Curaçao: Vrijheid in duiken

Turquoise water, een licht briesje laat de palmen wuiven terwijl volwassenen - natuurlijk met een cocktail - wachten op de prachtige zonsondergang. Verderop, waar het diepe blauw van de zee de rand van het ondiepe rif laat zien, deinen kleurrijke vissersboten zachtjes in de deining. Deze plekken zijn wereldwijd talrijk. Maar nergens anders kun je absoluut vrij duiken zonder wettelijke beperkingen.

Curacao is een van de weinige plaatsen ter wereld waar vrij, onafhankelijk duiken is toegestaan. Er staan meer dan 80 duikplekken op de lijst, waarvan de meeste (ook) geschikt zijn voor beginners. Op Curaçao is er bijna geen stroming, de oriëntatie is eenvoudig (30 minuten heen, 30 minuten terug) en dus ook haalbaar zonder navigatiecursus. Parkeren, duiken, genieten van het leven. Dat is wat je noemt vrijheid.

Het dorp Westpunt ligt op ongeveer 45 minuten rijden van de hoofdstad Willemstad. In Willemstad staan de toeristenwinkels in de rij, de ene bar concurreert met de andere. In Westpunt vind je zoiets niet. Gelegen aan de rand van het Nationaal Park en de Christoffelberg is de keuze aan mogelijke avondactiviteiten overzichtelijk. Een aantal zeer goede restaurants, een, twee sundowner bars. En... het bezoek van leguanen aan de ontbijttafel en exotische vogels, wachtend om een stuk vers fruit te bemachtigen. Hier in Westpunt tikken de klokken langzamer. Geen haast, geen stress. Of je nu de BBQ grill op het terras aansteekt, lekker kookt of een van de restaurants bezoekt: de unieke zonsondergang kun je het beste bekijken vanaf het privéterras. Een glas wijn of een biertje, het geluid van de golven. Met een beetje geluk zie je de springende dolfijnen aan de horizon, terwijl de silhouetten van de bootjes langzaam verdwijnen in het rode goud van de "grote bol". Dat is waar het in het leven om draait. De vrijheid om te genieten - waar en wanneer je maar wilt.

Hetzelfde geldt voor duiken. Slechts een paar treden scheiden de goed beveiligde droogruimte van het All West appartementencomplex in Westpunt van het grote huisrif. Al tijdens de afdaling overtuigt het heldere uitzicht. In "de echte wereld" hoor je steeds weer over koraalverbleking, dode riffen. Deze informatie lijkt hier op dit rif niet te zijn aangekomen: kleurrijke sponzen groeien, koralen eisen hun plaats op. Waterjuffers verdedigen hun territorium krachtig tegen de indringers, terwijl de meerderheid van de rest van de vissenwereld totaal niet onder de indruk is. Er is hier niets dat niet bestaat in een Caribische Zee.

Een reuzenschildpad steekt over. Op de voet gevolgd door een tweede schildpad! Beiden zijn op weg naar het standbeeld van Neptunus. Hij rijst op uit het midden van het rif. Gemaakt van metaal zit de bijna drie meter hoge ijzeren man hier op zijn troon. De koralen die uit het hoofd en uit Neptunes drietand ontspruiten, geven hem echter het uiterlijk van een grappige tuinman.

Het is de moeite waard om in elke spleet te kijken, om elk rifblok twee keer te omcirkelen: Macrofans vinden hier hun paradijs. Bij de kleine steiger explodeert het leven. In slechts vijf tot acht meter waterdiepte ravotten acht bijna tamme schildpadden van verschillende grootte woest door het zeewier. De lucht wordt donkerder: een reusachtige aasbal cirkelt rond de duikers. Duizenden vissen waarvan de schubben zilverachtig glinsteren in het zonlicht. Ze zoeken de nabijheid van de duikers, accepteren ze gewillig in hun midden. Een fascinerend moment, een moment waarvan je zou willen dat er nooit een einde aan zou komen.

Nog een bezoek aan de plek van de kikkervis, even snel langs de aanlegplaatsen waar de zeepaardjes leven. Dan is het tijd om het water uit te gaan. Op naar het volgende droomstrand en -rif.