گردش اقیانوس در زمستان تحت تأثیر تابستان های گرم است

محققان تأثیر آب شیرین را بر تشکیل آبهای عمیق نشان می دهند

در اقیانوس اطلس شمالی، آب سرد در زمستان از سطح دریا به عمق فرو می رود. این به اصطلاح همرفت یکی از فرآیندهای کلیدی در سیستم جریان های جهانی اقیانوسی است. با کمک مشاهدات طولانی مدت، تیمی از مرکز تحقیقات اقیانوسی GEOMAR Helmholtz اکنون توانسته اند تأثیر آب شیرینی را که در تابستان در سطح دریا جمع می شود، بر تشکیل آب های عمیق در زمستان نشان دهند.

دما و شوری آب دریا عوامل مهمی هستند که سیستم جریان های اقیانوسی جهانی را هدایت می کنند. آب گرم و شور که به عرض های جغرافیایی بالایی می رسد، در سطح سرد می شود، سنگین تر می شود و در اعماق فرو می رود. این فرآیند همرفت نامیده می شود. در عمق، آب به سمت استوا برمی گردد و توده های جدیدی از آب را می کشد. همرفت عمیق تنها در چند منطقه از جمله Irminger See در شرق گرینلند و Labrador See در غرب آن رخ می دهد. اما اگر آب شیرین اضافی، به عنوان مثال از ذوب یخچال های طبیعی، وارد این سیستم شود، چه اتفاقی می افتد؟ محاسبات مدل نشان می‌دهد که چگالی کمتر آب‌های سطحی می‌تواند منجر به تضعیف سیستم جریان شود، اما داده‌های رصد فعلی تا کنون این موضوع را تایید نکرده‌اند.

به کمک مشاهدات طولانی‌مدت، اقیانوس‌شناسان GEOMAR اکنون دریافته‌اند برای اولین بار تأثیر بتن آب شیرین بر همرفت را نشان داد. آنها یافته های خود را در مجله بین المللی Nature Climate Change منتشر می کنند.

این مطالعه جدید بر اساس تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از سکوهای مشاهده لنگر در دریای لابرادور و ایرمینگر سی و شناورهای شناور آزاد، به اصطلاح رانشگرهای عمیق علاوه بر این، مشاهدات ماهواره ای از سطح اقیانوس و داده های جوی گنجانده شد. "برای دوره های زمانی مختلف در 60 سال گذشته، ما توانسته ایم فرآیندهای کلیدی مهمی را با هم ترکیب کنیم: نوسانات جوی، مانند نوسانات اقیانوس اطلس شمالی، دمای آب و هوا، ظاهر لایه های آب شیرین و مدت زمان همرفت." دکتر توضیح می دهد. Marilena Oltmanns از GEOMAR، اولین نویسنده این مطالعه.

ارزیابی یک همبستگی واضح بین شرایط جوی، دمای تابستان در دریای Irminger، مقدار آب شیرین آنجا و همرفت در زمستان بعدی را نشان داد. زمانی که تابستان‌های گرم‌تر با آب شیرین زیاد در دوره‌های گرم رخ می‌داد، اقیانوس گرمای کمتری را در زمستان بعد از دست می‌داد. Oltmanns.

معمولاً، آب شیرین به وسیله همرفت در عمق منتقل می شود. از آنجایی که جابجایی در چند سال بسیار دیر شروع شد، نسبت بالایی از آب شیرین در نزدیکی سطح باقی ماند و در تابستان بعد با آب شیرین ورودی تازه تکمیل شد. این اقیانوس شناس نتیجه می گیرد: «این اثر می تواند در درازمدت اضافه شود و باعث تضعیف قابل توجه همرفت - به ویژه با افزایش میانگین دمای جهانی شود».