مهمات در دریای بالتیک: نظارت، بازیابی یا ترک؟

محققان دستورالعمل ها و کمک های تصمیم گیری را ارائه می دهند دریای بالتیک دارای میراث تاریکی از حدود. 50000 تن مواد جنگی شیمیایی ریخته شده (CWA) و بیش از 200000 تن مهمات متعارف منشاء جنگ جهانی اول و دوم. سوال این است: آیا آنها را در آنجا رها می کنید و می پذیرید که مواد سمی به آرامی در حال فرار هستند یا مهمات را در دست گرفته اید و بدنه های فلزی متخلخل را به خطر می اندازید که بشکنند یا حتی منفجر شوند؟ چنین مسائلی توسط دولت و سیاست مطرح می شود. دانشمندان ابزارهای کمکی تصمیم گیری را در پروژه تحقیقاتی بین المللی DAIMON توسعه داده اند و اکنون آنها را در موسسه Thünen در برمرهاون ارائه کرده اند. میزان مهمات متعارف و عوامل جنگ شیمیایی تنها در آب های آلمان 300000 تن تخمین زده می شود. اینها پس از جنگ بدون نگرانی از عواقب زیست محیطی دفع شدند. به عنوان مثال، درست خارج از کیل، منطقه غرق مهمات Kolberger Heide است - یک منطقه ممنوعه که در آن حدود 35000 تن مین و اژدر در عمق حداکثر 12 متری آب و در محدوده دید ساحل قرار دارد. مهمات موجود در بستر دریا حتی چندین دهه پس از غرق شدن همچنان اثر خطرناکی را ایجاد می کند، همانطور که یک تیم تحقیقاتی بین المللی اکنون دریافتند: نتایج پروژه تحقیقاتی DAIMON (کمک تصمیم گیری برای مهمات دریایی) در کنفرانس نهایی مشترک Thünen-und برگزار شد. توبینگن از 5 تا 7 فوریه 2019 توسط موسسه آلفرد وگنر در برمرهاون ارائه شده است. محققان نمونه هایی را جمع آوری کرده و مواد شیمیایی که از اجساد مهمات فرار می کنند را تجزیه و تحلیل کرده اند. آثار مهمات در ماهی های صید شده در نزدیکی مناطق مهمات کشف شد. این امر به همان اندازه در مورد محصولات تجزیه مواد منفجره TNT و مواد شیمیایی حاوی آرسنیک صدق می کند. گلوله هایی که در قفس های توری کوچک در معرض نفوذ مهمات در کولبرگ هیت قرار گرفته بودند، محصولات تخریب TNT را تشدید کردند. این امر به وضوح نشان می دهد که مواد سمی از بمب ها فرار می کنند و توسط ارگانیسم های ساکن در آنجا جذب می شوند. علاوه بر این، محققان دریافتند که TNT برای صدف ها سمی است و به ژنوم ماهی آسیب می رساند که می تواند منجر به تومور شود. گونه حساس ماهی صاف Common dab در واقع تومورهای کبدی بیشتری در کلبرگر هاید نسبت به جاهای دیگر دارد: ارتباط بین قرار گرفتن در معرض TNT موضعی و افزایش نرخ تومور آشکار است. محصولات تجزیه TNT نیز جهش زا هستند، به طوری که ارگانیسم ها هنوز در معرض تاثیر مهمات هستند، حتی اگر TNT به سرعت تجزیه شدنی دیگر قابل تشخیص نباشد. نتایج این مطالعات و سایر مطالعات شامل توصیه های عملی و قابل اجرا مستقیم برای پایش محیطی و جابجایی مهمات خواهد بود. محصولات اصلی پروژه DAIMON دستورالعمل‌هایی برای نظارت و ارزیابی ریسک هستند: مجموعه‌ای مستقیم از روش‌های نظارت محیطی برای ارزیابی خطر حاد برای اکوسیستم توسط مهمات (DAIMON Toolbox) و همچنین یک سیستم مبتنی بر وب (Decision Support) سیستم)، به عنوان مثال، سیاستمداران و مقامات در تصمیم گیری کمک خواهند کرد که آیا اشیاء مهمات در دریای بالتیک به عنوان مثال صرفاً نظارت یا نجات داده شوند. اطلاعات بیشتر: https://www.daimonproject.com.