Προτείνεται η απαγόρευση της αλιείας ευρωπαϊκού χελιού στη Βαλτική Θάλασσα

Η Επιτροπή της ΕΕ είναι η πρώτη που συμπεριέλαβε το χέλι στις ποσοστώσεις αλιευμάτων

Το ευρωπαϊκό χέλι παλεύει για επιβίωση. Τα τελευταία 30 χρόνια, ο πληθυσμός της έχει μειωθεί κατά 90 τοις εκατό. Ως αποτέλεσμα, περιλαμβάνεται πλέον στον κατάλογο «κρίσιμα απειλούμενο» στην Κόκκινη Λίστα της IUCN.

Στις 29 Αυγούστου 2017, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε την πλήρη απαγόρευση της αλιείας χελιού στη Βαλτική Θάλασσα. Αυτή η απαγόρευση καλύπτει τόσο την εμπορική όσο και την ερασιτεχνική αλιεία στη Βαλτική Θάλασσα και θα τεθεί σε ισχύ το 2018. Είναι η πρώτη φορά που η αλιεία χελιού θα ρυθμίζεται στο πλαίσιο των ποσοστώσεων αλιευμάτων.

"Βλέπουμε τα χέλια να εξαφανίζονται εδώ και χρόνια και είναι καιρός να σταματήσουμε να αλιεύουμε αυτό το είδος που απειλείται με εξαφάνιση. Η απαγόρευση της αλιείας χελιών στη Βαλτική Θάλασσα είναι επομένως ένα λογικό βήμα. Τελικά, ωστόσο, Η αλιεία χελιών πρέπει να σταματήσει σε όλα τα ύδατα της Ευρώπης και της Βόρειας Αφρικής έως ότου ανακάμψει το απόθεμα. Οι επιστήμονες ζητούν να σταματήσει η αλιεία χελιών τα τελευταία 17 χρόνια», δήλωσε ο ειδικός αλιείας της WWF Γερμανίας Philipp Kanstinger στα γερμανικά.

Εκτός από τα παράκτια ύδατα, τα χέλια κατοικούν επίσης ποτάμια και άλλα εσωτερικά ύδατα. Η αλιεία χελιών στην ενδοχώρα δεν επηρεάζεται από την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς δεν ρυθμίζεται από ποσοστώσεις αλιευμάτων της ΕΕ για τη Βόρεια Θάλασσα ή τη Βαλτική Θάλασσα. Ωστόσο, τα χέλια στα ποτάμια και τις λίμνες αντιμετωπίζουν ωστόσο και άλλες απειλές όπως το ψάρεμα, η ρύπανση και φυσικοί θηρευτές όπως οι κορμοράνοι.

"Στα ρυθμιζόμενα ποτάμια μας, τα φράγματα, οι τουρμπίνες και οι αντλίες αποτελούν θανατηφόρα εμπόδια στο μακρύ ταξίδι στην Ευρώπη για τα ενήλικα χέλια,", δήλωσε ο Kanstinger.

Πρόσθεσε ότι πολλά χέλια δεν τα καταφέρνουν στη θάλασσα. Οι προνύμφες των χελιών εκκολάπτονται στη θάλασσα των Σαργασσών και διασχίζουν τον Ατλαντικό σε ένα ταξίδι 5.000 χιλιομέτρων. Αν και μόλις επτά εκατοστά, τα χέλια φτάνουν στην Ευρώπη μετά από τρία χρόνια, στη συνέχεια μεταναστεύουν στα ποτάμια όπου μεγαλώνουν σε σεξουαλική ωριμότητα σε γλυκό νερό για περίπου 10 έως 20 χρόνια. Ως ενήλικα χέλια, επιστρέφουν στη θάλασσα των Σαργασσών για να αναπαραχθούν και εκεί θα πεθάνουν μετά την ωοτοκία.

"Τα χέλια ψαρεύονται σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής τους. Επειδή δεν αναπαράγονται σε αιχμαλωσία, όλα τα χέλια - συμπεριλαμβανομένων εκείνων στις εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας προέρχονται από τη φύση,", δήλωσε ο Kanstinger.

Προέτρεψε τους καταναλωτές να μην καταναλώνουν ζώα που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Μάλιστα, εδώ και χρόνια, το WWF συμβουλεύει κατά της κατανάλωσης του ευρωπαϊκού χελιού στον οδηγό του.

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