Το θολό νερό κάνει τα ψάρια των υφάλων πιο προσεκτικά

February 4, 2019 Η περιορισμένη ορατότητα στον ύφαλο κοστίζει πολύ ενέργεια στα ψάρια ανεμώνης

Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο James Cook ανακάλυψαν ότι τα ψάρια γίνονται πιο φοβισμένα και προσεκτικά όταν η ποιότητα του νερού επηρεάζεται από τα ιζήματα, μια επίδραση που θα μπορούσε να επηρεάσει την ανάπτυξη και την υγεία των ζώων.

"Τα επίπεδα αιωρούμενων ιζημάτων στα τροπικά παράκτια ύδατα έχουν αυξηθεί πολύ τις τελευταίες δεκαετίες ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, και αναρωτηθήκαμε αν αυτή η περιορισμένη ορατότητα επηρεάζει ψάρια, ειδικά την ικανότητά τους να ξεφεύγουν από τα αρπακτικά,», είπε η Jodie Rummer του Κέντρου Αριστείας ARC για Μελέτες Κοραλλιογενών Υφάλων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη διδακτορική μαθητής Sybille Hess, μελέτησαν την απάντηση ενός μήνας ψάρια ανεμώνης μαυροπτεριάς σε προσομοιωμένη επίθεση αρπακτικού αφού ζούσαν σε μια λεκάνη γεμάτη ιζήματα για επτά ημέρες.

"Διαπιστώσαμε ότι τα ψάρια ανταποκρίθηκαν πιο γρήγορα και ήταν σε θέση να απομακρυνθούν από την προσομοιωμένη επίθεση αρπακτικού πιο αποτελεσματικά από εκείνους που ζουν σε καθαρά νερά, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα ψάρια είναι σε εγρήγορση λόγω της μειωμένης ορατότητας», λέει η Sybille Hess. Τονίζει επίσης ότι τα ψάρια είναι επίσης λιγότερο ενεργά σε θολά νερά όταν αναζητούν τροφή. Επιπλέον, αποφεύγουν τους ανοιχτούς χώρους. "Οι ταχύτερες αποκρίσεις και η πιο προσεκτική αναζήτηση τροφής αυξάνουν τα ποσοστά επιβίωσης σε περιβάλλοντα χαμηλής ορατότητας όπου υπάρχουν αρπακτικά ζώα, αλλά τα ψάρια πληρώνουν επίσης ένα τίμημα", είπε ο Hess.

Ο Δρ. Ο Rummer εξηγεί ότι η ενέργεια που καταναλώνεται για να ξεφύγουν από τα αρπακτικά μειώνει τη διαθέσιμη ενέργεια για ανάπτυξη, συντήρηση και αναπαραγωγή. Αυτό είναι ιδιαίτερα κακό για τα νεαρά ψάρια των υφάλων, καθώς το ποσοστό επιβίωσης σε αυτή την κρίσιμη φάση της ζωής είναι ήδη χαμηλό.

"Πιο προσεκτική συμπεριφορά, όπως παρατηρήσαμε σε αυξημένη συγκέντρωση αιωρούμενης ύλης, μπορεί όχι μόνο να περιορίσει την κίνηση εντός της περιοχής του σπιτιού τους και πιθανώς να περιορίσει την πρόσβασή τους σε τροφή, αλλά και την ικανότητα των νεαρών ψαριών να βρουν μια κατάλληλη ανεμώνη που αποκαλούν σπίτι. Ωστόσο, η μόνιμη περιορισμένη ορατότητα μπορεί να είναι αρκετή για να επηρεάσει τα ψάρια και όταν τα ψάρια αισθάνονται ότι εάν κινδυνεύουν συνεχώς, αυτός ο αντιληπτός κίνδυνος αφαιρεί ενέργεια από άλλες σημαντικές εργασίες - παρενέργειες μπορεί να είναι διαταραχές ανάπτυξης και εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. », εξήγησε ο Ράμερ.