از سطح تا بستر دریا: میکروپلاستیک

بیشترین غلظت ذرات پلاستیک در اعماق 200 تا 600 متر

یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله Scientific Reports نشان می دهد که ذرات پلاستیکی با قطر کمتر از 5 میلی متر، معروف به میکروپلاستیک یا میکروپلاستیک‌ها از سطح به بستر دریا پخش می‌شوند و به شبکه‌های غذایی دریایی نفوذ می‌کنند - هم در سطح و هم در اعماق دریا. در نهایت، این مطالعه نشان می‌دهد که بیشتر این میکروپلاستیک از کالاهای مصرفی به دست می‌آید.

برای این مطالعه، مؤسسه تحقیقاتی آکواریوم خلیج مونتری (MBARI) و آکواریوم خلیج مونتری برای اولین بار نمونه برداری های تکراری را در مکان ها و اعماق یکسان، از درست زیر سطح اقیانوس تا اعماق 1000 متری انجام دادند. تحقیقات انجام شده در پناهگاه دریایی خلیج مونتری کالیفرنیا همچنین نشان داد که حیوانات دریایی کوچک میکروپلاستیک هایی را که ذرات را به شبکه های غذایی - از آب کم عمق تا اعماق دریا وارد می کند، جمع می کنند.

«یافته های ما از تعداد رو به رشد علمی پشتیبانی می کند. آنلا چوی، نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: شواهدی به آب‌ها و حیوانات اعماق دریا، بزرگترین زیستگاه در جهان، به عنوان بزرگترین مخزن زباله‌های پلاستیکی کوچک اشاره می‌کند. "مطالعه ما نشان می دهد که یک رابطه بین میکروپلاستیک هایی که در سراسر ستون آب توزیع می شوند و ورود این مواد خارجی به شبکه های غذایی دریایی توسط حیوانات دریایی."

استفاده از روبات های زیر آب MBARI مجهز به تجهیزات نمونه برداری که به طور خاص برای در این پروژه، محققان ذرات پلاستیکی را از آب دریا چندین بار در دو مکان و عمق مختلف فیلتر کردند - از پنج تا 1000 متر زیر سطح خلیج مونتری، کالیفرنیا.

نتایج تیم را شگفت زده کرد. آن‌ها غلظت‌های تقریباً یکسانی از میکروپلاستیک را در نزدیکی سطح و در عمیق‌ترین آب‌های مورد مطالعه پیدا کردند. برای محققین شگفت آور این بود که غلظت میکروپلاستیک در محدوده آب میانی از عمق 200 تا 600 متر چهار برابر بیشتر از آبهای نزدیک به سطح بود.

محققان علاوه بر نمونه برداری از آب، غلظت آن را نیز مورد مطالعه قرار دادند. ذرات میکروپلاستیک در نمونه‌های دو گونه دریایی که در ستون آب فیلتر می‌شوند: خرچنگ‌های قرمز دریایی و لارو. این تیم میکروپلاستیک ها را در تمام نمونه های حیوانی مورد مطالعه پیدا کردند. هر دو موجود دریایی اجزای حیاتی شبکه های غذایی در دریا هستند. خرچنگ ها اغلب به تعداد زیاد در نزدیکی سطح دریا یافت می شوند و در آنجا توسط بسیاری از گونه های ماهی از جمله ماهی تن خورده می شوند. لاروها فیلترهای لجن بزرگی تولید می کنند که مواد آلی و میکروپلاستیک ها را جمع آوری می کند و سپس فیلترهایی را که توسط حیوانات دیگر مصرف می شود در حالی که در بستر دریا فرو می روند دور می اندازند.

متداول ترین پلاستیک ها - پلی اتیلن ترفتالات (PET)، پلی آمید و پلی کربنات - معمولا در محصولات مصرفی، از جمله بسته بندی مواد غذایی و نوشیدنی مانند بطری های نوشیدنی یکبار مصرف و ظروف حمل و نقل استفاده می شود. بیشتر ذرات میکروپلاستیک کشف شده توسط محققان به شدت تحت تأثیر هوا قرار گرفته اند، که نشان می دهد ماه ها یا سال ها در محیط زیست بوده اند.

پیوند به مطالعه: https://doi.org/10.1038/s41598-019-44117-2.
< div>