Garnaal met grote roze klauw vernoemd naar Pink Floyd

April 13, 2017 Klauw kan een van de hardste geluiden in de oceaan produceren Nog een garnaal in de muur... Met zijn grote felroze klauw is het niet verrassend om te horen dat deze nieuw ontdekte soort pistoolgarnaal de naam Synalpheus pinkfloydi heeft gekregen, naar de rock-and-roll band Pink Floyd. Niet alleen dat, maar de unieke manier waarop het schaaldier zijn prooi vangt - door met zijn opvallende klauw aanzienlijke hoeveelheden geluidsenergie op te wekken - maakt het de perfecte kandidaat om zo genoemd te worden. Om een prooi te overmeesteren sluit de garnaal zijn klauw met een zeer hoge snelheid om een cavitatiebel onder hoge druk te creëren; de implosie hiervan produceert een van de hardste geluiden in de oceaan. En dit is zo sterk dat het een kleine vis kan verdoven of zelfs doden. Deze ontdekking leidde tot de publicatie van de wetenschappelijke beschrijving in de nieuwste uitgave van Zootaxa. Dit rapport is geschreven door Arthur Anker van de Universidade Federal de Goiás in Brazilië, Kristin Hultgren van de Seattle University in de VS en Sammy De Grave van het Oxford University Museum of Natural History. Het hoeft geen betoog dat het onderzoeksteam bestaat uit een paar Pink Floyd-fans. Met name De Grave geeft toe een levenslange fan te zijn. "Ik luister al naar Floyd sinds The Wall uitkwam in 1979, toen ik 14 jaar oud was. Ik heb ze sindsdien verschillende keren live zien spelen, waaronder het reünieoptreden in Hyde Park voor Live8 in 2005. De beschrijving van deze nieuwe soort pistoolgarnaal was de perfecte gelegenheid om eindelijk een knipoog te geven naar mijn favoriete band," zei hij. Hoofdauteur Arthur Anker voegde eraan toe: "Ik draai vaak Pink Floyd als achtergrondmuziek terwijl ik werk, maar nu zijn de band en mijn werk gelukkig gecombineerd in de wetenschappelijke literatuur." Synalpheus pinkfloydi, ontdekt aan de Pacifische kust van Panama, is eigenlijk niet de enige pistoolgarnaal met zo'n opvallende klauw. De nauw verwante zustersoort Synalpheus antillens heeft een vergelijkbaar aanhangsel. Tijdens hun onderzoek besloten de onderzoekers echter dat de twee soorten een aanzienlijke genetische divergentie vertoonden, waardoor S. pinkfloydi zijn eigen soortstatus kreeg.