Gezonde riffen "klinken goed" voor koraallarven

Geluid speelt een rol bij de vestiging van koralen

In het larvestadium zweven koralen vrij rond in zee - maar zodra de larve zich heeft gevestigd, verankert hij zich permanent op de rotsachtige bodem van een rif. Hoe de larven precies een bepaalde habitat kiezen, is echter grotendeels onduidelijk.

Een nieuw onderzoek van het Woods Hole Oceanographic Institution (WHOI) begint dit mysterie te ontrafelen. Onderzoekers ontdekten dat het geluidslandschap van een rif - de gecombineerde geluiden van alle levende dieren - een belangrijke rol zou kunnen spelen bij de selectie van riflarven: richting gezonde rifsystemen en weg van beschadigde systemen. Het onderzoek is onlangs gepubliceerd in het tijdschrift Royal Society Open Science.

"In het onderzoek hebben we wetenschappers met expertise op het gebied van akoestiek en koraalriffen samengebracht om te onderzoeken of geluid van invloed is op de keuze van een koraalverblijfplaats," zegt Amy Apprill, een koraalrif ecoloog, co-auteur van het onderzoek met geluidslandschap ecoloog Ashlee Lillis. Beiden zijn onderzoekers aan de WHOI.

Gezonde riffen, zegt Apprill, zijn niet bepaald stille plekken - ze zijn gevuld met het constante gekraak van knallende garnalen, geknor van vissen, geschreeuw van dolfijnen of walvissen en andere geluiden. Het is een beetje alsof je in een weelderig regenwoud bent, temidden van een kakofonie van vogelgeluiden en dierengeluiden.

Om te testen hoe deze geluiden het koraal beïnvloeden, verzamelden Apprill en haar collega's eerst larven van het mosterdzaadkoraal (Porites asteroides) bij het Caribische eiland St. John. Vervolgens plaatsten ze de kleine larven in afgesloten containers met zeewater, elk met een keramisch substraat erin om het rotsachtige oppervlak van een rif te simuleren. Het team plaatste de testcontainers op drie punten in de wateren voor St. John: een kale zandvlakte, een stervend, ongezond rif en een meer bloeiend, dichtbevolkt rif.

Ter hoogte van de experimentele opstelling van de containers plaatsten de onderzoekers elk een hydrofoon, een speciale microfoon die het geluid onder water kan meten, en namen de geluiden van de locaties gedurende de volgende tweeënhalve dag op. Aan het einde van het experiment telde het team het aantal koraallarven dat zich in elk gebied had gevestigd en analyseerde het geluidslandschap eromheen.

"Geluiden van snaaiende garnalen in alle gebieden, constant achtergrondgeluid, geluid van vissen, laagfrequent geknor, getjilp en geklop op gezonde riffen," zegt Aran Mooney, ecoloog en bio-akoestiekdeskundige bij WHOI. "Deze geluiden kunnen de biodiversiteit van een rif weerspiegelen, een gezond rif zal veel visgeluiden hebben, een ongezond rif heel weinig," zegt hij.

Op het "gezonde" rif van het onderzoek, dat een grote verscheidenheid aan laagfrequente geluiden had, was de kolonisatie van larven twee keer zo hoog als op de andere locaties. "We denken dat de larven zonder deze geluiden misschien de kans missen om zich in een bepaald rif te vestigen," zegt Apprill.

Ze denkt dat deze bevindingen kunnen helpen om koraalriffen in de toekomst beter te beschermen. Zodat de geluidsoverlast z. B. door de scheepvaart in de buurt van gevoelige zeegebieden wordt voorkomen. "Onze studie heeft ook een grote impact op de inspanningen voor koraalriffen, zou je een betonnen plaat in zee kunnen leggen, de geluiden van een gezond rif afspelen en nieuw koraal aantrekken?" vraagt Apprill zich af.

Audio link: https://soundcloud.com/woodsholeocean/apprill-mooney-multimedia-181207a.