Jaskinia o długości 50 metrów z wejściem (i wyjściem) na głębokości 18 m oraz termokliną i halokliną wewnątrz. Na samym końcu jaskini powyżej halokliny znajduje się pęcherzyk powietrza.

Bogata historia rybołówstwa na Visie to niestety nie tylko sukcesy, ale również liczne wypadki z udziałem kutrów rybackich. Takiemu wypadkowi uległ między innymi kuter o nazwie Fortunal.

Niedaleko na zachód od cypla Punta Covika znajdują się dwa miejsca nurkowe ze stromo opadającym klifem. Oba znajdują się na tym samym odcinku podwodnej skały, ale oferują różne atrakcje. Płytszy wariant, do 20-25 metrów, nazywa się Žali Potok. Nurkowanie odbywa się z prawą ręką przy ścianie.

Stromo opadająca ściana ciągnie się pod wodą, a na przedłużeniu przylądka znajduje się charakterystyczny garb, którego koniec znajduje się około 50 m od wybrzeża, ściany opadają poniżej 50 m głębokości, a najgłębszy szczyt znajduje się około 45 m poniżej poziomu morza.

Półwysep Nova Pošta stanowi najbardziej na północ wysunięty obszar wyspy Vis. Ze względu na położenie miejsce to miało strategiczne znaczenie po II wojnie światowej, gdy na wyspie Vis stacjonowała marynarka jugosłowiańska.

W zachodniej części Zatoki Viškiej w IV wieku p.n.e. Grecy założyli Issę – swoją pierwszą kolonię na terenie Dalmacji. Wzdłuż położonego nieopodal półwyspu Prirovo z kolei w czasach rzymskich ciągnęło się reprezentacyjne nabrzeże, tzw. riva.

Przed wejściem do zatoki Vis znajduje się kilka małych wysepek. Wśród nich są Volići, które składają się z dwóch wysepek o powierzchni do jednego metra, Volić Veli i Volić Mali. Na Volić Veli, położonej dalej od wyspy Vis, znajduje się latarnia morska.

Wyspa, wokół której się nurkuje. Ściana jest po północnej stronie i idzie od 5-35 metrów. Na 30 m znajduje się jaskinia. Odpowiednia zarówno dla początkujących jak i zaawansowanych nurków.

Obecnie na Hoście mieści się latarnia morska, jednak w czasach starożytnych ta nieoznaczona wysepka stanowiła nie lada przeszkodę dla żeglugi. W wyniku napłynięcia na skały w miejscu tym zatonąć musiał nie jeden statek.

23 maja 1930 roku wiał bardzo silny wiatr z południa (jugo). Morze było na tyle wzburzone, że fale przelewały się nad wysepką Mali Barjak. W tych warunkach wyspę Vis mijał parowiec Teti pod włoską banderą. Doświadczona załoga źle oszacowała odległość od lądu i statek uderzył o wysepkę Mali Barjak.