خواهر و برادرهای صخره ماهی خرد شده نوجوان فقط با جریان همراه نیستند

November 23, 2016 تحقیقات در دانشگاه ایالتی اورگان نشان می‌دهد که یک سنگ ماهی شکافدار (Sebastes diploproa) فرزندان از آن زمان به صورت گروهی به هم می چسبند آنها تا زمانی که به آنجا حرکت کنند در اقیانوس آزاد رها می شوند آب کم عمق تر.

این مطالعه چگونگی پراکندگی سنگ ماهی را در اقیانوس و در زیستگاه های نزدیک ساحل اقامت کنند. قبلاً اعتقاد بر این بود لاروهای آنها به هر جایی که جریان آنها را می برد پراکنده شد.

"وقتی جمعیت‌ها را مدیریت می‌کنید، بسیار مهم است که بدانید کجا جوان ها به آنجا می روند و جوان ها از کجا می آیند - چگونه جمعیت ها به هم متصل می شوند و دوباره پر می شوند استاد زیست شناسی یکپارچه مستقر در علوم دریایی هاتفیلد OSU مرکز.

کشف ​​این رفتار در میان لاروها پس از آن آشکار شد نزدیک به 500 سنگ ماهی تازه اسکان داده شده در یک زیستگاه کم عمق نزدیک ساحل سواحل مرکزی اورگان جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل ژنتیکی قرار گرفت. را نتایج نشان داد که 11.6 درصد حداقل یک خواهر و برادر در گروه داشتند.

"اگر آنها به طور تصادفی پراکنده می شدند، این بسیار بالاتر از آن چیزی است که ما انتظار داشتیم،" Sponaugle گفت.

یک ماده می تواند هزاران لارو قادر به شنا را در یک زمان آزاد کند. صخره ماهی در نزدیکی بستر دریا در ناحیه اعماق دریا زندگی می کند یک جنس متنوع با گونه های بسیار. بزرگسالان در آبهای عمیق - معمولاً 100 تا 350 متر - زندگی می کنند اما جوجه ها اغلب در زیستگاه های نزدیک ساحل با عمق کمتر از 20 متر مستقر می شوند پس از گذراندن یک سال در دریای آزاد.

با در نظر گرفتن تأثیرات پویا مانند جریان کالیفرنیا، خواهر و برادرهایی که با آن زندگی می کنند همان منطقه پیشنهاد کرد که آنها به عنوان لارو نزدیک به هم بمانند و این کار را کردند به طور تصادفی منتشر نشوند و سپس دوباره به عنوان سرباز به هم متصل شوند.

"این کاملاً نحوه درک ما از پراکندگی را تغییر می دهد" رهبر گفت نویسنده دانیل اوتمن، دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی یکپارچه در دانشگاه مرکز علوم دریایی هتفیلد "ما فکر می کردیم لاروها تازه رها شده اند و سپس تا حد زیادی توسط جریان ها پخش می شود، اما اکنون می دانیم که رفتار می تواند به طور اساسی آن را تغییر دهید."

این گونه از آلاسکا تا باخا کالیفرنیا را در بر می گیرد. نوجوانان پلاژیک (جوانان در دریای آزاد) اغلب به حصیرهای در حال حرکت از کلپ جمع می شوند، و مدت زمان زیادی که لاروها و بچه ماهیان در دریای آزاد سپری می کنند می باشد تصور می شود که آنها را قادر می سازد تا فواصل زیادی را از والدین خود پراکنده کنند منبع.

"این تحقیق دریچه ای به مرحله ای از زندگی ماهیانی که ما کریستن گرود-کالورت، دستیار اضافه کرد استاد زیست شناسی یکپارچه در پردیس کوروالیس OSU. "ما نمی توانیم لاروها را در اقیانوس ردیابی کنید. ما نمی توانیم به آنها نگاه کنیم زود رفتار کنید و ببینید کجا می روند. اما این تکنیک ژنتیکی به ما اجازه می دهد تا به نحوه پراکندگی آنها نگاه کنیم، و این موضوع را تغییر می دهد گفتگو. اکنون که ما می دانیم که خواهر و برادر در نهایت به همین نتیجه می رسند مکان‌ها، می‌توانیم نحوه مدیریت و حفاظت مؤثرتر را در نظر بگیریم این گونه ها."

چون تجمع لاروها فرآیند پراکندگی را بیشتر از اوتمن گفت که قبلاً تصور می شد، این نیاز به بهتر شدن را برجسته می کند درک کنید که در اقیانوس دریایی چه اتفاقی می افتد که بر رشد تأثیر می گذارد، بقا و پراکندگی لاروها «استخدام موفقیت آمیز برای پویایی جمعیت بیشتر افراد حیاتی است گونه های دریایی" او گفت. یافته های ما پیامدهای گسترده ای دارند برای درک ما از نحوه ارتباط جمعیت ها از طریق پراکندگی لارو."

علاوه بر جنبه علمی این کشف، "جی فاکتور whiz، همانطور که گرود-کالورت آن را توصیف می کند: "این ماهی های کوچک، چند روزه، به جای اینکه فقط بروی، در اقیانوسی عظیم هر کجا که می توانند شنا کنند و در حماسه خود در کنار هم بمانند سفر. این چیزهای ریز و ریز که در اقیانوس باز به هم چسبیده اند - عالی است."