© Tristan Rock Lobster on one of Mount Vema's summits. (c) Richard Barnden, Greenpeace
© A small group of sea goldies sheltering under a coral-decorated overhang. (c) Richard Barnden, Greenpeace
© Diving operation at Vema seamount (c) Richard Barnden, Greenpeace
© Marine wildlife at Vema seamount (c) Richard Barnden, Greenpeace
© A Tristan Rock Lobster (Jasus tristani) on one of Mount Vema’s slopes. (c) Richard Barnden, Greenpeace
Paradijselijke biodiversiteit op Atlantic Seamount
November 7, 2019
Het leven op de Vema-berg herstelt zich na visverbodGreenpeace-activisten aan boord van de "Arctic Sunrise" vonden indrukwekkend bewijs van de effectiviteit van beschermde zeegebieden op de diepzeeberg Vema in het zuidoosten van de Atlantische Oceaan. Duikers van de milieuorganisatie ontdekten een paradijs van biodiversiteit op de Seeberg, die van 4.600 meter tot net onder het wateroppervlak reikt.
Geelstaartmakreel, gestreepte brasem, koraal, algen en veel kreeftachtigen vinden ideale leefomstandigheden op de diepzeeberg Vema - bijna 1.000 kilometer verwijderd van het Afrikaanse vasteland. Op de lagere hellingen leven zwarte koralen en kleurrijke gorgonen. Zelfs de uitgestorven Tristan kreeftenpopulatie op Vema is weer aan het opleven nadat de Southeast Atlantic Fisheries Management Organization (SEAFO) in 2007 een verbod op demersale visserij uitvaardigde. Tientallen van deze dieren werden door duikers waargenomen. "Het verbaast ons dat we zoveel Tristan kreeften zien, zonder het vangstverbod zou deze soort al lang verloren zijn gegaan," zegt Greenpeace zeebioloog en duiker Thilo Maack ter plekke. "Vema laat zien dat de oceanen zich herstellen als ze de tijd en beschermde ruimte krijgen."
Milieuactivisten roepen op tot meer bescherming en consistente actie tegen dodelijke spooknetten en afgedankt vistuig in de oceanen. Verloren of achtergelaten kreeftenkooien van de visserij-industrie, die Greenpeace zelfs op de Vema-berg heeft gedocumenteerd, bedreigen nog steeds het leven in zee en vormen een dodelijke val voor vissen, krabben en andere zeedieren.
Elk jaar belandt er zo'n 640.000 ton oud visgerei zoals netten, boeien, lijnen, vallen en manden als visserijafval in de oceanen, wat ongeveer tien procent bijdraagt aan het plastic afval. Zes procent van alle gebruikte netten, negen procent van alle fuiken en 29 procent van alle beuglijnen komt in zee terecht. Vooral zeehonden worden vaak getroffen, omdat ze zwaar bevist worden vanwege hun grote biodiversiteit. Dit wordt bevestigd door een
nieuw rapport van Greenpeace. "Het maakt me boos om op zo'n afgelegen plek oud visafval aan te treffen", zegt Maack. "Plaatsen als de Vema hebben uitgebreide bescherming nodig tegen elke vorm van menselijke toegang en iemand die deze bescherming consequent uitvoert."
De Verenigde Naties moeten 30 procent van de oceanen beschermen
De reis van de "Arctic Sunrise" naar de diepzeeberg maakt deel uit van de expeditie met grote schepen van de noord- naar de zuidpool met talloze stops bij de paradijzen op volle zee. Greenpeace roept de Verenigde Naties op om volgend jaar een ambitieus, juridisch bindend verdrag voor oceaanbescherming aan te nemen dat tegen 2030 30% van de zeeën moet beschermen. Maar de onderhandelingen boeken weinig vooruitgang. Alleen met uitgebreide beschermingsmaatregelen en duidelijke regels voor het aanwijzen van beschermde gebieden en tegen overbevissing, zwerfvuil of grondstoffenwinning kunnen de oceanen als voedselbron en belangrijkste CO2-opslag worden gered.