اسیدی شدن اقیانوس و جوامع دریایی

August 5, 2015 وقتی اسیدی شدن اقیانوس تشدید می‌شود، کدام گونه زنده‌مانده نهایی خواهد بود؟ اسیدی شدن اقیانوس ها چه تأثیری بر جامعه پلانکتون ها و شار مواد در زنجیره غذایی اکولوژیکی دریایی دارد؟ پس از دو ماه تحقیق در Raunefjord در برگن (نروژ)، دانشمندان مرکز تحقیقات اقیانوسی GEOMAR هلمهولتز کیل اکنون پاسخ این سؤالات را دارند. ظاهراً بستگی به این دارد که به کدام گونه تعلق دارید. دانشمندان با استفاده از هشت مزوکهن آزمایشی شناور KOSMOS (Mesocosms فراساحلی کیل برای شبیه‌سازی اقیانوس‌های آینده)، چگونگی واکنش جوامع پیچیده دریایی به سطوح مختلف جذب دی اکسید کربن از جو را بررسی کردند. چهار مورد از این مزوکه‌ها غلظت دی‌اکسید کربن بالایی داشتند.

به گفته پروفسور اولف ریبسل، استاد اقیانوس‌شناسی بیولوژیکی در GEOMAR و هماهنگ‌کننده آزمایش، «هیچ‌کدام از مطالعات قبلی به وضوح نشان نداده‌اند. چگونه فعل و انفعالات درون شبکه غذایی حساسیت جامعه پلانکتون ها را نسبت به اسیدی شدن اقیانوس ها تعیین می کند."
برای آزمایش اینکه آیا امیلیانیا هاکسلی تک سلولی می تواند سازگار باشد، دانشمندان از موضوعاتی استفاده کردند که پس از آن در آزمایشگاه زندگی می کردند. بیش از 2500 نسل در شرایط اسیدی. آیا پس از گذشت چندین نسل، آیا ارگانیسم ها به اندازه کافی تکامل یافته اند تا بتوانند در شرایط اسیدی درون مزوکهوم ها زنده بمانند؟ جواب منفی بود. این ارگانیسم همچنان از میزان تلفات و کاهش تراکم جمعیت رنج می برد. از آنجایی که Emiliania huxleyi توانایی ذخیره کربن و همچنین تولید گاز دی متیل سولفید خنک کننده آب و هوا (DMS) را دارد، وجود کمتر آنها در محیط ما خبر بدی خواهد بود. ارگانیسم دیگری که متحمل عواقب وخیم می شود، پتروپود Limacina helicina است که بخش مهمی از رژیم غذایی پستانداران دریایی، ماهی ها و پرندگان دریایی را تشکیل می دهد. گاهی اوقات به عنوان "پروانه دریایی" شناخته می شود، پوسته آنها از آراگونیت، کربنات کلسیمی ساخته شده است که به راحتی در شرایط اسیدی حل می شود. دکتر سیلک لیشکا، زیست شناس دریایی در GEOMAR، گفت: «اگر پتروپود از اسیدی شدن اقیانوس رنج می برد، یک پیوند مهم در شبکه غذایی ممکن است از بین برود.
با این حال، نه همه اینها غم و اندوه، برخی از گونه‌ها مانند پیکو-فیتوپلانکتون و زئوپلانکتون بزرگ‌تر Oikopleura dioica در درون کیهان‌ها با غلظت دی اکسید کربن بالاتر رشد کردند. ژان ماری بوکت، مهندس محقق در مرکز بین‌المللی سارس برای زیست‌شناسی مولکولی دریایی و دانشجوی دکترا در دانشگاه برگن، توضیح داد: «Oikopleura dioica یک تونیکتون پلانکتونیک فراوان با توزیع جهانی است.

او افزود که در داخل یک ساختار ژلاتینی پیچیده زندگی می‌کرد که به آن امکان می‌داد تا طیف گسترده‌ای از ذرات غذا را به طور موثر جذب کند و جمعیت آن می‌توانست در شرایط مساعد به سرعت افزایش یابد. "به این ترتیب، جمعیت‌های بزرگی می‌توانند رشد کنند، و آنها قدرت تغییر کل شبکه غذایی اطراف را دارند."
این دقیقاً همان چیزی بود که دانشمندان در درون کیهان‌ها مشاهده کردند. داده‌ها و تجزیه و تحلیل‌های حاصل از این تحقیق دو ماهه، کل طیف، از کوچک‌ترین تا بزرگترین پلانکتون‌ها و لاروهای ماهی، و همچنین تبادل مواد و فعل و انفعالات در سطوح مختلف شبکه غذایی را در بر می‌گیرد. نیازی به گفتن نیست که قطعا وجود خواهد داشت. عواقبی برای دریایی باشد تنوع زیستی، تعادل اکولوژیکی و تبادل مواد در دریا در نتیجه اسیدی شدن اقیانوس. میزان جدی بودن آنها بستگی به این دارد که در حال حاضر چقدر در کاهش انتشار دی اکسید کربن موفق هستیم. اطلاعات بیشتر:  http://www.geomar.de