احیای صخرههای مرجانی: مرجانهای تکثیر شده در برابر موج گرمای کارائیب در سال ۲۰۲۳ مقاومت میکنند
environmentmarine conservationreef restorationcoral breedingclimate change
1 views - 1 viewers (visible to dev)
PaulSelvaggio
رویکرد بذر مرجانی SECORE International از تکثیر کمکی، یعنی پرورش مرجانها، برای احیای صخرهها استفاده میکند. این رویکرد در یک شبکه آموزشی و مشارکتی در سراسر کارائیب محقق میشود. اکنون، یک مطالعه بررسیشده توسط متخصصان نشان میدهد که تمام این تلاشها ارزشمند بوده است: در طول موج گرمای ویرانگر در کارائیب در سال ۲۰۲۳، مرجانهای جوان و پرورشیافته روی صخرهها سالم ماندند، در حالی که بیشتر مرجانهای وحشی باقیمانده سفید شدند و بسیاری از آنها پس از آن جان باختند.
کورسوی امیدی پس از موج گرمای کارائیب در سال ۲۰۲۳
تابستان ۲۰۲۳ برای بسیاری از مرجانها در حوزه کارائیب مرگبار بود. موج گرمای بیسابقهای، چه از نظر شدت و چه از نظر مدت زمان، با اثرات فاجعهباری کارائیب را درنوردید. سفیدشدگی مرجانها در دریای کارائیب گسترش یافت و با تداوم دمای بالا (آب دریا)، بسیاری از مرجانهای ضعیف از بین رفتند.
ساندرا مندوزا کویروز، هماهنگکنندهی احیای SECORE در مکزیک، اولین کسی بود که در آن دوران ناامیدکننده، کورسوی امیدی را کشف کرد. وقتی مندوزا کویروز و همکارانش برای بررسی سلامت مرجانهای کاشتهشدهی خود، برای یک غواصی نظارتی معمول عازم شدند، انتظارات پایین بود.
اما سپس، در میان مرجانهای سفید شده روی صخره، او اولین مرجانهای جوانی را که رشد کرده بودند، مشاهده کرد و به نظر میرسید که کاملاً سالم هستند. مشاهده مشابهی توسط تیم SECORE در کوراسائو انجام شد: مرجانهای پرورش یافته از گونههای مختلف نیز در برابر دمای بالا مقاومت میکردند.
دکتر مارگارت میلر، مدیر تحقیقات SECORES، میگوید: «ما از مشاهده این الگو که یکی دیگر از مزایای استفاده از مرجانهای تازهکار کمکی در احیای صخرههای مرجانی را نشان میدهد، هیجانزده شدیم. » «دانشمندان ما در کوراسائو و مکزیک، به همراه آزمایشگاه کورالیوم (دانشگاه ملی خودمختار مکزیک)، دادههایی را در مورد وضعیت سلامت چندین گونه و گروههای مرجانهای کاشتهشده جمعآوری کردند.»
سپس با شرکای خود در سراسر شبکه احیای کارائیب تماس گرفتیم تا ببینیم این الگو چقدر گسترده و پایدار است. بنیاد مطالعات دومینیکانا مارینوس، سازمان حفاظت از طبیعت کارائیب و بنیاد نوسازی صخرههای مرجانی بونیر دادههای بیشتری ارائه دادند.
این امر تأیید کرد که استخدامهای کمکی شش گونه از مرجانهای صخرهساز در ۱۵ مکان صخرهای مجزا در پنج کشور در سراسر حوزه کارائیب، الگوی یکسانی را نشان دادند:
مرجانهای جوانی که برای بازسازی پرورش داده میشوند، در مقایسه با مرجانهای موجود در صخره، در برابر سفید شدن تحت شرایط شدید گرما بسیار مقاومتر هستند.
مطالعهای با عنوان «مرجانهای تازه متولد شده جنسیِ کمکی، تحمل حرارتی بالایی را در برابر رویداد سفیدشدگی انبوه کارائیب در سال ۲۰۲۳ نشان میدهند» به تازگی در مجله PLOSONE (میلر و همکاران، ۲۰۲۴) منتشر شده است.
این اولین مدرک علمی است که نشان میدهد مرجانهای ترمیمشده از رویکردهایی با استفاده از تکثیر طبیعی، مقاومت بهتری نسبت به مرجانهای طبیعی و مرجانهای کوچک تکهتکهشده در دمای شدید آب دریا که بسیار بالاتر از آستانههای سفیدشدگی است، دارند.
دکتر میلر میگوید : «من در سی سال گذشته روی پرورش مرجانها در کارائیب کار کردهام، در حالی که همزمان شاهد از بین رفتن عظیم مرجانها - به دلیل بیماری، طوفانها و امواج گرما - و از هم پاشیدن جوامعی هستم که به آنها وابسته هستند.»
«این نتایج دلگرمی و تأیید زیادی ارائه میدهد که احیای صخرهها با استفاده از مرجانهای کمکی میتواند نقش مهمی در هماهنگسازی پایداری مرجانها در آینده گرمتر ما داشته باشد. با این وجود، تضمین واقعی آینده صخرههای مرجانی کاملاً به موفقیت بشر در کنترل گرمایش جهانی وابسته است.»
بازسازی صخرههای مرجانی چگونه انجام میشود؟
تنها یک دهه پیش، مرجانها فقط با قطعه قطعه کردن تکثیر میشدند، یعنی جدا کردن یک قطعه از یک کلونی منبع برای رشد یک کلونی جدید که کلون آن است. قطعات کوچک مرجان در گلخانهها پرورش داده میشوند و به صورت دستی به صخرهها پیوند زده میشوند. امروزه، کاشت مرجان - پرورش مرجان برای احیای صخرهها - توسط برنامه آموزش و ظرفیتسازی SECORE در سراسر کارائیب اجرا میشود.
