 tot 90 meter. Het bleek ook dat de bovenste waterlagen tegelijkertijd grote hoeveelheden kooldioxide absorbeerden.

"De CO2-absorptie bij de methaanbronnen bronnen was hier aanzienlijk groter dan in aangrenzende gebieden zonder de methaansijpeling vanuit de zeebodem," zei Prof. Greinert.

De reden hiervoor zijn de fotosynthetische algen. Ze zijn veel actief boven de methaanbronnen en kunnen meer kooldioxide opnemen. Samen met het methaanrijke water stroomt het voedselrijke water van de zeebodem naar het oppervlak en bevordert de groei van meer algen. algen.

Prof Greinert beschrijft dit onderzoek als het eerste dat het verband zo duidelijk laat zien. zo duidelijk aantoont. Er is echter geen bewijs voor een verband tussen het bestaan van methaanbronnen en het transport van bodemwater naar het oceaanoppervlak.

"Als wat we bij Spitsbergen hebben waargenomen op soortgelijke plaatsen in de wereld voorkomt, zou dat kunnen betekenen dat methaanbronnen een netto koelend effect hebben op het klimaat, en geen opwarmend effect hebben, zoals we eerder dachten," aldus hoofdauteur biogeochemicus prof. dr. John Pohlman van de US Geological Survey.

Dit zou precies het tegenovergestelde zijn van wat de wetenschappers hadden verwacht. Verder onderzoek in andere delen van de oceaan is nodig om de hypothese te bevestigen. de hypothese te bevestigen.

Link naar het onderzoek