© Help needed in quest to study deepwater coral reefs (c) Viktor Brandtneris, University of Virgin Islands
© An image of a coral reef at 128 feet, captured using the first version of the camera system (c) Viktor Brandtneris, University of Virgin Islands
© An example of the data produced using the drop camera methodology. (Figure taken from Smith et al. 2016) (c) Viktor Brandtneris, University of Virgin Islands
Hulp nodig bij het bestuderen van diepzeekoraalriffen
September 12, 2016
Het is niet allemaal kommer en kwel voor de koraalriffen op aarde. Hoewel het inderdaad slecht gaat met de bovenste lagen (van het oppervlak tot 100 meter diep), zijn de koraalriffen in de onderste lagen (tussen 100 en 250 meter) nog redelijk intact.
Dit komt doordat hun diepte hen beschermt tegen de stijgende temperaturen, golfslag en ultraviolet licht. Door hun afgelegen locatie en grotere diepte is er minder over hen bekend.
Wat we wel weten is dat ze de paaigronden zijn voor een aantal commercieel belangrijke vissoorten in de Mesofotische riffen, op 100 tot 400 meter diepte. En omdat ze over het algemeen intact zijn, dringen wetenschappers aan op meer bescherming zodat ze zo blijven.
Maar omdat ze niet zichtbaar zijn vanaf het oppervlak en moeilijk te bereiken, is er weinig belangstelling voor. Hun locaties blijven onbekend en veel diepwaterriffen worden verkend.
"Hoe kunnen we riffen beschermen als we niet weten waar ze zijn? De huidige verhaallijn over koraalriffen is verschrikkelijk en mist hoop, maar er zijn ongelooflijke levende riffen die het goed doen en waar we meer over moeten leren," zei Viktor Brandtneris van de Universiteit van de Maagdeneilanden.
Brandtneris' zoektocht wordt bemoeilijkt door de hoge kosten van de uitrusting, omdat voor het duiken op dergelijke diepwaterriffen grote boten en technische duikervaring nodig zijn. Volgens hem kan een duiker slechts 20 minuten op 225 voet diepte blijven en is elke duik een hit-and-miss aangelegenheid. Soms vinden ze koraalriffen, soms vinden ze alleen maar zand.
Daarom heeft hij besloten om een GoPro camera aan een haspel te binden en die tot ongeveer 300 voet te laten zakken om de riffen te fotograferen. Met deze methode zouden ze meer grond kunnen bestrijken en de kosten minimaliseren.
"Het idee was om iets goedkoops, eenvoudigs en overal verkrijgbaar te maken, zodat we het ons konden veroorloven om meer van deze riffen te bestuderen," zei Brandtneris.
Met behulp van de GoPro camera konden hij en zijn team in slechts 21 dagen gegevens van meer dan 300 locaties rond Montserrat onderzoeken en verwerken. Zonder de camera zouden ze 75 dagen nodig hebben gehad om alleen de onderzoeken te doen.
Om het werk nog sneller te laten verlopen, startte Brandtneris vorige week een crowdfundingcampagne om geld in te zamelen voor de aanschaf van meer apparatuur, zoals een elektronische hengel, reel en lijn, die in staat zou zijn om 300 meter lijn in een minuut op te trekken. Hiermee zou het werk sneller gaan en kunnen slechts twee mensen zeventig locaties in een dag afleggen. Dit alles komt neer op een tijdsbesparing van 50 minuten per tien locaties.
"Dit geld zal worden gebruikt om onze bemonstering te versnellen, onze kosten te verlagen en de hoeveelheid gegevens die we kunnen verzamelen te vergroten," aldus Brandtneris.
Informatie, video & Crowdfunding site:
experiment.com/projects/corals-in-the-twilight-zone