راز خرچنگ های غار رمزگشایی شد

July 24, 2018 بررسی ارتباط ژنتیکی بین میگوهای غارنشین در اسرائیل و ایتالیا را نشان می‌دهد

تنها میگوهای تروگلوبیتی بزرگ چند سانتی‌متری که در غارهای مختلف اسرائیل و ایتالیا زندگی می‌کنند، با هم مرتبط هستند، اگرچه وجود دارند. برای میلیون ها سال منزوی شده است. این موضوع اکنون توسط تیمی از محققان مرکز تحقیقات اقیانوسی GEOMAR هلمهولتز کیل و موسسات اسرائیلی با استفاده از تجزیه و تحلیل های ژنتیکی و زمین شناسی ثابت شده است.

تروگلوبیون ها در دنیای دیگری زندگی می کنند - در تاریکی کامل، با نوسانات دمایی پایین و بالا. رطوبت - دنیایی بسیار خاص و منزوی که در آن گونه هایی که با این شرایط سازگار شده اند اغلب مدت طولانی زنده می مانند. آنها همچنین شامل چهار گونه از میگوی کور Typhlocaris هستند که فقط در غارهای کارستی منفرد در اطراف دریای مدیترانه یافت می شوند. دو مورد از این گونه‌های تنها چند سانتی‌متری در اسرائیل وجود دارند - Typhlocaris galileain غاری در تبغا، نزدیک دریاچه Genezareth، و Typhlocaris ayyaloniin در غار Ayalon، که در سال 2006 در دشت ساحلی اسرائیل کشف شد. دو گونه دیگر در یک سیستم غار در نزدیکی لچه در جنوب شرقی ایتالیا و در غاری نزدیک بنغازی در لیبی یافت می شوند. گروهی از دانشمندان اکنون با کمک تحقیقات ژنتیکی و زمین شناسی توانسته اند رابطه نزدیک بین این گونه را در اسرائیل و ایتالیا نشان دهند. این مطالعه اخیراً در مجله peerJ منتشر شده است.

دکتر تامار گای‌هایم توضیح می‌دهد: «گونه‌های Typhlocaris فسیل‌های زنده هستند، نوادگان گونه‌ای که میلیون‌ها سال پیش در دریای تتیس ماقبل تاریخ وجود داشته است. ، از GEOMAR و موسسه ملی اقیانوس شناسی در حیفا، اسرائیل، نویسنده اصلی این مطالعه. گای هیم ادامه داد: "آنها از آن زمان در شرایط ایزوله در یک اکوسیستم منحصر به فرد و جدا از دنیای خارج زنده مانده اند." بر خلاف اکثر اکوسیستم‌هایی که بر اساس نور خورشید به عنوان منبع انرژی برای گیاهان هستند، این اکوسیستم‌ها در غارها به صورت شیمیایی اتوتروفیک عمل می‌کنند و بر اساس باکتری‌های اکسید کننده سولفید به عنوان منبع غذایی هستند. میگوهای Typhlocaris برترین شکارچیان در غارها هستند و عمدتاً از خرچنگ های کوچک تغذیه می کنند که به نوبه خود از باکتری های سولفیدی زندگی می کنند.

"با مقایسه نشانگرهای ژنتیکی، ما دریافتیم که یکی از گونه های اسرائیلی، Typhlocaris ayyoni، پروفسور یایر آهیتوف از دانشگاه بار-ایلان اسرائیل توضیح می‌دهد که بیش از هزار کیلومتر دورتر از ایتالیا زندگی می‌کند - Typhylocaris salientina، از نظر ژنتیکی نزدیک‌تر از گونه‌های دیگر اسرائیلی، Typhlocaris galilea است که تنها در 120 کیلومتری آن زندگی می‌کند. این مطالعه.

برای توضیح این رابطه ژنتیکی شگفت‌انگیز، محققین واگرایی گونه‌ها را بر اساس سن یک سازند زمین‌شناسی در ناحیه غار در گالیله تعیین کردند. بنابراین، Typhlocaris galilea 7 میلیون سال پیش در طی بالا آمدن خط الراس مرکزی در اسرائیل از گونه های دیگر جدا شد. حدود 5.7 میلیون سال پیش، در زمان به اصطلاح بحران شوری مسین (MSC)، زمانی که دریای مدیترانه تقریباً به طور کامل کم آب شده بود، گونه های اسرائیلی Typhlocaris ayyalon و Typhylocaris salientina ایتالیایی به دو گونه جداگانه جدا شدند.



علاوه بر این، محققان نرخ تکامل Typhlocaris و سایر سخت پوستان غاردار را محاسبه کردند و دریافتند که آنها در مقایسه با سخت پوستان غیرغاری بسیار پایین هستند. محققان پیشنهاد می کنند که شرایط منحصر به فرد در غارها - پایداری شرایط محیطی (مانند دما)، کمبود نور و نرخ متابولیسم پایین - سرعت تغییرات تکاملی را کاهش می دهد.

گونه های Typhlocaris به عنوان گونه های در معرض خطر طبقه بندی می شوند و در فهرست قرمز IUCN (اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی) ذکر شده است. غارهایی که در آنها زندگی می کنند به دلیل آلودگی، نفوذ آب شور از طریق استخراج شدید آب های زیرزمینی و تغییرات آب و هوایی دستخوش تغییرات عمده ای هستند. بنابراین، در اسرائیل، یک برنامه پرورش تیفلوکاریس برای حفظ نوع آن در صورتی که تمام تلاش‌ها برای تامین امنیت جمعیت طبیعی شکست بخورد، راه‌اندازی شد.

پیوند به مطالعه: https://peerj.com/articles/5268/.