مرجان ها به دلیل نوسانات شوری آسیب می بینند

کاهش شوری آب دریا اثرات مخربی بر مرجان ها دارد

مطالعات اخیر نشان می دهد که تغییرات شدید شوری در دریا، به عنوان مثال. سیل شدید آب شیرین، اخیراً در شمال شرقی کوئینزلند (استرالیا) به دلیل شرایط غیرعادی موسمی ایجاد شده است. نوسانات شوری باعث واکنش استرسی مشابهی در مرجان ها به عنوان گرم شدن شدید می شود: "سفید شدن آب شیرین" رخ می دهد.

محققان مرکز ARC برای مطالعات صخره های مرجانی در دانشگاه جیمز کوک (Coral CoE) و دانشگاه فناوری سیدنی ( UTS) در یک مطالعه جدید گزارش می دهد که تغییرات شدید و ناگهانی در شوری یا غلظت نمک دریا باعث واکنش بیوشیمیایی در مرجان ها می شود که مشابه امواج گرمای دریایی است، اما بر عملکرد سلول های آنها نیز تأثیر می گذارد. این مطالعه اخیراً در ژورنال BMC Genomics منتشر شده است.

"مرجان ها موجودات حساسی هستند که تنها تغییرات جزئی در محیط خود را تحمل می کنند، و در آب شفاف و غرق آفتاب، اکثر صخره ها پروفسور دیوید میلر از Coral CoE توضیح می دهد که مرجان های ساختمانی در آب های گرمسیری و نیمه گرمسیری با محتوای نمک بین 32 تا 42 در هزار رشد می کنند. "در طول آخرین سیل شدید، صخره های دریایی در معرض حدود نیمی از شوری طبیعی اقیانوس قرار گرفتند. تحقیقات ما نشان می دهد که این نوع تغییر محیطی باعث ایجاد یک واکنش شوک در مرجان ها می شود که از عملکرد طبیعی سلول ها جلوگیری می کند."

محققان از ژنوم توالی شده - یک طرح بیولوژیکی - مرجانی Acropora millepora برای تشخیص تغییرات در بیولوژی مرجان استفاده کردند. محققان مرجان های جوان و بالغ را تحت آزمایش استرس شوری قرار دادند تا ببینند چگونه به سطوح مختلف شوری پاسخ می دهند.

"به طور کلی، ما دریافتیم که سلول های مرجانی پاسخ شیمیایی مشابهی را به پروفسور میلر توضیح می دهد که میزان نمک کاهش می یابد همانطور که در استرس گرمایی انجام می دهند. "اما، برخلاف پاسخ استرس گرمایی، مرجان هایی که در معرض کاهش شوری قرار می گیرند، دچار فروپاشی کامل تعادل پروتئین سلولی داخلی خود می شوند که نشان می دهد سلول های آنها در مشکل زیادی قرار دارند."


br>به گفته محققان، با توجه به اینکه فراوانی و شدت بارندگی‌های شدید تا سال 2050 افزایش می‌یابد، اکنون اقدامات مدیریتی برای افزایش انعطاف‌پذیری صخره‌ها بیش از هر زمان دیگری ضروری است.

پیوند به مطالعه: < /b> https://bmcgenomics.biomedcentral.com/ articles/10.1186/s12864-019-5527-2.