© Global maps of biodiversity (left) and speciation (right). According to Rabosky et al., 2018
© Global species number of bony fishes, with over 3,000 species in coral reefs in the tropics (dark red) and less than 50 species in the polar seas (yellow), Source: www.aquamaps.org
Regiony polarne: Hotspoty genezy gatunków
July 5, 2018
Nie ciepłe rafy koralowe, ale lodowate morza polarne są centrami rozwoju gatunków ryb morskichCiepłe tropikalne morza przybrzeżne są domem dla nawet 1000 razy większej liczby gatunków ryb niż zimne morza polarne. Spadek liczby gatunków od tropików do biegunów jest od dawna znany z badań naukowych i jest wyjaśniany w większości podręczników wyższym tempem rozwoju gatunków w ciepłych rafach koralowych, lagunach lub lasach namorzynowych. Nowe badanie wykazało, że w ciągu ostatniego miliona lat rozwój nowych gatunków w zimnych wodach na dużych szerokościach geograficznych był około dwukrotnie wyższy niż w tropikach.
Tropiki są uważane za szczególnie bogate w gatunki, czy to na lądzie w lasach deszczowych, czy na rafach koralowych pod wodą. Natomiast regiony polarne z ich nieprzyjaznym klimatem na lądzie i w wodzie są zamieszkiwane tylko przez kilka organizmów. Dlatego logiczne wydaje się założenie, że prawdopodobieństwo pojawienia się nowych gatunków w ciepłych regionach naszej planety jest większe niż w regionach polarnych. Nowe badanie, które ukazało się teraz w czasopiśmie Nature, dochodzi do przeciwnego wniosku: tylko polarne obszary lodowcowe są uważane u ryb morskich za centra pojawiania się nowych gatunków.
"Nasze wyniki są nieoczekiwane i sprzeczne z intuicją" - mówi prof. dr hab. med. Daniel Rabosky, biolog ewolucyjny z Uniwersytetu Michigan w USA i główny autor badania. "Właściwie można by się spodziewać, że wysokie tempo powstawania gatunków prowadzi również do dużej liczby gatunków" - kontynuuje Rabosky. Jednak tempo to zależy od równowagi między pojawianiem się nowych gatunków a wymieraniem istniejących gatunków. Wyższy wskaźnik wymierania w zimnych wodach, na przykład z powodu utraty siedlisk podczas epok lodowcowych, mógłby wyjaśnić rzekomo sprzeczny wynik wysokiego wskaźnika pojawiania się gatunków i niskiej liczby gatunków. Jednak wskaźniki wymierania są trudne do określenia i nie są jeszcze dostępne dla ryb morskich.
"Szczególne znaczenie dla tego badania miała dostępność jak największej ilości danych na temat globalnego rozmieszczenia ryb morskich" - mówi dr Rainer Froese, biolog morski z GEOMAR Helmholtz Center for Ocean Research w Kilonii. GEOMAR, wraz z międzynarodowymi partnerami, stworzył największą na świecie bazę danych ryb morskich http://www.fishbase.org. "Dostarczyliśmy ich informacje do badania", kontynuuje Froese.
"W badaniu uwzględniono ponad 12 000 map", wyjaśnia Cristina Garilao, biolog morski i współautorka badania. Jest ona odpowiedzialna za współpracę z systemem informacyjnym FishBase w GEOMAR.
"To badanie jest kamieniem milowym w wyjaśnianiu rozmieszczenia różnorodności biologicznej na naszej planecie. Bez zrozumienia, w jaki sposób powstaje ta różnorodność, a mianowicie poprzez ewolucję biologiczną, nie jest możliwa skuteczna ochrona. Badanie to dostarcza dalszych ważnych argumentów na rzecz lepszej ochrony regionów polarnych, w których wskaźniki specjacji są najwyraźniej bardzo wysokie ", podsumowuje profesor Thorsten Reusch, biolog ewolucyjny w GEOMAR.
Link do badania: https://www.nature.com/articles/s41586-018-0273-1.