شکوفه جلبک باعث مرگ ماهی قزل آلا در نروژ شد

به اصطلاح "ژن قاتل" در شمال نروژ، آبزی پروری را تهدید می کند

شکوفه بدخیم جلبک Chrysochromulina leadbeateri، که در سواحل نروژ گسترده است، منجر به مرگ ماهی قزل آلا در مزارع پرورشی در شهرستان های Nordland و Troms شده است. و بخش مهمی از زنجیره غذایی است. آنها "علف" اقیانوس هستند که اساس زنجیره های غذایی دریایی را تشکیل می دهند. لارس یوهان ناوستول، محقق دریایی و متخصص جلبک، توضیح می دهد: «با این حال، چند گونه ریز جلبک به عنوان مضر توصیف می شوند و برخی از آنها می توانند باعث مرگ ماهی ها و دیگر موجودات دریایی شوند. br>
در نروژ، جانداران دریایی عمدتاً توسط شکوفه‌های جلبکی گونه‌های Chrysochromulina leadbeaterii، Prymnesium polylepis (که قبلاً Chrysochromulina polylepis شناخته می‌شد)، Prymnesium parvum، Pseudochattonella farcimen و Karenia mikromotoium (Karenia mikromulina) کشته شدند. اکنون ثابت شده است که اولین گونه از این جلبک ها مسئول مرگ اخیر ماهیان پرورشی در نوردلند و ترومس بوده است.

Chrysochromulina leadbeaterii نوعی فیتوپلانکتون است. که آزادانه در آب شناور است. گونه های نسبتاً رایج را می توان اغلب در بهار مشاهده کرد، اما معمولاً فقط در مقادیر کم. در این مورد، تنها بخشی از تنوع بزرگ ریزجلبک ها در آب های ساحلی است. این جلبک در مقادیر زیاد بسیار نادر است که به آنها گل می گویند که می تواند منجر به مرگ و میر ماهی شود. Naustvoll توضیح می دهد: "سپس این گونه از بخش طبیعی فیتوپلانکتون به شکوفه جلبکی تبدیل می شود." Naustvoll on گفت: «ماهی‌های وحشی هنگامی که این گل‌ها به وجود می‌آیند از آبدره دور می‌شوند یا به آب‌های عمیق‌تر می‌روند، اما ماهی قزل آلا پرورشی می‌تواند از غیرممکن فرار کند، بنابراین ماهی را بمیرید.

مطالعات نشان می دهد که این نوع جلبک ترکیبات همولیتیک را دفع می کند. اگر اینها با آبشش ماهی تماس پیدا کنند، باعث آسیب می شوند که می تواند منجر به عدم جذب اکسیژن کافی و در نهایت مرگ ماهی شود. در غلظت های متوسط، زیر سطح کشنده، جلبک ها می توانند تغییراتی در رفتار ماهی ایجاد کنند. آنها سپس به سطح شناور می شوند و نفس نفس می زنند.