شمال بالی
December 19, 2019
مبلمان چوبی راحت روی ایوان، تاب به آرامی در باد مداوم تکان می خورد. منظرهای از دنیایی دیگر: جنگلهای حرا که خلیج را احاطه کردهاند، با آتشفشانهای پوشیده از ابر در پسزمینه تزئین شدهاند. جیرجیرک ها صدای جیرجیرک، جیرجیرک های پرندگان و دنده قورباغه ها کنسرت هماهنگی را تشکیل می دهند. رقابتی از صداهای طبیعی وگرنه فقط یک چیز هست: صدای دریا و سکوت!
وقتی در مورد بالی صحبت می کنید، بیشتر چهره ها بلافاصله روشن می شوند. بهشت موج سواران و مایل مهمانی در جنوب، مسیرهای یوگا و کوله گردی در امتداد ساحل، مقصد غواصی در شرق. هنرمند کوچک و شهر ترک تحصیل اوبود در داخل کشور - برای بسیاری بالی عجیب و غریب. اینجا جایی است که این جزیره برای اکثر گردشگران به پایان می رسد. با این حال، برای چند نفر، تازه شروع شده است. از فرودگاه دنپاسار حدود چهار ساعت در سراسر جزیره به سمت شمال غربی طول می کشد. گذشته از مزارع برنج، آتشفشان ها و دریاچه های کوچک. تنها رسیدن به آنجا یک ماجراجویی است و فهرست چیزهایی که واقعاً می خواهید کاوش کنید به طور پیوسته در حال افزایش است.
استراحتگاه نایا گاوانا در لبه پارک ملی بالی غربی، مستقیماً در خلیج منجانگان واقع شده است - ورودیی که دو کیلومتر در داخل امتداد دارد. از یک سو غواصان می توانند در عرض چند دقیقه با قایق به منطقه حفاظت شده منجانگان برسند، از سوی دیگر این امکان را نیز دارند که در دیواره های شیب دار کنار ساحل غواصی کنند که واقعاً از تنوع زیستی منجانگان چیزی کم ندارند.
منظره خوب امروزی در امتداد ساحل، منظره ای از یک دیوار شیب دار جذاب را ارائه می دهد که تا عمق 40 متری پایین می آید. طیف گسترده ای از مرجان های سخت و نرم را می توان در بین سنگ ها یافت. باغی رنگارنگ که در آن دستههایی از دوشاخهها شنا میکنند. دلقک ماهی دیوانه وار به اطراف می چرخد، در حالی که یک باراکودای بزرگ به طرز مشکوکی غواصان را مشاهده می کند. به نظر می رسد فقط خفاش ماهی نسبت به بازدیدکنندگان بی تفاوت است. در پرتو لامپها، گروه حیوانات کوچک بیشماری را در شکافها کشف میکنند: شاخههای رنگارنگ رنگارنگ «درست مانند مسابقه لباس»، صدفهای کائوری، میگوهایی از انواع مختلف. دوستداران ماکرو ارزش پول خود را از اینجا دریافت می کنند: حتی اسب دریایی پیگمی را می توان در اینجا پیدا کرد. مانند همه جا، موارد زیر صدق می کند: همه چیز می تواند، هیچ چیز مجبور نیست. حتی ماهیهای بزرگ هم هر از گاهی نزدیک میشوند.
در مسیر ال نینجو، یک پروژه زیرآبی شگفت انگیز در نزدیکی مرکز غواصی آغاز شد: ساخت صخره فعال - ایده آل برای شیرجه های گاه به گاه.
فقط یک تکه دور
چند متر پشت اسکله، کف دریا در حال حاضر به بیش از ده متر کاهش یافته است. دید معمولاً فقط چند متر است: جزر و مد قوی در خلیج اثر خود را به جا می گذارد. ناگهان هرم فولادی عظیمی برمی خیزد که با مرجان ها و شقایق های بی شماری پوشیده شده و مجهز به دوچرخه، آثار هنری کنده کاری شده و آمفورا است. در میان ناکجاآباد، صخره ای مصنوعی با کار زیاد ایجاد شد که به سرعت توسط بسیاری از موجودات دریایی پذیرفته شد. هر چیزی که روی دیوار شیب دار یافت می شود در اینجا نیز به تعداد زیاد در کوچکترین فضا زندگی می کند.
بازیافت قطعات شکسته صخره
میز، آتش و مرجان های شاخ به خودی خود به ساخت و سازهای مصنوعی نمی رسند، حداقل نه همه آنها. باغبانان غواصی قطعات شکسته شده را از صخره های طبیعی جمع آوری می کنند و سپس آنها را به سازه ها می چسبانند.
در میان تمام ماهیهای شقایق، دوشاخهماهی، نودیشاخهها و خفاشماهیها، یک باراکودا به طول تقریباً یک و نیم متر، رئیس در خلیج است. حالت چهره تیره، دندانهای برجسته، بدنی شبیه به یک عضله ساده: باغبانهای صخره آن را دوست دارند، برای آنها شکارچی مانند یک دوست است. کسی که با حفظ تعادل از طبیعت محافظت می کند.
همه تصاویر (ج) سارا وونشه