ctenophora مهاجم: جریان به عنوان یک نیروی محرکه

مطالعه جدید اولین فهرست جامع چتر دریایی خرچنگ اروپایی را نشان می دهد

به مدت 12 سال، چتر دریایی اقیانوس اطلس Mnemiopsis leidyi که از ساحل شرقی آمریکای شمالی سرچشمه می گیرد، در آب های شمال اروپا نیز حضور داشته است. بر اساس اولین جمع آوری داده های جامع در مورد وقوع این گونه مهاجم در اروپا، دانشمندان به رهبری مرکز تحقیقات اقیانوسی GEOMAR هلمهولتز کیل اکنون نشان داده اند که جریان های اقیانوسی نقش کلیدی در موفقیت آنها در زیستگاه جدید دارند.




br> 35 سال پیش، هنگامی که چتر دریایی باله دار آمریکایی Mnemiopsis leidyi، همچنین به عنوان گردوی دریایی شناخته می شود، دریای سیاه را به عنوان یک زیستگاه جدید فتح کرد، اکوسیستم آنجا را به طور پایدار تغییر داد. ذخایر مهم اقتصادی آنچوی سقوط کرد زیرا چتر دریایی به عنوان یک رقیب غذایی جدید امرار معاش ماهی را تامین می کرد. در برابر این پس زمینه، علم، انجمن های شیلات و مقامات محیط زیست وقتی گردوی دریایی از سال 2005 در آب های شمال اروپا گسترش یافت، نگران شدند. اگرچه اثرات مشابهی در دریای شمال و دریای بالتیک هنوز مشاهده نشده است، تحقیقات هنوز به دقت بر پیشرفت‌ها نظارت می‌کنند - به ویژه از آنجایی که بسیاری از سؤالات در مورد مسیرهای گونه‌های مهاجم هنوز تا حد زیادی نامشخص هستند.

مجموعاً 47 دانشمند از 19 مورد کشورها اولین فهرست جامع Mnemiopsis leidyi را در آب های اروپا در مجله بین المللی Global Ecology and Biogeography منتشر کردند. با این داده ها، تیم بین رشته ای نویسندگان نشان می دهد که جریان های اقیانوسی به عنوان مسیر چتر دریایی مهاجم و سایر موجودات در حال رانش در دریا تاکنون به طور قابل توجهی دست کم گرفته شده اند. دکتر کورنلیا یاسپرس، اقیانوس‌شناس زیست‌شناختی در GEOMAR و دانمارک، نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: "برای توضیح تهاجم گونه‌های بیگانه به اکوسیستم‌های دریایی، باید روی حمل‌ونقل در کشتی‌ها یا روی کشتی‌ها تمرکز کرد. این درست است، اما کل پدیده را توضیح نمی‌دهد." دانشگاه فنی در لینگبی.

به عنوان پایه ای برای مطالعه، شرکت کنندگان تمام داده های قابل اعتماد در مورد وقوع چتر دریایی خرچنگ آمریکایی در آب های اروپا از سال 1990 جمع آوری کرده اند - در مجموع بیش از 12000 نقطه داده های جغرافیایی ارجاع شده . دکتر med توضیح می دهد: "حتی این موجودی جدید است، زیرا تاکنون فقط مطالعات منطقه ای در مورد گسترش وجود داشته است." یاسپرس.

با همکاری اقیانوس شناسان و مدل سازان اقیانوس، آنها داده های مربوط به گسترش Mnemiopsis leidyi را به جریان های غالب در آب های اروپا مرتبط کردند. تجزیه و تحلیل نه تنها جهت جریان و قدرت آنها، بلکه پایداری آنها را نیز شامل می شود. مدل‌ها نشان دادند که الگوی جریان پیوسته جنوب دریای شمال آن را با بسیاری از مناطق شمال غربی اروپا، مانند سواحل نروژ و حتی دریای بالتیک پیوند نزدیک دارد.

به دلیل این ارتباط نزدیک، نه تنها تهاجمی است. چتر دریایی اما به طور کلی گونه های غیر بومی شناور در دریا می توانند در مدت زمان بسیار کوتاهی در فواصل طولانی پراکنده شوند. هانس هارالد هینریکسن، اقیانوس شناس فیزیکی GEOMAR می گوید: «با استفاده از Mnemiopsis وارداتی، ما توانستیم نشان دهیم که می تواند تا 2000 کیلومتر را در عرض سه ماه طی کند. گونه هایی که به بندرهای جنوب غربی دریای شمال مانند آنتورپ یا روتردام می رسند، خیلی سریع به نروژ و دریای بالتیک می رسند.

برای تایید این ارتباط، نویسندگان از یک آزمایش طبیعی استفاده کردند. پس از یک فصل زمستانی بسیار سرد در اوایل سال 2010، این چتر دریایی در سال 2011 از دریای بالتیک و بخش های بزرگی از شمال غربی اروپا ناپدید شد. تا سال 2013 باقی ماند. اما پس از زمستان گرم 2013/14، او بلافاصله دوباره تاسیس شد. دکتر یاسپرس، "با این حال، جمعیت مجدد ژنوتیپ دیگری از حیوانات بود. در مدت کوتاهی، مهاجرت جدیدی رخ داد که توسط جریان های غالب اقیانوسی هدایت می شد." شاید ورودی های جدید از موج دوم تهاجم حتی بهتر با شرایط محلی سازگار شوند.

بنابراین، نویسندگان نه تنها برای پیگیری مسیرهای حمل و نقل در سراسر اقیانوس ها، بلکه برای بررسی بهتر احتمالات انتشار استدلال می کنند. در داخل یک منطقه "این مطالعه نشان می دهد که یک دروازه واحد وجود دارد، یک بندر واحد که در آن کشتی هایی با گونه های مهاجم وارد می شوند. اگر این بندر در جهت "اشتباه" در منطقه ای با جریان های قوی باشد، برای توزیع مجدد گونه های غیر بومی در سراسر کافی است. کل مناطق."

پیوند به مطالعه: doi.org/10.1111/ geb.12742.

همچنین ببینید:
سریعتر تولید مثل موفقیت را تضمین می کند

و (فقط به زبان آلمانی موجود است):
Rippenquallen - Faszination und Fluch
Gefräßige Leuchten der Meere