Ηλεκτρικά χέλια - σύνθετοι κυνηγοί

November 17, 2015

Πανεπιστήμιο Vanderbilt.

Έχοντας βρεθεί στη Νότια Αμερική τα τελευταία τρία χρόνια, η Κατάνια μελέτησε πώς το ηλεκτρικό χέλι χρησιμοποιεί ηλεκτρικά πεδία για να περιηγηθεί στα λασπωμένα νερά της λεκάνης του Αμαζονίου και του Ορινόκο, κυνηγώντας κουνάβια.

Τα χέλια μπορούν να μεγαλώσουν έως και 2,8 μέτρα και να ζυγίζουν έως και 200 ​​κιλά. Υπάρχουν εξειδικευμένα κύτταρα που λειτουργούν σαν μικρές βιολογικές μπαταρίες περίπου στα δύο τρίτα του σώματός του. Όταν κυνηγούν ή βρίσκονται σε κίνδυνο, αυτές οι κυψέλες εκφορτίζονται ταυτόχρονα, εκπέμποντας τουλάχιστον 600 βολτ ηλεκτρικής ενέργειας, πέντε φορές μεγαλύτερη από την τάση μιας τυπικής πρίζας στις ΗΠΑ.

Υποθετήθηκε εδώ και καιρό ότι τα ηλεκτρικά χέλια ήταν πρωτόγονα πλάσματα που διέθεταν τη μοναδική ικανότητα να χρησιμοποιούν ηλεκτρισμό και να σοκάρουν το θήραμά τους μέχρι θανάτου. Τώρα, φαίνεται ότι είναι επίσης σε θέση να χειριστούν τα ηλεκτρικά πεδία με πολύπλοκο τρόπο, δίνοντάς τους έτσι μια σειρά από αξιοσημείωτες ικανότητες, είπε η Catania. Μία από αυτές τις ικανότητες περιλαμβάνει τον διπλασιασμό της ισχύος της ηλεκτρικής τους εκφόρτισης κατά βούληση. Το ηλεκτρικό σύστημα του χελιού είναι παρόμοιο με ένα ασύρματο taser που χρησιμοποιείται για να αναισθητοποιεί το θήραμα. Τα χέλια παράγουν τρεις διαφορετικούς τύπους ηλεκτρικών εκκενώσεων: παλμούς χαμηλής τάσης για να ανιχνεύσουν το περιβάλλον τους, σύντομες ακολουθίες παλμών υψηλής τάσης (δύο ή τρία χιλιοστά του δευτερολέπτου) κατά το κυνήγι και εκρήξεις παλμών υψηλής τάσης όταν το χέλι αιχμαλωτίζει θήραμα ή πρέπει να αμυνθεί.

Σε μια σειρά πειραμάτων, η Κατάνια έδειξε ότι η ηλεκτρική εκκένωση του χελιού δεν δρα στους μύες του θηράματος, αλλά στα νεύρα που ελέγχουν τους μύες. Αυτό προκαλεί στο θήραμα έντονες ακούσιες μυϊκές συσπάσεις.

ζωντανό ον", είπε.

Κανονικά, το χέλι χειραγωγεί τα μικρά ψάρια που αναζητούν τροφή μέσω της προσέγγισης και της εκπομπής των ηλεκτρικών του εκκενώσεων, προκαλώντας συσπάσεις των μυών ολόκληρου του σώματος και προσωρινή παράλυση στο θήραμα. Εάν, για κάποιο λόγο, το χέλι αποφασίσει να μην φάει το ψάρι, το θύμα θα αναρρώσει μετά από κάποιο χρονικό διάστημα και θα κολυμπήσει μακριά χωρίς καμία ορατή ζημιά.

Η Catania ανακάλυψε επίσης ότι το χέλι έχει μια λειτουργία επίθεσης την οποία χρησιμοποιεί ενάντια σε μεγαλύτερα θηράματα. Πρώτα, το χέλι το δαγκώνει και μετά κυλά την ουρά του γύρω από το θήραμα μέχρι η ουρά να βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το κεφάλι του. Αυτή τη στιγμή, το χέλι αυξάνει τον ρυθμό των ηλεκτρικών εκκενώσεων υψηλής τάσης.

Αυτός ο ελιγμός συγκεντρώνει τον θετικό πόλο του χελιού (που βρίσκεται στο κεφάλι του) κοντά στον αρνητικό πόλο (που βρίσκεται στην ουρά). Η φυσική εγγύτητα των δύο πόλων αυξάνει την ποσότητα του ηλεκτρικού φορτίου που κατευθύνεται στο θήραμα που βρίσκεται ενδιάμεσα έως και το διπλάσιο της συνήθους έντασής του. Αυτό κάνει τους μύες του θηράματος να συστέλλονται τόσο γρήγορα και δυνατά που ουσιαστικά παραλύουν. Σύμφωνα με την Catania, το αποτέλεσμα είναι συγκρίσιμο με τη χορήγηση μιας δόσης νευρικού παράγοντα όπως το curare.

και παρακολουθήστε το θήραμά του.

http://news.vanderbilt.edu/2015/10/electric-eel-most-remarkable-predator-in-animal-kingdom/

https://www.youtube.com/watch?v=FS-tmBD9Cjk