Is "ruis op zee" voor langetermijnvoorspellingen nodig?

November 5, 2015 Dagelijkse schommelingen in de temperatuur van het zeeoppervlak op de middenatlatten beïnvloeden de langetermijnvariabiliteit in de atmosfeer. De toestand van de oceanen heeft dus invloed op het toekomstige gedrag van het wereldklimaat. Dit is het resultaat van een onderzoek door mariene wetenschappers dat onlangs is gepubliceerd in het internationale tijdschrift Geophysical Research Letters.
Interacties tussen de oceaan en de atmosfeer leiden tot klimaatvariabiliteit op zeer verschillende tijdschalen, tot tientallen jaren of eeuwen. Het is echter nog onduidelijk in hoeverre de dagelijkse kortetermijnfluctuaties in de oceanen een significante invloed uitoefenen op de atmosfeer; toch is dit iets waarmee rekening moet worden gehouden bij het opstellen van voorspellingen voor klimaatvariabiliteit op lange termijn.
Een nieuwe studie onder leiding van wetenschappers van het GEOMAR Helmholtz Centre for Ocean Research Kiel laat zien dat op een tijdschaal van tien jaar dagelijkse variaties in de temperatuur van het zeeoppervlak van invloed zijn op langetermijnreacties van de atmosfeer. Daarom is het simuleren van oceanische variaties met een hoge temporele en ruimtelijke variabiliteit een belangrijk onderdeel van de conceptualisering van klimaatvoorspellingen op langere termijn op dergelijke tijdschalen.
Klimaatmodellen worden zo ontworpen dat ze op de lange termijn relevant blijven. Dit is alleen mogelijk met krachtige computers. Het vereist ook vereenvoudigingen, bijvoorbeeld in vergelijking met de modellen die worden gebruikt voor weersvoorspellingen. Dit geldt ook voor kortetermijnfluctuaties, het "oceaanweer" dat door veel oceaanmodellen niet wordt gesimuleerd. De onderzoekers hebben nu de rol van dit "oceaanweer" op de atmosfeer boven de Noordelijke Stille Oceaan bestudeerd.
"Onze simulaties toonden aan dat de dagelijkse schommelingen in de temperatuur van het zeeoppervlak, die vaak als onbeduidend werden beschouwd, in staat zijn om de lange tijdsvariabiliteit in het gebied van de Noordelijke Stille Oceaan te beïnvloeden," zei Prof. Dr. Mojib Latif, co-auteur van het onderzoek en hoofd van GEOMAR's onderzoeksdivisie Ocean Circulation and Climate Dynamics.
Hij beschreef de "ruis op zee" als een soort katalysator, waarbij de atmosfeer de langzame, decadale variaties van de zeeoppervlaktetemperatuur alleen "voelt" als het ook de snelle oceaanveranderingen waarneemt.
De dagelijkse schommelingen in de oceaan beïnvloeden vooral de lagedruksystemen. "De lagedruksystemen zijn in sommige opzichten de "vertaler" tussen de langzame veranderingen in de oceanen en de bovenliggende atmosfeer," zei Latif.
.
"Nu is het belangrijk om uit te zoeken of dit resultaat kan worden overgedragen naar andere oceaangebieden zoals de Noord-Atlantische Oceaan," vervolgde hij. Bovendien hoopt hij andere onderzoeksgroepen te motiveren om soortgelijke simulaties uit te voeren.