رویکرد بذرپاشی مرجان SECORE شامل جمعآوری تخمهای مرجان از مرجانهای وحشی، لقاح تخمها و اسپرم در آزمایشگاه (یا روی قایق یا ساحل) و در نتیجه تولید میلیونها جنین مرجانی است. لاروهای مرجان در حال رشد در محفظههایی در اقیانوس پرورش داده میشوند و روی بسترهای مخصوص قرار میگیرند. پس از اینکه مرجانها به اندازه مشخصی رسیدند، بسترها روی صخره کاشته میشوند.
هر بار که جمعیتی تولید مثل میکند، فرزندان جدید از طریق نوترکیبی، مجموعههای جدیدی از ژنهای ترکیبی را دریافت میکنند که آنها را از کلونیهای والدینشان متفاوت میکند و در نتیجه سازگاری را ممکن میسازد. مطالعه فوقالذکر نشان میدهد که تنها مرجانهای جوان تولید شده از طریق پرورش، در مقایسه با کلونیها و قطعات مرجان بالغ، مقاومت بیشتری در برابر سفید شدن نشان میدهند. اگرچه فرزندان طبیعی میتوانند در دماهای بالا عملکرد مشابهی داشته باشند، اما شکست عمومی در جذب گونههای سازنده صخره در کارائیب به این معنی است که تقریباً هیچ فرزند طبیعی ایجاد نمیشود.
دکتر دیرک پترسن، بنیانگذار و مدیر اجرایی SECORE، میگوید: «من از نتایج بسیار مثبت این مطالعه بزرگ هیجانزدهام، زیرا نشان میدهد که رویکرد ما برای کاشت مرجان، سهم مهمی در کمک به صخرههای مرجانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی دارد.»
«سرمایهگذاری ما در پنج سال گذشته برای ساخت یک شبکه بزرگ برای احیای صخرههای مرجانی در کارائیب نتیجه داده است. این شبکه نه تنها سالانه دهها هزار مرجان تولید و از بین میبرد، بلکه میتواند بلافاصله ارزیابی کند که این مرجانها چگونه به این موج گرمای بیسابقه واکنش نشان دادهاند. اولویت ما اکنون گسترش تلاشها در سطح اکوسیستم است.»
احیای موفقیتآمیز صخرههای مرجانی به وضوح به یک استراتژی مشارکتی نیاز دارد؛ نه تنها همکاری بین رشتههایی مانند علوم و مهندسی، بلکه همکاری با شرکا در یک شبکه چندوجهی. این امر همچنین به لجستیک، اثربخشی و آموزش و همچنین به کارگیری ابزارها و فناوری در محل - که در استراتژیهای مدیریتی صحیحی که جامعه محلی را ادغام میکنند، گنجانده شده است - مربوط میشود.
بدیهی است که اگر از اقدام علیه تغییرات اقلیمی شتابان و تأثیرات آن بر سیارهمان غافل شویم، احیای صخرههای مرجانی به تنهایی نمیتواند در درازمدت صخرههای ما را درمان کند. با این حال، احیا میتواند زمان مورد نیاز فوری را برای حمایت از جمعیتهای مرجانی برای بقا در قرن آینده برای ما بخرد.
دکتر پترسن میگوید: «برنامه آموزش و ظرفیتسازی کارائیب ما به یک مدل موفق تبدیل شده است که ما فوراً باید آن را به سایر مناطق جهان تعمیم دهیم.»
«سال گذشته اولین باری بود که شاهد چنین رویدادهای شدید آب و هوایی بودیم، اما مطمئناً آخرین بار نخواهد بود و چنین رویدادهای شدیدی منحصر به کارائیب نخواهد ماند. اقدامات احیا بهتر است در مراحل اولیه برای تقویت صخرههای مرجانی انجام شود.»
هنگامی که تخریب به سطح بحرانی برسد، احیای صخرههای مرجانی بسیار چالشبرانگیزتر میشود. برای آمادهسازی متخصصان در مناطق دیگر برای اجرای احیای پایدار در صخرههای مرجانی خود، ما برخی از مشارکتهای محکم را در هند و اقیانوسیه ایجاد کردهایم.
تابستان امسال، ما اولین آموزش اولیه خود را برای شرکتکنندگانی از حوزههای قضایی ایالات متحده در غرب اقیانوس آرام برگزار کردیم. ما همچنین تا پایان امسال یک تیم SECORE در موریس تأسیس خواهیم کرد. این پایگاه جدید به عنوان نقطه توزیع آموزشهای احیا در اقیانوس هند عمل خواهد کرد . احیای صخرههای مرجانی واقعاً یک تلاش مشترک است - بیایید همه با هم همکاری کنیم تا آیندهای برای این اکوسیستمهای ارزشمند رقم بزنیم!
ما میخواهیم همه از تهدیداتی که اقیانوسهای ما با آن مواجه هستند آگاه باشند و یاد بگیرند که چگونه در حفاظت از اقیانوسها مشارکت کنند. هنوز برای ایجاد تغییر دیر نشده است و اقدامات کوچک، تغییرات پایدار ایجاد میکنند!
اگر میخواهید بخشی از راهحل باشید و به حفاظت از اقیانوسهایمان کمک کنید، همین امروز به جنبش اقیانوسهای آبی SSI بپیوندید.
این مقاله توسط SECORE International ، یک سازمان غیرانتفاعی اختصاص داده شده به حفاظت و احیای صخرههای مرجانی، ارائه شده است.