Troebel water maakt rifvissen voorzichtiger

February 4, 2019 Beperkt zicht op het rif kost anemoonvissen veel energie

Wetenschappers van de James Cook University hebben ontdekt dat vissen angstiger en voorzichtiger worden als de waterkwaliteit wordt aangetast door sediment, een effect dat de groei en gezondheid van de dieren kan beïnvloeden.

"De hoeveelheid gesuspendeerd sediment in tropische kustwateren is de afgelopen decennia sterk toegenomen als gevolg van menselijke activiteiten, en wij vroegen ons af of dit beperkte zicht gevolgen heeft voor vissen, met name voor hun vermogen om aan roofdieren te ontsnappen," aldus Jodie Rummer van het ARC Center of Excellence for Coral Reef Studies.

De onderzoekers, onder leiding van promovenda Sybille Hess, bestudeerden de reactie van zwartvinanemoonvissen van één maand op een gesimuleerde aanval van roofdieren nadat ze zeven dagen in een met sediment gevuld bassin hadden geleefd.

"We ontdekten dat de vissen sneller reageerden en beter in staat waren om te ontsnappen aan de gesimuleerde aanval van roofdieren dan de vissen die in het heldere water leefden, wat suggereert dat de vissen zeer alert zijn vanwege het verminderde zicht," zegt Sybille Hess. Ze benadrukt ook dat de vissen in troebel water minder actief zijn als ze op zoek zijn naar voedsel. Bovendien vermijden ze open gebieden. "De snellere reacties en het voorzichtiger foerageren verhogen de overlevingskansen in slechtzichtomgevingen waar roofdieren aanwezig zijn, maar de vissen betalen ook een prijs," aldus Hess.

Dr. Rummer legt uit dat de energie die wordt verbruikt om aan roofdieren te ontsnappen, de beschikbare energie voor groei, onderhoud en voortplanting vermindert. Dit is vooral slecht voor jonge rifvissen, omdat de overlevingskans in deze kritieke levensfase toch al laag is.

"Meer voorzichtig gedrag, zoals we hebben waargenomen bij een verhoogde concentratie zwevende stof, kan niet alleen de beweging binnen hun thuisgebied beperken en mogelijk hun toegang tot voedsel, maar ook het vermogen van jonge vissen om een geschikte anemoon te vinden die ze hun thuis noemen. Permanent beperkt zicht kan echter genoeg zijn om vissen te beïnvloeden, en als vissen het gevoel hebben dat ze constant bedreigd worden, onttrekt dit waargenomen risico energie aan andere belangrijke taken - neveneffecten kunnen groeistoornissen en een verzwakt immuunsysteem zijn. ", legt Rummer uit.