Nadzieja dla drugiej największej rafy na Ziemi

IUCN usuwa Rafę Koralową Belize z Listy Zagrożonych Obiektów Światowego Dziedzictwa

Refa Koralowa Belize, drugi co do wielkości system raf koralowych na świecie - po Wielkiej Rafie Koralowej - została usunięta z Listy Światowego Dziedzictwa zgodnie z zaleceniem Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN). Decyzja została podjęta 26 czerwca 2018 r. na posiedzeniu Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO w Bahrajnie.

Przez około dziesięć lat rafa koralowa Belize była zagrożona przez potencjalne poszukiwania ropy naftowej i niezrównoważoną turystykę. Niedawno jednak Belize ogłosiło zakaz wierceń naftowych na swoich obszarach morskich i zwiększyło ochronę prawną lasów namorzynowych przed szkodliwymi inwestycjami. Decyzje te spowodowały usunięcie systemu raf z listy zagrożonych miejsc światowego dziedzictwa.

"Belize wykazało się cechami przywódczymi, które są pilnie potrzebne do zwiększenia odporności cennych ekosystemów morskich na zmiany klimatu przy jednoczesnym promowaniu zrównoważonej turystyki, a zdecydowane zaangażowanie kraju w ochronę rafy przed zagrożeniami związanymi z ropą naftową i innymi inwestycjami jest wielkim impulsem dla światowego dziedzictwa - i dla lokalnej gospodarki, która od niego zależy" - mówi Tim Badman, dyrektor Programu Światowego Dziedzictwa IUCN.

System raf składa się z siedmiu morskich obszarów chronionych i został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa w 1996 roku. Jest domem dla zagrożonych wyginięciem żółwi morskich i manatów. Występują tu różne rodzaje raf koralowych, liczne piaszczyste łachy i wyspy namorzynowe, a także unikalne krajobrazy morskie, takie jak słynna na całym świecie "Błękitna Dziura".

Nieskazitelne wody i bogate życie morskie oferują mieszkańcom korzyści społeczne i gospodarcze, takie jak lokalnie zarządzane rybołówstwo i naturalne atrakcje turystyczne. Turystyka i rybołówstwo zatrudniają około połowy populacji Belize i są w dużym stopniu zależne od zdrowych ekosystemów morskich.

Refa została dodana do listy zagrożonego światowego dziedzictwa w 2009 roku. Całe lasy namorzynowe zostały wówczas wycięte i zastąpione piaskiem i odpadami koralowymi z pobliskich wód, które zniszczyły koralowce i ekosystemy morskie.

Długoterminowy zrównoważony rozwój był również zagrożony w 2011 roku, kiedy okazało się, że istnieją koncesje na odwierty ropy naftowej w obrębie systemu raf. IUCN i Centrum Światowego Dziedzictwa UNESCO wielokrotnie wzywały Belize do niedopuszczenia do wierceń naftowych. Ze względu na ich destrukcyjne i nieodwracalne skutki, przemysł naftowy, gazowy i wydobywczy są uważane za niezgodne ze statusem Światowego Dziedzictwa.

Chociaż obecnie lasy namorzynowe są chronione, a wiercenia naftowe zostały uniemożliwione, Rafa Koralowa Belize jest coraz bardziej narażona na zmiany klimatu, które mają wpływ na bielenie koralowców, wzrost poziomu morza, erozję plaż i huragany. Według IUCN, zmiany klimatyczne są najszybciej rosnącym zagrożeniem dla Światowego Dziedzictwa.

Więcej informacji: www.iucn.org.

Zobacz także: Wybuchy sejsmiczne zagrażają drugiej co do wielkości rafie na świecie