WTO verzwakt inspanningen voor dolfijnbehoud in de VS

March 1, 2016 Na een uitspraak van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) eind 2015 kunnen sommige tonijnproducten in de VS die beweren dolfijnvriendelijk te zijn, in de toekomst toch niet zo dolfijnvriendelijk blijken te zijn. In tegenstelling tot Duitsland mogen tonijnproducten in de VS alleen als dolfijnvriendelijk worden geëtiketteerd als de tonijn niet met drijfnetten in de buurt van dolfijnscholen is gevangen. De nieuwe WTO-uitspraak betekent nu echter dat tonijnproducten uit Mexico, waar dolfijnen zonder onderscheid samen met de tonijn gevangen worden, legaal als "dolfijnveilig" geëtiketteerd kunnen worden. Volgens het Earth Island Institute (EII), de Amerikaanse partnerorganisatie van de Society for Dolphin Conservation (Gesellschaft zur Rettung der Delphine/GRD) in Duitsland voor het International Monitoring Program (IMP) voor dolfijnveilige tonijn, is de beslissing van de WTO genomen ten gunste van de handel, niet ten gunste van de wetenschap. "Keer op keer heeft de WTO laten zien dat ze niets geeft om wilde dieren, het milieu of de waarheid in etikettering," zei David Phillips, directeur van EII's International Marine Mammal Project. Hij voegde eraan toe dat Mexico verplicht zou moeten worden om dezelfde regels te volgen als andere landen als het het dolfijnveilige label wil gebruiken. GRD bioloog Ulrich Karlowski zei dat de uitspraak van de WTO eens te meer had aangetoond dat milieu-, dier- en natuurbescherming van ondergeschikt belang zijn in internationale handelsovereenkomsten. Hoge sterftecijfers voor dolfijnen Scholen tonijn zwemmen soms onder dolfijnen door en dit is een manier waarop sommige vissers, zoals die uit Mexico, ze gemakkelijk kunnen lokaliseren. Nadat ze de dolfijnen hebben gezien, gebruiken de vissers speedboten om de dieren uit te putten en ze in de zegennetten te drijven. De opening aan de onderkant van het net wordt dan gesloten, waardoor zowel de tonijn als de dolfijn gevangen worden. Voordat het net aan boord van de vissersboot wordt gebracht, worden de dolfijnen vrijgelaten door het bovenste deel van het net te openen. Niet alle dolfijnen krijgen echter de kans om te ontsnappen. Deze vismethode heeft jaarlijks de dood van honderden en mogelijk duizenden dolfijnen veroorzaakt. Ze raken niet alleen verstrikt in de netten, ze worden ook meerdere keren per dag achtervolgd en gevangen, en de kalveren worden soms gescheiden van hun moeders. Zelfs als ze uit de netten worden bevrijd, sterven er nog veel door verwondingen of stressgerelateerde ziekten. Meer dan zeven miljoen dolfijnen zijn gestorven Meer dan zeven miljoen dolfijnen zijn tussen eind jaren 1950 en begin jaren 1990 omgekomen als gevolg van deze vismethode. Ter illustratie van de omvang van het bloedbad: ter vergelijking: de commerciële walvisvangst heeft in de 20e eeuw ongeveer twee miljoen walvissen gedood. "Het is de hoogste tijd dat Mexico stopt met deze milieuverwoestende vispraktijken, in plaats van te proberen zijn dolfijndodende tonijn in de Amerikaanse supermarktrekken te krijgen door handelsbelemmeringen op te werpen," zei Phillips. Sinds de oprichting in 1990 door de EII, is het GMB erin geslaagd om ervoor te zorgen dat tonijn die als dolfijnvriendelijk werd geëtiketteerd, niet werd gevangen door dolfijnen op te jagen en met netten te vangen. Ook de GRD implementeert en ondersteunt deze regeling, die sindsdien het aantal dolfijnsterftegevallen met meer dan 90 procent heeft verminderd.